|
Τα τετράστιχα του
Ίγκορ Γκούμπερμαν*
Αυτά τα τετράστιχα δεν πρέπει να διαβάζονται συνέχεια και πολλά, καλύτερα λίγα λίγα, όταν θα έχετε διάθεση.
Αυτά τα τετράστιχα δεν πρέπει να διαβάζονται σαν πηγή αναμφισβήτητης αλήθειας, γιατί κάτι τέτοιο δεν γνωρίζει ούτε η φύση.
Αυτά τα τετράστιχα δεν πρέπει να διαβάζονται, ψάχνοντας την καθημερινή σοφία, γιατί ο συγγραφέας ο ίδιος την αναζητάει.
Αυτά τα τετράστιχα δεν πρέπει να διαβάζονται για ωφέλιμες σκέψεις, γιατί αυτές συνέχεια έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους.
Αυτά τα τετράστιχα δεν πρέπει να διαβάζονται με την ελπίδα πως θα βρείτε συμβουλές και συνταγές, γιατί στον έξυπνο δεν χρειάζονται, αλλά στον βλάκα δεν θα βοηθήσουν.
Ίσως αυτά τα τετράστιχα γενικά δεν πρέπει να διαβάζονται…
Βαρύθυμο και γκρινιάρικο το καλό
με όψη μελαγχολική και βάδισμα χωρίς ορμή.
Πλουσιοπάροχο και ιδιότροπο το κακό
με μυρωδιά, με γεύση και ζουμί.
###
Όταν παρατηρώ τα λιπαρά πιγούνια
δεν κατακρίνω και τόσο τους μπολσεβίκους,
γιατί φοβάμαι πως τα χορτασμένα γουρούνια
είναι πιο φοβερά από τους πεινασμένους λύκους.
###
Τυχαία άραγε εδώ και μερικούς αιώνες
μες στην ανταύγεια μεγάλων πυρκαγιών,
Εβραίος πάντα συμμετέχει σ' όλες
τις ξένες εθνικές καταστροφές.
###
Ο ταλαντούχος δεν μετράει αξιώματα, βαθμούς,
ενδιαφέρεται για το αλάτι της υπόθεσης και την ουσία.
Εκείνος όμως που κρυφομετράει της καριέρας τους σταθμούς
ενδιαφέρεται για τα λεφτά και για την εξουσία.
###
Ωραίος, έξυπνος, λίγο κυρτός,
με κλασσική παιδία.
Εχθές μέσα μου έριξα ματιά
και έφυγα με αηδία.*
###
Οι δρόμοι του Καλού και του Κακού
τόσο μπερδεύτηκαν μέσα στα νταραβέρια,
που τώρα και τις καθαρότατες δουλειές,
τις κάνουν με τα λερωμένα χέρια.
###
Σήμερα στο γάμο,
για ευτυχισμένη πορεία,
η σύζυγος χρειάζεται
πολύ ανδρεία.
###
Όποτε βρίσκεσαι σε θορυβώδεις συνελεύσεις
η γλώσσα σου λαχταράει να δώσει συμβουλή,
όμως οι άνθρωποι χωρίζονται σε έξυπνους
και σε αυτούς που μιλάνε πολύ.
###
Για ν' επιζήσεις σε αυτόν τον κόσμο,
ως που στη σβούρα-γη ακόμη περπατάς,
με τρία μη τον εαυτό σου να κρατάς:
μη φοβάσαι, μην ελπίζεις, μη ζητάς.
###
Μες στης ζωής τον κυκλικό, πολύφωνο χορό,
όπου ξεχνιέται και το Νόημα και ο Σκοπός
υπάρχουν άνθρωποι απ' τους οποίους φως πηγάζει,
δε λείπουν και εκείνοι που απορροφούν το φως.
###
Ο Εικοστός Αιώνας τόσο απογύμνωσε
της ανθρώπινης φύσης την δυσαρμονία,
ώστε ανέβαλε ακόμη για πολύ καιρό
τις ελπίδες για καθολική ευδαιμονία.
###
Οι ικανότητές μου, η ζωντάνια
θα μπορούσαν την καριέρα μου να κάνουν,
αλλά η τεμπελιά, η ασωτία και ο σιχαμός
την ψυχή μου προφυλάξανε ευτυχώς.
###
Προς τους ανέμους και τα κύματα
στα νιάτα μας γεμάτα με ελπίδα,
εμείς σαλπάρουμε με φρεγάτα
μα φτάνουμε πάνω σε μια σανίδα.
###
Σε καταστάσεις φοβερές,
όταν κανένας δε γνωρίζει, τι είναι το πρέπον,
η ήρεμη σιγουριά των τυφλών
είναι πιο φοβερή από την ταραχή των βλέπων.
###
Όλοι θα φύγουμε απ' τη ζωή, χωρίς αμφιβολία,
αλλά του ύπνου του αιώνιου η σοφία,
θα ρίχνει δημοσίως το αντίστροφο φως
και δεύτερη φορά θα πεθάνει η πλειοψηφία.
###
Με τον καθένα ευγενής κι απλοϊκός
και δε διαθέτω πονηριά και είμαι ντελικάτος,
αλλά αμέσως γίνομαι απατεώνας και καπάτσος,
όποτε έχω αλισβερίσι με το κράτος.
###
Άγονος εκείνος που στην εποχή ανθοφορίας,
είναι εύθικτος και μελαγχολικός:
μάλιστα, η σήψη είναι είδος καύσης,
όμως άσχημα μυρίζει δυστυχώς.
###
Μετά από αιώνες βλέπω καθαρά
μέσα από το ράγισμα της φιλελεύθερης ωρυγής,
πως δεν υπάρχει τόσο μαύρη συμφορά,
όσο ελευθερία χωρίς ένοπλη φρουρά.
###
Η ανθρώπινη ουσία μέσα μας είναι ελάχιστη,
αναβοσβήνει, τρεμουλιάζει, λιγοστεύει
εύκολο-άνετα γινόμαστε ανούσια κτήνη,
πολύ πιο δύσκολα η βαναυσότητα καλοσυνεύει.
###
Εκεί που λένε ψέματα στον εαυτό τους και στους άλλους,
όταν η μνήμη δεν υπηρετεί το νου,
η ιστορία κάνει τέτοιους κύκλους:
σκοτάδι, αίμα, βρώμα μες στην πολιτική-μαϊμού.
###
Πάντα ανήσυχοι σαν φοβητσιάρηδες λαγοί,
με σιγουριά να ζούμε δεν μπορούμε,
ίσως το σκουλήκι της αμφιβολίας ήταν
μέσα στο μήλο που κάποτε δάγκωσε ο Αδάμ.
