Τα δικά μου

Τα δικά μου

Το γνωμικό είναι ένα ελιξίριο θαυματουργό, που περιέχει μια σταγόνα κακίας, τρεις ειρωνείας και δεκατρείς σταγόνες νουθεσίας.

Ο γάμος είναι νερολάκκα, όπου τσαλαβουτάνε μια χαζή και ένας βλάκας.

Ανάμεσα στα δυο κακά θα προτιμούσα το μικρότερο. Καλύτερα να ασχολείσαι με τις ακαθαρσίες του ανθρώπινου σώματος, παρά με τις ακαθαρσίες της ψυχής του.

Παράξενο, αλλά… τις μεγάλες ψυχές γέννησαν η φτώχεια και η δυστυχία. Η ευημερία και η γαλήνη έφεραν μόνο την παχυσαρκία και την αδιαφορία.

Επικίνδυνη σύγχρονη τάση: οι άνθρωποι δύσκολα ασχολούνται με το να σκέφτονται, αλλά πολύ εύκολα πιστεύουν.

Η ποίηση δεν πρόκειται να δώσει στον άνθρωπο εκείνη την δύναμη την οποία μπορεί να δώσει το χρήμα, γιατί η ποίηση θεωρεί αυτήν την δύναμη… αδυναμία.

Ο πλανήτης κυβερνιέται από τη γνώμη του χρηματοκιβωτίου.

Η ποίηση είναι η πιο συμπυκνωμένη έκφραση της ηθικότητας.

Πολλές προσβολές γεννιούνται από την προσπάθεια να μη θιγεί κανένας.

Η ποίηση δεν είναι το αριστοκρατικό σαλόνι των περουκών, ούτε το βρώμικο υπόγειο της μαλλιαρής μποέμ, αλλά ο ναός των ελεύθερων Ψυχών.

Η μοντέρνα ποίηση παρέδωσε το θερμό επανωφόρι της Σκέψης στην φιλοσοφία και το κομψό φουστάνι της Ομοιοκαταληξίας στο τραγούδι και έμεινε σαν μισόγυμνη ξεπεσμένη κυράτσα των Ελεύθερων Ήχων προσιτή στον καθένα που έχει δυο φράγκα.

Η υπηρέτηση των μουσών δεν προϋποθέτει το πηγαινέλα των άκρων και της γλώσσας, αλλά τον περίπατο της σκέψης.

Μεταξύ του πολιτικού και του ποιητή ο κοσμάκης δίκαια προτιμάει τον πολιτικό, γιατί ενώ ο πρώτος ζορίζεται στην προσπάθειά του να γεμίσει την τσέπη του ανθρώπου, ο άλλος προσπαθώντας να γεμίσει την ψυχή του ανθρώπου αδειάζει την τσέπη του.

Γεύτηκα τον άκρατο οίνο των καλών αποφθεγμάτων και μετά δεν μπόρεσα να πιω το νερωμένο κρασί των καλύτερων μυθιστορημάτων.

Τηλεόραση: παράδεισος για πλαδαρό μυαλό.

Τηλεόραση: παραμυθοσουπερμάρκετ για ενηλίκους.

Τηλεόραση: παραβάν πίσω απ' το οποίο κρύβεται κανείς για να μη βλέπουν τη γύμνια της ψυχής του.

Τηλεόραση: παράσιτο που τρέφεται με την εξυπνάδα του νου και με την ζωηράδα του σώματος.

Τηλεόραση: παραλλαγή της γκιλοτίνας για αποκεφαλισμό της σκέψης.

Τηλεόραση: παραλυτικογενές κατασκεύασμα των αδηφάγων πυθώνων της ζούγκλας της κοινωνίας.

Τηλεόραση: παραθυράκι στο πουθενά για το μικρό ανθρωπάκι.