###
Όπως πάντα σιωπάει ο λαός,
πανηγυρίζει αθόρυβα η κλίκα-βρομιάρα,
εμείς γεννιόμαστε για ευτυχία κι λευτεριά
σαν ψάρι για την πτήση και την σχάρα.
###
Είναι φαιδρό και τραγικό όποτε μας ωθεί
στο καρναβάλι του γλεντιού, της φλυαρίας
ο φόβος να μείνουμε μόνοι (φτου μας!),
μέσα στην ερημιά του εαυτού μας.
###
Το μέλλον δε μ' επηρεάζει,
δεν πρόκειται ποτέ να με τρομάζει.
Να σκέφτεσαι καθημερινά τη μαύρη μέρα,
σημαίνει κάνεις μαύρη την κάθε μέρα.
###
Δεν ήρθα στη ζωή
για να μπω στη βουλή πάνω σε άτι,
και είμαι εντελώς ευτυχισμένος με αυτό,
που κανένας δε με φθονεί για κάτι.
###
Ένας περήφανος δουλευταράς είμαι,
που γνώρισε τη φτώχεια με την πείνα,
και συνεχίζω τις προσπάθειες και μοχθώ
σαν νεαρός λοχίας πάνω στη στρατηγίνα.
###
Που θα πάει η ψυχή μου μετά θανάτου,
με τον Θεό δεν παζαρεύω 'γω:
μέσα στους κήπους του Εδέμ είναι καλύτερο το κλήμα,
όμως καλύτερη παρέα στην κόλαση θα βρω.
###
Στο ότι η οικογένεια πάει να γίνει κομμάτια,
συνήθως υπάρχει μια αιτία:
στη σύζυγο ξύπνησε η θηλυκότητα μάταια
αφού στον σύζυγο αποκοιμήθηκε η φαλλοκρατία.
###
Ακόμη πολύ κτηνωδία κουβαλάμε μέσα μας,
όμως παράξενη η σκληρότητα
ενάντια στις αγαπημένες μας.
Μόνο ο άνθρωπος κατέχει αυτήν την αγριότητα.
###
Γνωστή θα γίνει η εποχή που ζούμε,
αφού ο Φόβος πέτυχε διάνα
γεννώντας νέα παραλλαγή του ερμαφρόδιτου:
με σάρκα-άντρα, με ψυχή-πουτάνα.
###
Ο άνθρωπος τελειώνοντας τον δρόμο του
κατανοεί την αλήθεια που και που,
πως είναι πολύ μικρός ο χρόνος του
για να βιαζόμαστε κάπου.
###
Την τεμπελιά την σέβομαι γιατί
μέσα στην αδρανή της ησυχία,
τη σκέψη ζωντανή τροφοδοτεί
και επιβάλλει του παραλόγου την
πειθαρχία.
###
Για να μην ανθίζει μες στο σπίτι σου
η μούχλα της χορτασμένης πενίας,
από την λίμνη της καθημερινής σοφίας
ν' αντλείς με το κόσκινο, από νεανίας.
###
Ναι, έχουν κάποια σημασία το περιβάλλον και η τύχη,
όμως τη σημασία των γονιδίων φαίνεται δεν είδες,
και όσο θέλεις παίδευε με παιδεία,
απ' τα βαρέλια δεν γεννιούνται Διογένιδες.
###
Εκτός της επιστήμης κάτι λένε και οι ενδείξεις,
κι από μικρός έχω κάνει παρατηρήσεις,
ότι στα χρόνια ζύμωσης γεννιούνται ποιητές,
αλλά στην εποχή της σήψης, ηγέτες.
###
Μέσα στα σούρτα φέρτα της καθημερινότητας,
η ποίηση, το πιο ανώφελο, πιθανόν,
όμως τα πάντα που δεν περιέχουν ποίηση,
χωρίς ίχνη εξαφανίζονται μετά τον πεθαμό.
###
Στις ξαφνικές εξετάσεις της ζωής
οπού οι αποφάσεις είναι εσπευσμένες και σκληρές
πολύ συχνά οι συνετοί και τίμιοι
ντροπιάζονται απ' τους τρελούς κι αμαρτωλούς.
###
Η πανσοφία του Θεού προέβλεψε
το όφελος της αιώνιας ενώσεως:
όπου ευδαιμονεί το φίδι της γνώσεως
εκεί αγριεύει το σκουλήκι της αμφιβολίας.
###
Μέσα κι έξω βρίσκονται τα δυο νοήματα της ζωής,
του εξωτερικού: στην επιχείρηση, οικογένεια, επιτυχία, επιτέλους,
του εσωτερικού: στο αόριστο κι ευγενικό,
στην ευθύνη του καθενός για όλους
###
Ούτε μαϊμού γεννήθηκα και ούτε μεσσίας
και το μονοπάτι που θέλω να περπατήσω
προσπαθώ μεταξύ της αγιοσύνης και κτηνωδίας
κάπου στη μέση να τοποθετήσω.
###
Μες στα δρομάκια της ζωής απέκτησα την πεποίθηση
και την ανακοινώνω προκαλώντας κρότο,
η μάθηση βεβαίως είναι φως, ενώ η μη μάθηση:
η ικανότητα να εκμεταλλευτείς το σκότος.
###
Προβάλλω έξω τα αγκάθια της ψυχής μου,
μέσα στην μοναξιά περνάω το υπόλοιπο των ημερών
και συμπαθώ τα χελιδόνια και τους λύκους,
μα αηδιάζει το πλήθος γουρουνιών.
###
Η χαρά είναι με μάτια φωτεινά μια καλλονή,
η ησυχία: μια νανουριστική μελωδία,
η ελπίδα: περπατησιά ελαφρύ,
ο σκεπτικισμός: κούτσα και πλατυποδία.
###
Σκέφτομαι με μάτια καρφωμένα κάτω
σαν μόλις έχασε τη χώρα του ο βασιλιάς:
πόσο άψογο είναι το γούστο του θανάτου
στην επιλογή των καλύτερων από μας.
###
Ψάχνοντας το νόημα, τη σημασία,
κάνω μια διαπίστωση βαριά:
η ζωή μας σαν αυτοκέφαλη εκκλησία
απ' οπού η πίστη έφυγε μακριά.
###
Ορίστε, ο Άνθρωπος - ικανοποιημένος με όλα,
κι εδώ κάποια στιγμή των πιάνουν από το λαιμό:
η ανάγκη για την θλίψη και τον πόνο,
η δίψα για τη στενοχώρια και θυμό.
###
Αχ, νιάτα, νιάτα! Για τη φούστα,
(ξαφνικά αφήνοντας το τιμόνι),
η ψυχή ορμά για ενέργειες,
που παράγονται μέσα στο παντελόνι.
###
Πρέπει να ζούμε στα κουτουρού, δια της αφής
μες στην ομίχλη, την τύχη ν' ακολουθούμε:
σήμερα καθόμαστε στο στρωμένο τραπέζι,
αλλά αύριο πάνω στο τραπέζι μπορεί να βρεθούμε.
###
Στο παρελθόν είχαμε ίδιο άλας, ίδιο ψωμί
και ίδιες είχαν τα άνθη μυρωδιές,
στο παρελθόν μόνο το μέλλον ήτανε
πιο αισιόδοξο, πιο σίγουρο, χωρίς αναποδιές.
###
Μετά από διάφορες καταστάσεις της ζωής,
θα ήθελα να κάνω ένα ερώτημα αθώο:
είναι δυνατόν, παρακολουθώντας τον εαυτό μας
να σκεφτόμαστε καλά για το νοήμον ζώο;
###
Ο Πλάστης έδωσε στην γυναικεία ράτσα
την ικανότητα να μεταμορφώσει τη φάτσα:
πρώτα βάζουμε στο σπίτι μας μια προβατίνα,
μετά όμως υποφέρουμε από μια λιονταρίνα.
###
Η φρόνηση που δεν έχει γνωρίσει αφροσύνη,
ο νους που δεν ξεστόμισε ποτέ το λόγο τον καινό,
η σύνεση αδιάφορη για αίσθημα και καλοσύνη
με τη σοφία δεν έχουν τίποτε το κοινό.
###
Η εξέλιξη της χειραφέτησης είναι ραγδαία,
και με πικρία την παρατηρώ ως κερατάς:
πάντα, όταν σαν άνδρες αποτύχουμε,
οι φίλες ξεγλιστράνε κάτω από μας.
###
Θυμίαμα και θαυμασμό: για την καρδιά του θηλυκού κλειδιά,
κι αμέσως κατεβάζει όλα της τα όπλα,
αρκεί να πέφτουμε στα πόδια της μακριά
και η γυναίκα με χαρά πλαγιάζει δίπλα.
###
Στην Ελλάδα ακόμη έχουν στόματα
δημοκρατία να διδάσκουν:
εδώ εκλέγουνε τα πρόβατα
τους λύκους, να τους βόσκουν.
###
Αδύνατον να καταλάβουνε, να φανταστούνε
τα μυαλά που έξω ζούνε:
αυτό το μίγμα του θέρετρου και φυλακής
στο οποίο ζούμε.
###
Κανένας δικαστής στον κόσμο δεν μπορεί να κρίνει,
όταν προς τα μπουκάλια ζόφο γεμισμένα,
μας τραβάει η δίψα της λήθης
και ο πόνος για φτερά σπασμένα.
###
Η ζωή μας έχει παρασκήνια,
που τα δίποδα τετραποδίζουν,
εκεί της κοινωνίας τα ποντίκια
την πίτα την κοινωνική καταβροχθίζουν.
###
Όχι με δόξα είτε σκάνδαλο, ούτε ως μιμητές,
ούτε από την λογοδιάρροια κεφάτη:
από τον στίχο κρίνονται οι ποιητές,
όπως οι ερωμένες εκτιμούνται στο κρεβάτι.
###
Βιώνουμε γλυκιά και πρόστυχη ζωή
μες στο μπουρδέλο και τύψεις,
και μας θερμαίνει με φλόγα ψυχρή
το τραγικό το χιούμορ της σήψης.
###
Στη γη, τίποτε πιο απολαυστικό δεν βρέθηκε ακόμα,
παρά να κάνεις ύλη ζωντανή, κοπιάζοντας σαν παλαβός:
η δική μας υπόθεση - κάνουμε σώμα,
και την ψυχή, εν τω μεταξύ, ο Δημιουργός.
###
Υποστηρίζω στο καλύτερό μου ποίημα:
ωραία η ζωή εκείνου - χωρίς αμφισβήτηση -,
που βρίσκει της ζωής το νόημα,
στη μάταιά της αναζήτηση.
###
Βουλιάζοντας στα σούρτα-φέρτα καθημερινά
οι άνθρωποι την αποβλάκωση επιτυγχάνουν:
οι άσωτες ψυχές μες στα ακόλαστα κορμιά
τον προορισμό τους χάνουν.
###
Όταν τις άδολες ψυχές δέρνει η μάστιγα
ταπείνωσης και η αδικία η χυδαία,
η ζωή αποκτά νόημα μες στην
ανόητη, αλλά αντίσταση γενναία.
###
Παραβιασμένη από το χρόνο
και τσαλαπατημένη αθρόα
η εξουσία παραμένει λίγο έγκυος,
αλλά όπως πάντα αθώα.
###
Φοβάμαι πως οι δικαστές της γης, του ουρανού
είναι από τις ίδιες πιάτσες.
Κι όταν θα αναστήσω στα κουτουρού
θα βλέπω τις ίδιες φάτσες.
###
Όλα αυτά που έμαθα στα θρανία
κάλυψε ο αδίστακτος χρόνος,
σκέπασε της επιβίωσης η αγονία.
Έμειναν όλα αυτά που έμαθα μόνος.
###
Οι έγνοιές του, να σηκώσει κάποιο κύμα
με διαδρομή καρέκλα, καναπές και βήμα.
Του όχλου των ελπίδων ο υπηρέτης,
ο Αδόλφος Στάλιν του Ιλγίτς,
ο ηγέτης.
###
Ποτάμια αίματος χυθήκανε πάνω στη γη
από τον ενθουσιασμό με πίστη λυσσαλέα
και δεν γνωρίζω τίποτα πιο καταστρεπτικό,
παρά μια φωτεινή και μεγάλη ιδέα.
###
Την κάθε σημαία ιδεολογική
όσο κι αν είναι ελκυστική,
κοιτάζω με καχυποψία, γνωρίζοντας
πόσοι αχρείοι φιλοξενούνται κάτω απ’ αυτή.
###
Όχι, ολόκληρος δεν πρόκειται να αποθνήσκω,
το πνεύμα μου θα σκορπιστεί σε χίλια χωρατά
(σαν σπόρος στην καλλιεργημένη γη),
κι αυτά, απ’ τους πολιτικούς μέχρι τις πόρνες,
θ’ αρπαχτούν ως γνωμικά ή συνταγή.
###
Όταν η Μοίρα σου σου δίνει καρπαζιά
αμέσως μην παθαίνεις κρίση
και μη θυμώνεις με τη γυναίκα την αληθινή,
θα επιστρέψει, για να σε παρηγορήσει.
###
Η καρδιά περιφρονεί τελείως
το κεφάλι που φοβάται το λάθος,
ανώφελες όλες οι προειδοποιήσεις,
όταν στο νου επιβάλλεται το πάθος.