Τηλεόραση: παραπέτασμα που καλύπτει τις παραδοσιακές παραστάσεις με αριθμούς, επιχειρήματα και βριζομαχίες από τους παράγοντες των παρατάξεων για την παραγωγή παράδων μέσω παρασκευάσματος κουτόχορτου για τους παρακολουθούντες που παραδίνονται απολαμβάνοντας το παράσημο της παραπλάνησης όταν τους αποκαλούν "ο κυρίαρχος λαός".

Εάν στην ερώτησή σας απάντησα με σιωπή, αυτό σημαίνει ότι είμαι σίγουρος πως ερμηνεύοντας αυτήν την σιωπή θα βρείτε την πιο σωστή απάντηση παρά ακούγοντας τη "σωστότερη" απάντησή μου.

Κάποτε … και τώρα

Κάποτε βάζαμε μπροστά το αφτί, τώρα τη γλώσσα πεταχτή.

Κάποτε ήμασταν μόνο αφτιά, τώρα η γλώσσα έχει την πρωτιά.

Κάποτε τη δίψα μας έκοβε το νερό κεραυνοβόλα.
Πάει πια, τώρα κατουράμε Coca Cola.

Κάποτε η αγάπη ήταν ένα εξαίσιο ενδιάμεσο μεταξύ ανταλλαγής ματιών και του θανάτου,
τώρα λέγεται σεξ, και είναι ένα σύντομο ενδιάμεσο, συναλλαγές γεμάτο.

Κάποτε η αγάπη ήταν ένα ισχυρό συναίσθημα που γεννούσε ωραίες πράξεις,
τώρα συνήθως είναι ένα αισχρό ολίσθημα που γεννάει χυδαίες ρήξεις.

Κάποτε η αγάπη ήταν μια μεγάλη εύγλωττη σιωπή,
τώρα είναι ανόητη φλυαρία χωρίς διακοπή.

Κάποτε ο δάσκαλος ήταν καλός και με κακό μισθό,
τώρα ο καθηγητής είναι εκβιαστής και με καλό μισθό.

Κάποτε ο πολιτικός ήταν το μακρύ ραβδί των μεγάλων πορτοφολιών,
τώρα είναι το καλό παιδί των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Όταν ο άνθρωπος...

Όταν ο άνθρωπος αδιαφορεί, την άλλη μέρα μαυροφορεί.
Όταν ο άνθρωπος αδικεί, με τον Μεγαλοδύναμο φιλονικεί.
Όταν ο άνθρωπος αισχρολογεί, την έλλειψη ανατροφής ομολογεί.
Όταν ο άνθρωπος διαβάζει, τον διάβολο τρώει το μαράζι.
Όταν ο άνθρωπος διασκεδάζει, την ψυχή του αδειάζει.
Όταν ο άνθρωπος θυμώνει, φεύγει από τα χέρια του το τιμόνι.
Όταν ο άνθρωπος κρίνει, εκκρίνει στο αίμα του τοξίνη.
Όταν ο άνθρωπος μισεί, θα γιατρευτεί μόνο σε έρημο νησί.
Όταν ο άνθρωπος νουθετεί, το πνεύμα αντιλογίας υπηρετεί.
Όταν ο άνθρωπος προδίδει, όλη η ύπαρξή του σέρνεται σαν φίδι.
Όταν ο άνθρωπος σιωπάει, η Σκέψη τη Φλυαρία ξυλοκοπάει.
Όταν ο άνθρωπος συγχωρεί, η Σοφία είναι το φαβορί.
Όταν ο άνθρωπος σφάλλει, σίγουρα φταίει το κεφάλι.
Όταν ο άνθρωπος υποφέρει, αυτό σημαίνει ότι ζει και φέρει.
Όταν ο άνθρωπος σε κολακεύει, τη νοημοσύνη σου κοροϊδεύει.
Όταν ο άνθρωπος πολλά επιθυμεί, θα χάσει την υπόληψή του και την τιμή.
Κάνει καλό, όταν ο άνθρωπος ιδρώνει, και όχι μόνο κάτω απ' το σεντόνι.