###
Της κάθε θρησκείας οι τελετές, για μένα είναι ξένοι,
αλλά τηρώ μ’ ευλάβεια κι αναζητώ
τις τελετές θρησκευτικές,
όπου η ιεροτελεστία περιέχει το πιοτό.
###
Πέρα για πέρα πραγματοποιήθηκαν τα όνειρα
των Ρωμαίων εργαζομένων:
εκείνοι που ήθελαν άρτων και θεάματα, τώρα
τρώνε και απολαμβάνουν την «τηλεσφαγή» των μαλακισμένων.
###
Διεξάγοντας πόλεμο συζυγικό,
όπου ο θυμός ψάχνει λόγια ηχηρά με κρότο,
εγώ νικώ μόνο γιατί
τη λευκή σημαία υψώνω πρώτος.
###
Δεν διαμαρτύρομαι, τηρώ την ψυχραιμία
αφού γνωρίζω πως ο πόνος είναι νόρμα,
κι όλα αυτά που μας δίνουν απόλαυση
είναι ανήθικα και φέρνουν το κακό κάρμα.
###
Μακάριος αυτός που νοιάζεται για τ’ αγαθά
και όλη τη ζωή του ξόδεψε να έχει επιφάνεια,
αλλά ο ουρανός είναι πιο φωτεινός πάν’ απ’ αυτόν
που κάπου-κάπου ρίχνει μια ματιά και στα ουράνια.
###
Απ’ το πρωί τα γήινα με βασανίζουν
και πάν’ απ’ το κεφάλι μου τα χρέη τρομερά,
αλλά στ’ αφτί μου ο άγγελος ψιθυρίζει:
είσαι μαλάκας, αφού τα παίρνεις στα σοβαρά.
###
Γίνεται σίγουρα να πείσεις για οτιδήποτε
ολόκληρό λαό χωρίς τη χρήση του κακουργιοδικείου,
εάν το πνεύμα και το νου του χαλάς
με τη βοήθεια του πιεστήριου του τυπογραφείου.
###
Δε μου αρέσει η κάθε εξουσία
και στα παλιά μου παπούτσια τη γράφω
και ως που έχω μια ψυχή ζωντανή
την κάθε τέτοια θα γράφω.
###
Αλίμονο, φίλε μου, γερνάμε,
θυμάσαι των εργαλείων μας τα μεγαλεία;
Κι απ’ τα κεφάλια μας φεύγουν τα μαλλιά
σαν τα ποντίκια από τα καταδικασμένα πλοία.
###
Για πες μου φίλε μου, γιατί,
μήπως δεν είμαστε ικανοί;
Γιατί γύρω μας τόσα λεφτά,
ενώ εμείς πάντα, πανί με πανί.
###
Απ’ το πρωί, ακόμα στο κρεβάτι,
τα λέω και επαναλαμβάνω συνεχώς,
ότι ο πιο μεγάλος φταίχτης είναι ο Κύριος
που μας στον κόπο καταδίκασε, δυστυχώς.
###
Τη γυναίκα τρώμε με τα μάτια
και το κεφάλι μας γυρίζουμε σαν το λαγωνικό.
Στην γυναίκα όταν είναι ξένη
κρύβεται αίνιγμα ασύλληπτο και μυστικό.
###
Παρ’ όλο που είναι διαφορετικά τα πάθη
είναι παρόμοιες οι προσμονές, ιδού:
και ο ηγέτης το ίδιο θέλει απ’ την Εξουσία,
αυτό που περιμένει ο εραστής από το ραντεβού.
###
Τη ζωή μου ξόδεψα στο καρναβάλι
που είχα τα παράλογα του νοήματα:
οι χαμοί μου ανέβαζαν το κέφι,
ενώ ρυτίδες μου προσέθεσαν τα ευρήματα.
###
Έχω μια γνώση από τα χρόνια κατσαρά της ασωτίας μου
που δε μπορώ να την αφήσω ασχολίαστη:
η σεμνή ενδυμασία της γυναίκας
δεν μαρτυρεί καθόλου πως είναι απλησίαστη.
###
Τους ασκητές φοβάμαι και τους αποφεύγω,
νομίζω πως η αντίληψή τους είναι νοθογενής,
εκείνοι που τον εαυτό τους σακατεύουν,
βασανίζουν εύκολα και τους συγγενείς.
###
Την ευτυχία γνώρισα στ’ ακέραιο
αφού της ύπαρξης το ελιξίριο απολαμβάνω.
Τι θέλω από τη ζωή; Τίποτα.
Και ακριβώς αυτό το έχω με το παραπάνω.
###
Από μικρός πάντα σκυμμένος πάν’ απ’ τα βιβλία
προτίμησε της γνώσης το ψωμί, κι όχι της ζωντάνιας,
αλλά βουλώθηκε από την πολυμάθεια
το έντερο απευθυσμένο της διάνοιας.
###
Κυρίαρχος της γης θα γίνει η εργασία
όταν οι άνθρωποι θα τρώνε απ’ της λεκάνες,
και όταν μεμιάς, θα αποκτήσουν παρθενιά
ένα εκατομμύριο πουτάνες.
###
Αποφεύγω με τον κόσμο να είμαι ειλικρινής,
μας χωρίζει ολόκληρος γαλαξίας,
είναι ανοιχτός για όλες επαφές
μονάχα το χαρτί υγείας.
###
Χαίρουμε που είμαι διανοούμενος
και γνώρισα της ζωής τη λιακάδα και τα χιόνια.
Κρίμα μόνο που το εργαλείο μας το βασικό
ανεπανόρθωτα αμβλύνουν τα χρόνια.
###
Η τέχνη έχει ομοιότητα με θάμνο
και η ψυχή της διχάζεται αφού
έχει το θεϊκό την φυλλωσιά πυκνή
και το διαβολικό οι ρίζες του κακού.
###
Καθόλου δεν χρειάζεται φιλόσοφος να είσαι
να βλέπεις ότι κυβερνούν τα πλούτη, οι σκοποί.
Η αγάπη έσωσε τον κόσμο απ’ τη σήψη,
ενώ στο όλεθρο οδηγούν οι δικοί της καρποί.
###
Από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα
ζούμε αληθινά μεμιάς:
μόνο τα χρόνια όταν αγαπάμε κάποια
και τον χρόνο όταν αγαπάνε εμάς.
###
Δεν πρόκειται σύντομα να γιορτάσω
της σύνεσης και της σοφίας την ώρα φωτεινή,
ο φασισμός που κουφοκαίει έμεινε παντού
όπου προχθές η φλόγα του έσβησε η σκοτεινή.
###
Μαζευόμαστε δίπλα στις πόρτες των γιατρών
και τις αρρώστιες με προσοχή αναθερμαίνουμε
και γερνάμε πολύ πιο γρήγορα
από την θλίψη ότι γρήγορα γερνάμε.