Είναι σαν τελευταία πινελιά
η ξεχασμένη πρόποση παλιά:
Ας προστατέψουν την ψυχή σου σαν ασπίδα
η Πίστη, η Αγάπη, η Ελπίδα.
6.05.2001

Κάθομαι μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και ταραγμένος παρακολουθώ την παρδαλή, πολύχρωμη κενότητα της ζωής μας και η οθόνη με κοιτά σαν θανατηφόρα κάννη που εκτοξεύει τις ανθρώπινες συμφορές και τα ελαττώματά μας.
Στέκομαι και με θαυμασμό κοιτάζω την ασπρόμαυρη οθόνη της νύχτας και αισθάνομαι πως η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη και μεγαλοπρέπεια και ο έναστρος ουρανός με κοιτάει με τα μάτια του Δημιουργού και νιώθω την απέραντη αγάπη και την καλοσύνη Του.
5. 05. 99

Σε τούτη την κοινωνία ένας άνδρας πρέπει να κάνει ευτυχισμένη μόνο μια γυναίκα. Μέσα στην επιθυμία του να κάνει ευτυχισμένες και άλλες γυναίκες μπαίνουν αναγκαστικά το ψέμα, η υποκρισία… και ποτέ δεν τα καταφέρνει μακροχρόνια.
Μάρτιος 1992

Τι κρίμα…! Η σκέψη, που μόλις τώρα ξέφυγε απ' το μυαλό μου, ήταν τόσο ενδιαφέρουσα, τόσο σπουδαία! Όμως, πιο ήταν το θέμα; Αλίμονο, δε θυμάμαι! Θυμάμαι μόνο, ότι ήταν μια μεγαλοφυής σκέψη. Η μοναδική μου ελπίδα είναι, πως θα μ' επισκεφθεί άλλη μια φορά, και τότε δεν θα την αφήσω να μου ξεφύγει!
Πολύ καιρό θα στριφογυρίζει μέσα στο μυαλό μου, θα την απολαμβάνω συχνά, μετά θα την γράψω κι εκείνη θα γεννήσει πολλές άλλες σκέψεις και θα βγει ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Όχι! καλύτερα να την κάνω ένα μικρό και δυνατό διήγημα. Τελικά, νομίζω θα γίνει ένα λαμπερό… ρητό.
21.04.2000

Η διαφήμιση κατάφερε να ανατρέψει το απόφθεγμα: "Ας πεθάνει το κακό βιβλίο στα ράφια των βιβλιοπωλείων". Στους καιρούς μας το καλό βιβλίο αργοπεθαίνει στα ράφια, αν βεβαίως καταφέρει να φτάσει εκεί. Συνήθως, σαν έκτρωμα κατακρεουργείται στην μήτρα του ταλαιπωρημένου συγγραφέα από τον άπληστο μαιευτήρα-εκδότη που δεν έχει τη σιγουριά ότι θα βγάλει αρκετά λεφτά απ' αυτό το γέννημα.
20.04.2001

Όλο το βάρος των λογαριασμών της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της εταιρίας ύδρευσης και αποχέτευσης, της τράπεζας, της ασφαλιστικής εταιρίας το κουβαλάει οικειοθελώς μόνο ένας απλός άνθρωπος της κοινωνίας.
Μόνο για το νερό και το ρεύμα χρωστάει ένας έξυπνος άνθρωπος.
Μόνο ένας σοφός ασκητής απορρίπτει τα φορτία του ψεύτικου πολιτισμού και σε κανέναν δε χρωστάει. Είναι σαν Θεός.
5.07.2001

Στον τάφο του κουρασμένου άνδρα
Την ημέρα δουλειά-απασχόληση, ακατάπαυστη
και τη νύχτα εργασία με γεύση του ιδρώτα, βάναυση.
Δόξα σοι ο Θεός! Τώρα, επιτέλους, ανάπαυση!

Ο άνθρωπος θα γίνει ημίθεος όταν η οσμή του ψημένου κρέατος θα του προκαλεί εμετό.

Πιο δύσκολα απορροφάμε των λέξεων σοφών τη διδαχή,
παρά των πράξεων κακών την βάναυση ισχύ.

Η μεγάλη αμαρτία της Εκκλησίας είναι που ύψωσε τόσο πολύ τον Θεό, μειώνοντας ταυτόχρονα τον άνθρωπο, ενώ το Έργο της θα έπρεπε να είναι: να πείσει τον άνθρωπο πόσο σημαντικός είναι και πώς μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό.

Είμαι το ελληνικό παιδί του ρωσικού λαού.

Αντί να σκέφτεται για τις μελλοντικές γενιές και την μοίρα του Σπιτιού του, της γης. Αντί να κάνει τα πάντα για να μη μολυνθεί το περιβάλλον, δηλαδή να αρνηθεί την ψευδοπρόοδο. Αντί να απορρίψει ρητά και κατηγορηματικά - ακόμη και ως ιδέα - την πώληση του πόσιμου νερού, ο άνθρωπος έδωσε στα χέρια των ασήμαντων ανθρώπων: εμπόρων του εμφιαλωμένου νερού τεράστια εξουσία και δύναμη προτρέποντάς τους στη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Πολιτικοί: γιατροί που θεραπεύουν την κοινωνία από ασθένειές της, τις οποίες οι ίδιοι προκάλεσαν με τη λανθασμένη διάγνωση και τις πολλαπλασίασαν με την λανθασμένη θεραπεία.

Τον αληθινό Άνθρωπο δε θα τον δημιουργήσει η μεγαλούπολη, αλλά το μικρό χωριό, όχι τα γεμάτα παλάτια, αλλά το φτωχικό καλύβι, όχι το μακρινό ταξίδι, αλλά ο εσωτερικός περίπατος.

Ο πιο σοφός άνθρωπος είναι το δελφίνι.

Όσο περισσότερο χρόνο περνάω μόνος, τόσο περισσότερη επιείκεια νιώθω για τους άλλους.

Η μοναδική μου επιθυμία είναι να απαλλαχθώ από τις επιθυμίες.

Πολιτική: κάτι σαν ιδεολογία μιας ομάδας ανθρώπων που επινοήθηκε για να «συγκρατήσει» μέσα σε κάποια όρια την απληστία μιας αχόρταγης μειοψηφίας.

Είσαι ποιητής και έχεις τα καλά και ειλικρινά λόγια – ολίγων αληθινών δουλευταράδων αναζητητών – που ήρθαν με επιστολές ή με email;
Τότε τι θέλεις τον οχλοθαυμασμό – πολλών άσχετων τεμπέληδων εκτιμητών της τέχνης – που έρχεται με τηλεόραση και τα άλλα ΜουΜουΕ;

Προσοχή των ανδρών! Το θηλυκό (συνήθως) κυκλοφορεί ξετσίπωτο μόνο για να προκαλέσει ένα συγκεκριμένο αρσενικό.

Μάζεψα τα πιο όμορφα, τα πιο σοφά Λόγια, για να κατανοήσω τελικά πως στην κορυφή της ομορφιάς, της αρμονίας και της σοφίας βρίσκεται η Σιωπή.

Ο γάμος για να μείνει ζωντανός, για να προχωράει μπροστά πρέπει να έχει ως οδηγό την Εμπιστοσύνη μεταξύ των συζύγων και ο πετυχημένος γάμος σίγουρα είχε ως χειραγωγό την τυφλή Εμπιστοσύνη.

Το πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου δεν είναι πια «Τι να φάει;», το πρόβλημα πήρε μορφή «Πώς να μη φάει;».

Οι μεγαλύτερες τύψεις μου μπροστά στη Φύση: τις νιώθω κάθε φορά όταν κατεβάζω τα σκουπίδια.