###
Εκείνους αγαπώ που δεν πήγανε
την πρώτη φορά κ’ έμειναν συνεπείς:
στην διανομή αξιωμάτων και βραβείων,
στη μοιρασιά με μυρωδιά ντροπής.
###
Γεράσαμε ήδη ως γονείς,
αλλά πασχίζουμε να κάνουμε τους επιτελάρχες
μπαίνοντας με ανυπόταχτα παιδιά
σε, εκ των προτέρων, χαμένες μάχες.
###
Μα δεν αξίζει να συσσωρεύεις της προσβολές,
το πήγμα τους είναι δηλητήριο για τον παθών
και είναι απαίσια η όψη αυτών,
των αναπήρων των αχώνευτων προσβολών.
###
Την ανθρωπότητα κρίνουμε αυστηρά,
αλά και κάτι καλό άρχει,
με τόση μεγαλοφυΐα επινοήσαμε τον Κύριο
που τώρα ίσως Αυτός υπάρχει.
###
Είχα αποστηθίσει της γνώσης τα γράμματα
και κόντευα να γνωρίσω του νου τον Νόμο,
αλλά το κάλεσμα των ορμονικών αδένων
ευτυχώς, με έσπρωξε από αυτόν τον δρόμο.
###
Όχι! από το ξύλο, μπετό και καρφιά
φτιάχτηκαν των φυλακών οι θόλοι,
πρώτα τους ανέγειραν από τις καθαρές ιδέες
για το νόημα της λευτεριάς της πολιτικής οι διαβόλοι.
###
Στους πειρασμούς δεν κατορθώνω να αντισταθώ,
αλλά είναι σταθερή η γραμμή που καταλαμβάνω:
αφού την αμαρτία δεν πρόκειται να αποφύγω
τότε συγχρόνως την και απολαμβάνω.
###
Δεν εύχομαι ακόμη και στον εχθρό μου
της φυλακής τη νύχτα, το μαύρο φίδι,
αλλά ας τρέχει κατά τη μικρή ανάγκη του
άλλοτε ούρα βραστό, άλλοτε ξίδι.
###
Η κάθε ανωμαλία ερωτική
έχει του ανθρώπινου πνεύματος την ακράτεια
και στην διαστροφή σεξουαλική κατατάσσω
μονάχα την άγευστη εγκράτεια.
###
Γιατί κυρία μου τόσο σκληρά
να υποφέρετε με την δίαιτα αυτή,
αφού δεν πρόκειται η ισχνή αγελάδα
να περάσει για γκαζέλλα τορνευτή.
###
Τα γεγονότα της ζωής στον έξω κόσμο
στον έσω αντικατοπτρίζονται με διαφορετική ψυχογραφία,
μπορεί να γελάσεις με την τρομερή συμφορά
και θλίψη βαθιά να νιώθεις με την επιτυχία.
###
Για να μη μελαγχολούμε από την ηλικία
και με σιγουριά να πλέουμε προς την ησυχία
μας επισκιάζει η επιπολαιότητα
και επιστρέφει η ξενοιασιά.
###
Με ειλικρίνεια αγαπώ τον σύγχρονο πολιτισμό
και του συγχωρώ τα φρικτά γεγονότα,
γιατί μας έδωσε υπόνομο, το τιρμπουσόν
και πιο σπουδαίο απ’ όλα, την καπότα.
###
Για την ισότητα γεμάτοι φροντίδα
ισιώνουμε τους βάλτους και τα κορυφώματα,
αλλά όταν οι λόφοι ισοπεδώνονται με βάλτους
γίνονται βάλτοι τα υψώματα.
###
Τον κόσμο αυτό ούτε ν’ αλλάξεις, ούτε να καταριέσαι,
μπορείς μονάχα να δεχτείς ή να εγκρίνεις,
ν’ ανακουφίζεις της ύπαρξης το φλογισμένο πάθος
και με τον εαυτό σου τη γη να λιπαίνεις.
###
Η διαφορά μας δεν είναι τα όνειρα
και ούτε ο πολιτισμός με τ’ αγαθά του ζηλευτά.
Τον άνθρωπο ξεχωρίζει απ’ τα ζώα
η συνεχής φροντίδα για λεφτά.
###
Η ζωή έχει μελωδία και μοτίβο
με αρμονία υποθέσεων και τονικότητα
ενώ η ίριδα χρωματιστών προοπτικών
ζει μέσα στην μονότονη πραγματικότητα.
###
Της Έχθρας ο Θεός μαλώνει με την θέα της ειρήνης,
του Πλούτου ο Θεός την Τέχνη ρίχνει χαμηλά
και ο θεός της Αγάπης τα αδύναμά του χέρια
απλώνει ικετεύοντας από ψηλά.
###
Με γνώσει τεχνική που αναπτύσσεται
φοβάμαι πως ο άνθρωπος θα φτάσει
στην κορυφή όταν ο βλάκας
θα μπορέσει να αλλάξει την πλάση.
###
Εβραίος, Έλληνας ή σλάβος
παντού ίδια εικόνα άξια του οπίσθιου:
η περηφάνια για το αίμα καθαρό,
παρηγοριά ιερή του ηλίθιου.
###
Για την ενέργεια οι επιστήμονες μιλάνε,
δε συμφωνώ με αυτά που είπαν,
σίγουρος είμαι πως στην ηδονή κρύβεται
η ενέργεια που τρέφει το σύμπαν.
###
Οι αναζητητές ακούραστα ψάχνουν
ανάλογα με τη δική τους δίψα και πειρασμό:
κάποιοι νέο θεό αναζητάνε
και κάποιοι τον από κοινού οργασμό.
###
Την πιο αιματηρή σφαγή μπορεί κανείς να οργανώσει
μ’ αυτή τη νεολαία φωνακλάδικη,
οι οποία τον Δεύτερο Παγκόσμιο
που και που μπερδεύει με την εκστρατεία Τρωική.
###
Λογομαχούμε, στηλιτεύουμε και επαναστατούμε
μες στην παραφορά της άρνησης και πάλης,
μετά ψυχραίνουμε και επιδένουμε
τα εγκαύματα της ψυχικής καύσης.
###
Συχνά εκ των προτέρων μπορώ να μαντέψω
που πλέει η συζήτηση και τις εξελίξεις:
η ψυχική αλληλοκατανόηση
είναι πρελούδιο της σωματικής έλξης.
###
Μ’ αυτό το φιλικό μου ραβασάκι
σου γράφω τη συμβουλή μου αληθής:
μ’ αυτό το λογοτεχνικό τσουτσουνάκι
δεν αξίζει στης Μούσας το κρεβάτι ν’ ανεβείς.
###
Αλίμονο, αλλά η γυναίκα πιστή
που απέφυγε τη μοιχεία διαβολική,
πάντα είναι λίγο εκνευρισμένη
ή χωρίς αιτία μελαγχολική.
###
Πιστεύω πως έχουν συνείδηση, τιμή
οι εξουσίες κάθε είδους.
Πιστεύω πως υπάρχουν γοργόνες
και διάφορες νεράιδες.
###
Η αναζήτηση των ανδρών
παράδοξα φέρνει τη ρήξη.
Βρίσκουμε γυναίκα ιδανική,
αλλά να ζεις μαζί της είναι θανάσιμη πλήξη.
###
Λεφτά και γνωριμίες στη ζωή
δεν δίνουν λύση,
ούτε στον τομέα ικανοτήτων
και ούτε σ’ αυτό που αφορά τη στύση.
###
Τις αρρώστιες ύπουλες
θεραπεύω όπως καταλαβαίνω:
με βοηθάνε τα φάρμακα
τα οποία ποτέ δεν παίρνω.
###
Ευχαριστώ τον Κύριο που μου έδωσε
τη δυνατότητα να αγιάζω.
Ευχαριστώ επίσης που μου έδωσε δυνάμεις
τις απαγορεύσεις Του να παραβιάζω.
###
Τη ζέστη της αγάπης ν’ αλλάξει σε ψύχος
προσπαθεί ο κάθε λαός ο πάνσοφος,
πρώτα σε ραίνει με λουλούδια μετά σε χέζει,
και αργότερα αντιστρόφως.
###
Ο κόσμος όμορφος, η μοίρα καλή,
η γήινη ζωή γεμάτη ευτυχία,
κι όλα μας φαίνονται πορτοκαλή
όταν περνάει του πονόδοντου η κακουχία.
###
Γιατί να χολοσκάς ματαίως
τον εαυτό σου βουτώντας στην ενοχή;
Και οι χοντροί πολλές φορές
έχουν ψηλόλιγνη ψυχή.
###
Παντού εξουσιάζουν οι πανταχού παρόντες
καταπατούν της αρχής την ουσία,
εξουσία που είχαν, εξουσία που έχουν
κι αυτοί που διψάνε για εξουσία.
###
Στους μηχανισμούς της αγάπης και της έχθρας
μην ψάχνεις άκρη με επιμέλεια και κόπο,
είναι τα ίδια δύσκολο και ανόητο
σαν ν’ αλλάξεις τους τρόπους του τόπου.
###
Γελοία η άποψη πως οι άνδρες
περισσότερο τις γυναίκες τους κερατώνουν:
του σπιτιού οι κότες σιωπηρές
ουκ ολίγους αετούς απαυτώνουν.
###
Ανέθρεψαν μαζί το φως και το σκοτάδι
της ατομικής έκρηξης το μανιτάρι.
Για τον Θεό ο Σατανάς δεν είναι αποστάτης,
αλλά συνέταιρος, φίλος και συνεργάτης.
###
Κοίτα: ηθοποιός με ψυχή άθλια και πτωχοί,
αλλά το παίξιμο! μπορεί κανείς να καμαρώσει!
Η χάρη του Θεού είναι απρόβλεπτη σαν σπυρί
που ακόμη και στον κώλο μπορεί να φυτρώσει.
###
Η ψυχή δαμάζει του αίματος τις ταραχές,
εκεί που χρειάζεται η προσοχή
και στις ωραιότερες στιγμές μας,
μες στα αρχίδια βρίσκεται η ψυχή.
###
Ναι, ήμουν άγαρμπος, κακός
και κάπου-κάπου χρησιμοποίησα τη στέκα,
αλλά μέσα στον αιώνα μου βασάνισα
μόνο τη δική μου γυναίκα.
###
Η ζωή έχει διασκέδαση άφθονη,
η εγκράτεια είναι μωρία
και ο Θεός δε συγχωρεί αυτούς
που αγνόησαν τη δική Του γενναιοδωρία.
###
Πρόσεχε τη μούχλα της χορτάτης πενιχρότητας
να μη διεισδύσει στο σπίτι σου για να ανθίσει,
και για ν’ αντλείς από το τέλμα της καθημερινής «σοφίας»,
μόνο το κόσκινο να κάνεις χρήση.
###
Κι από τις δυο πλευρές της ηθικής,
του Καλού και Κακού οι κήρυκες του ελπιδοφόρου
μα τόσο άπρεπα πολλά αποπάτησαν,
ώστε σκέπασαν τη γραμμή του συνόρου.
###
Στους γιους μου επαναλαμβάνω μόνο ένα:
όπως και να διαμορφώνεται της μοίρας η σκηνοθεσία,
ποτέ μη σκύβετε το κεφάλι σας, τη ράχη,
είναι η βασική μου ικεσία.
###
Με τα παιδιά καρφωμένοι στην οικογένεια
εμείς φυλάγουμε την ησυχία της συζύγου
και ζούμε με πρόγραμμα πότε να βγάλουμε το πένις,
ενώ τίποτα δεν αξίζει τα δάκρυα της γυναίκας μας,
εκτός από τις αγκαλιές της ερωμένης.
###
Από καιρό και σε τίποτα μη πιστεύοντας,
κατανοώ πως κάτι απ’ τη ζωή μου αφαιρώ,
και ακόμη ελπίζω μια αίρεση ν’ αποκαλύψω
όπου την πίστη μου θα βρω.
###
Στον τελευταίο δρόμο κουβαλάνε κάτι πολύ λίγο:
τη θήκη της ψυχής, που έφυγε στους ουρανούς,
των επιθυμιών και των ελπίδων το αγγείο,
το σκεύος από της ζωής τους χυμούς.
###
Στον κόσμο κανένα μυαλό
που είχε του Δασκάλου τη σβελτάδα
ποτέ δεν κατάφερε ν’ ανοίξει τα μάτια αυτού,
ο οποίος δεν ήθελε να τα ανοίξει μόνος του.
###
Τρέχουν χείμαρροι κειμένων στο μυαλό μου
και μόνος του έβγαλε το συμπέρασμα ο νους:
όσο περισσότερο γνωρίζεις με τα χρόνια,
τόσο λιγότερο πίστη έχεις στους παιδαγωγούς.
###
Υπάρχουν γυναίκες, τις φοβάμαι σαν κατάρα:
η οποία δεν πρόκειται να ξαπλωθεί
ως που, ψηλαφίζοντας τα κουμπιά της φούστας
τη χθεσινή ταινία δεν διηγηθεί.
###
Στις παρθενικές κυράτσες πάντα,
με τρόπο μυστηριώδη, βαθμηδόν
ξινίζει τζάμπα ο ερωτικός χυμός,
μεταμορφώνοντας σε ξινόγαλα ηθικολογιών.
###
Με τον Θεό συναναστρέφομαι χωρίς τη γκρίνια
και δεν Τον τζάμπα ενοχλώ,
είναι ανόητο για την κατάσταση της ύπαρξης
να παραπονιέσαι στον ίδιο της δημιουργό.
###
Δεν ντρέπομαι πως είμαι ένθερμος σκεπτικιστής
και δεν αποδέχομαι της γνώσης το μενού.
Η αμφιβολία είναι το καλύτερο αντισηπτικό
από τη σήψη του νου.
###
Των καταπνιγμένων επιθυμιών οι ουλές κλείνουν,
αλλά κουφοκαίει από μέσα η αποδοκιμασία
και η γυναίκα μελαγχωλεί στα υστερνά
για την ανόητη παλιά ακαμψία.
###
Γιατί περνάς από δίπλα μου κοπέλα;
και δε μου δίνεις σημασία καμία.
Έτσι και ο Αττίλας δίπλα από τη Ρώμη
θα μπορούσε σα στραβός να περνά.
###
Παλιός γυναικάς και κατεργάρης
κλειδώθηκα στο σπιτιού το ξετέντωμα διηνεκές,
η ζύμωση του νου, της σήψης η ακολασία
είναι οι περιπέτειες για την καρδιά μου επαρκές.
###
Δύσκολο ν’ απαλλαχθείς
από της ματαιότητας το φλούδι
και για αυτό εντελώς ανταμείβεσαι
με της ψυχής ζωντανής το σιγανό τραγούδι.
###
Όποτε ήμουν νέος βρήκα
της δύναμης και του φωτός την πύλη,
δηλαδή, όταν ένιωσα ντροπή
ίσιωσα την σπονδυλική μου στήλη.
###
Γνώρισε ο κόσμος των παλιών συνταγών το «δίκαιο»
και δεν επιθυμεί ξανά το όλεθρο της δίνης,
αλλά ίσως τώρα γεννιούνται
οι νέοι δαίμονες της παγκόσμιας ειρήνης.
###
Μες στην μεγάλη μας ανθρώπινη οικογένεια
όπου μας παρασέρνει της ζωής η δίνη,
η μεγαλοφυΐα εκδηλώνεται στο έγκλημα,
πολύ πιο λαμπερά και πλήρης παρά στην καλοσύνη.
###
Κοντόφθαλμοί, μικρόψυχοι, φανατικοί
και δεν κατανοούμε το μοιραίο:
ακόμη στον Εβραίο ο κοσμάκης δε μπορεί να συγχωρέσει
αυτό που έκανε με τον Εβραίο.
###
Πολύ απλά η φύση μας ξεχωρίζει,
ενώ η κοινωνία σαν αποσαθρωμένη σπείρα:
όσο έξυπνη είναι η προσωπικότητα,
τόσο πιο θλιβερή είναι της πραγματικότητας η μοίρα.
###
Τρέχουμε εκεί που το πάθος καλεί
κρυφά από τις συνειδήσεις,
εφόσον η συνείδηση είναι πιο καθαρή,
όταν δεν την χρησιμοποιήσεις.
###
Δεν υπάρχει πιο δυνατή θλίψη
και πόνος που να διεισδύσει τόσο βαθιά,
παρά η φωτιά των τύψεων,
αλλά και τίποτα που να περάσει τόσο γοργά.
###
Η αλήθεια πρέπει να λέγεται,
όσο και να φαίνεται μουρλή:
στην οικογένεια ο άνδρας είναι χρήσιμος,
αλλά όχι και τόσο πολύ.
###
Παντού και πάντα για το δίκαιο
διαρκεί αδιάκοπα η μάχη:
και σ’ αυτό που τίποτα δεν άλλαξε
είναι της μάχης αυτής η επιτυχία μονάχη.
###
Ανακατεύτηκαν η πίστη με την απιστία
και έχει νόημα αυτός ο αχταρμάς:
εμείς στον Θεό πιστεύουμε ελάχιστα
και ο Θεός καθόλου δεν πιστεύει σ’ εμάς.
###
Ας με κατασπαράζουνε οι έγνοιες
και γύρω μου άνθρωποι-άνους
όμως είναι εκπληκτική ευτυχία
να βασανίζεσαι από τους εν ζωή πόνους.
###
Δείξε μου έλεος Ω! Παντοδύναμε Θεέ
Κ’ εγώ θα σου βγάλω το καπέλο:
Αφού με έκανες να μη ΜΠΟΡΏ,
Κάνε τουλάχιστον και να μη ΘΈΛΩ.
###
Σαν παλαβοί αναζητούμε με γυναίκα την επαφή
Όμως αμέσως εμφανίζεται και το αμφιλεγόμενο.
Τόσο γρήγορα ψυχραίνουν οι χαρές απ’ την μορφή
Και με απογοήτευση προεξέχει το περιεχόμενο.
###
Και η δημιουργία είναι έργο συλλογικό,
Ορίστε, της δημιουργίας το μενού:
Σε κάθε πρόσωπο δημιουργικό
Υπάρχει δόση παραγωγική του πισινού.
###
Βλέπω τα ένστικτα του κόσμου αιμοβόρα
Και σκέφτομαι με θλίψη συνεχώς,
Τι εφιάλτη θα είχε γνωρίσει η χώρα
Εάν την εξουσία στ’ αληθινά θα είχε ο λαός.
###
Τράβα ένα βλαστάρι ελαφρά
Και θα δεις την αλήθεια του πηγαίου:
Του κάθε κακού οι ρίζες πυκνές
Φυτρώνουν απ’ το έδαφος του δικαίου.
###
Οι ασθένειες δίνουν κατανόηση
Αυτού που δεν μπορούσες να εκτιμάς.
Έχουν ακόμη οι ασθένειες ταπείνωση
Την οποία είναι ωφέλιμο να ξεπερνάς.
###
Αέρας και φωτιά, γη και νερό,
τα πιο ισχυρά στοιχεία κατά του αρχαίου ανθρώπου,
αλλά αποδείχτηκε ως πιο τρομερό,
το στοιχείο: αίμα του ανθρώπου.
###
Απίθανο να βελτιωθεί ακόμη για πολύ καιρό
ο κόσμος αυτός, αυτήν την πεποίθηση έχω,
ενώ εγώ στον πόλεμο του Κακού με το Χειρότερο,
ήδη ευτυχώς, δε συμμετέχω.
###
Η ετοιμότητα να ζεις με αλλουνού το μυαλό
και να πράξεις με τη θέληση του ξένου:
ένα από τα ελατήρια διαβολικά
στις μηχανές της στενοχώριας και του πόνου.
###
Έχουμε πάντα ένα σωρό επιχειρήματα,
μια ρωσική σαλάτα φανταχτερή από στοιχεία,
υπάρχουν και πολλοί καθαρά προσωπικοί λόγοι
για να πιστέψουμε σε οποιαδήποτε βλακεία.
###
Το όπιο αναπνέει ο ναρκομανής,
στον ούζο την ψυχή του τσαλαβουτάει ο μπεκρής.
Θ’ αποδεχτώ με χαρά οποιαδήποτε τρέλα
για να κρυφτώ απ’ της ζωής τα χτυπήματα
σε μια όμορφη κασέλα.
###
Διασχίζοντας της ζωής τη θάλασσα,
τζάμπα τα σουρτα φέρτα του μυαλού, δεν αξίζουν.
Εάν καθόλου δε σκέφτεσαι,
όλα από μόνα τους ξεκαθαρίζουν.
###
Για να ξεπαστρέψεις από μέσα σου την πόρνη ηθική,
αρκεί μόνο ένα λαθάκι.
Δε γίνεται την παρθενιά να χάσεις δυο φορές,
ή να εγκυμονείς λιγάκι.
###
Στην ιστορία δε μπορείς να μην εκπλαγείς,
πόσο ωραίες είναι οι αρχές και οι πηγές,
οι ιδέες είναι καλές, ως που είναι παρθένες,
έπειτα γίνονται άπονες και σκληρές.
###
Αυτό εκσπερμάτωσε το μυαλό μου το δαιμόνιο:
αφού ζούμε την επικράτηση του παρδαλού,
ακόμη και να σπέρνεις το καλό και το αιώνιο,
πρέπει μόνο στα πλαίσια του λογικού.
###
Η τέχνη σαν δενδρυλλίου φορεσιά,
διχασμένη η ψυχή της ζωντανή:
θεϊκή η πλούσια φυλλωσιά,
διαβολική των ριζών η μηχανή.
###
Ευλαβικά πιστός ο νους καημένος
στου παραμυθιού την πλοκή γλαφυρή:
αλληγορίες, μύθοι, θρύλοι,
πιο χρήσιμοι από την αλήθεια αισχρή.
###
Μας δοκιμάζει μια παράξενη διαστροφή,
φέρνοντας στην ψυχή πίκρα και αγονία:
όσο πηχτή και νόστιμη η διατροφή,
τόσο αραιά και άνοστη η επικοινωνία.
###
Δυστυχισμένοι από τότε που γεννηθήκαμε,
παντοτινά με τα ουράνια έχουμε λογομαχία,
ενώ όλη η θλίψη από την πλάνη,
ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε για ευτυχία.
###
Γενιές και γενιές αγωνίζονται οι νέοι,
για κάτι που δεν καταφέρνουν ν’ αποκτήσουν οι γονέοι.
Το κάτι λέγεται ελευθερία και οι ομοιότητές της
παντού, με το δικό τους τρόπο, είναι χυδαίοι.
###
Σιωπά, μισοκοιμάται ο ουρανός,
κάτω οι αιώνες διαβαίνουν.
Κανείς δεν πιστεύει στα θαύματα,
αλλά όλοι με απόγνωση τους περιμένουν.
###
Μοιάζουν τα φυτά οι ιδέες,
περπατάνε και των ζώων τις στράτες:
τη μια ανθίζουν σαν ορχιδέες,
βρωμάνε και σαν των σκουπιδοτενεκέδων γάτες.
###
Έχει αστείο αυτή η σχέση:
αποχαλινωμένοι, ψάχνοντας την αδρεναλίνη,
εμείς τον χρόνο σκοτώνουμε βιαστικά,
αυτό μας σκοτώνει χωρίς βιασύνη.
###
Ίσως ο νους δε θα ήταν τόσο δεινός,
αλλά θα ήταν πιο πυκνό της καλοσύνης το πνεύμα,
αν έπλαθε τον άνδρα ο Θεός
απ’ της γυναίκας των πλευρών το πλέγμα.
###
Η ερώτηση ήρθε, όταν ήμουν μικρός,
την απάντηση βρήκα στα σαράντα.
Ορίστε, η απάντηση-παρθένα:
Θεός υπάρχει, αλλά όχι παντού, όχι πάντα,
κι είναι, όχι για τον καθένα.
###
Όλα τα πλάσματα του Κακού – και είναι πολλά –
κατά το σχέδιο του ουρανού είναι χρήσιμα,
αφού πολλές φορές στην πίστη
ο διαβολάκος προσηλυτίζει μας ανεπίσημα.
###
Το αποκάλυψα ξαφνικά και σαν τρελός αναφώνησα,
σαν να έσπασε το πιο αλγεινό απόστημα:
τζάμπα οι φιλόσοφοι μπαγιατεύουν και προσπαθούν,
στου Θεού τις ιδιοτροπίες δεν υπάρχει σύστημα.
###
Στα πανηγύρια οποιασδήποτε ιδέας,
όπου γιορτάζουν την επιτυχία οχληρά,
διάφορων ειδών τυχοδιώκτες
σηκώνουν τη σημαία απ’ όλους πιο ψηλά.
###
Ο φόβος έχει φύση προβατίσια και λυκόμορφη:
τα πρόβατα βελάζουν και σφίγγονται σε κοπάδι,
ο φόβος του λύκου υποφέρεται σιωπηλά,
αλλά μετά γίνεται του μίσους το πηγάδι.
###
Μερικοί πετάνε τον Άρη να δουν,
οι άλλοι καλοπερνάνε με οδαλίσκη...
και τα παιχνίδια μας παρακολουθεί ο θάνατος σκληρός
και διάφοροι ιπτάμενοι δίσκοι.
###
Με γεμάτες καμπύλες του κώλου
Η γυναίκα τη μόρφωση δε χρειάζεται καθόλου.
###
Μες στις κουζίνες μας ουρλιάζουμε θρασείς,
Ενώ πάνω στο βήμα – γλυκοτενόροι.
Για τον αιώνα μας, όλοι είμαστε εισαγγελείς,
Για την αδράνειά μας, όλοι δικηγόροι.
###
Αγαπώ την Πατρίδα μου, αλλά κατανοώ συνετά,
Πως η αγάπη εγκυμονεί αγωνίες και αγώνες.
Και η Πατρίδα μου, με απλόχερα απατά
Με κατακάθια, παλιανθρώπους και απατεώνες.
###
Μες στις απερισκεψίες και χαρές της ανηθικότητας
Θα ήθελα να περάσω το υπόλοιπο των ημερών,
Αλλά παφλάζει ο πέλαγος της κορεσμένης χυδαιότητας
Στην ακτή των δικών μου γηρατειών
###
άνω |