Τ’ άστρα με τ’ άστρα πολεμούν
το κέφι με την ανία,
ο βλάκας με τον έξυπνο
κι εγώ με την Ουρανία.

Παρασιτώ πάνω σε ακόρεστες ανάγκες της πλειοψηφίας.

Ειλικρινή προσευχή
Εσύ που είσαι πέρα από το είναι. Εσύ που είσαι πέρα από την σκέψη. Εσύ που δεν έχεις ούτε όνομα.
Σε παρακαλώ βοήθησέ με!
Δεν ξέρω πώς να σε βρω. Δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω την αναζήτηση. Να κάνω βήματα; Προς ποια κατεύθυνση; Να σκεφτώ ή να μείνω σιωπηλός και ατάραχος μέσα στη σιγή;
Σε παρακαλώ οδήγησέ με!

Τα όνειρα είναι για τους πλούσιους, η δουλειά – για πραγματοποίηση των ονείρων των πλουσίων – είναι για τους φτωχούς. Η εσωτερική δουλειά είναι για τους σοφούς.

Από το τίποτα ξεπηδήσαμε και στο πουθενά θα πάμε.

Περισσότερο απ’ όλα τ’ άλλα τον άνθρωπο ως συνειδητότητα (κοίτα το «Λεξικό του Pegas») αχρήστεψαν το «μη!» τον γωνιών, οι άγραφοι νόμοι της κοινωνίας και οι γραπτοί της πολιτείας.

Το δικαστήριο: μια επιχείρηση όπου τα κέρδη έρχονται μόνο σε περίπτωση όταν η αδικία ακριβοπληρώνει την καταπάτηση του δίκαιο και όταν το ψέμα νικάει την αλήθεια.

Την ευτυχισμένη ζωή ο κοσμάκης αναζητάει απ’ τους πολιτικούς και όχι απ’ τους σοφούς.
Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!

Κανένα ζωντανό πλάσμα της Φύσης δεν έχει ανάγκες περισσότερες από τροφή και καταφύγιο, ενώ οι ανθρώπινες ανάγκες-επιθυμίες δε γνωρίζουν όρια στην καταστροφική τους δημιουργία "ανέσεων".

Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι η Γη=Φύση=Θεός ξέρει πώς και πότε να συνετίσει των άνθρωπο. Μήπως θα το κάνει φέρνοντας κοντά στην επιφάνεια της γης κάποιες χημικές ουσίες που αλλάζουν το νερό και τους καρπούς της, ίσως θα το κάνει αλλάζοντας την χημική σύνθεση του αέρα που αναπνέει αυτό το ανόητο και άπληστο πλάσμα. Πάντως θα βρει τον τρόπο να σταματήσει την αυτοκαταστροφή της ανθρωπότητας.

Το λάθος του Θεού
Μετά από τη Γη ο Θεός δημιούργησε το Νερό, το οποίο γέννησε τον Αέρα και μετά ο Θεός δημιούργησε την Χλωρίδα και την Πανίδα.
Πολλά εκατομμύρια χρόνια ο Θεός θαύμαζε το Δημιούργημά του. Η Γη ήταν το καμάρι του σ’ όλο το συμπάν.
Σε μια στιγμή χαλαρότητας αποφάσισε να δημιουργήσει απ’ το Νερό και τον Αέρα τους ανθρώπους και το μόνο που τους έδωσε ήταν η καρδιά. Με αυτήν την καρδιά οι άνθρωποι γνώρισαν το ένα και μοναδικό συναίσθημα, την Αγάπη: την Αγάπη για τον Θεό, την Φύση, τους συνανθρώπους τους.
Πέρασαν μερικά εκατομμύρια χρόνια. Όλα λειτουργούσαν θαυμάσια πάνω στη Γη, αλλά σε κάποια στιγμή περιέργειας και αλαζονείας ο Θεός αποφάσισε να δώσει στους ανθρώπους λίγο Μυαλό (δηλαδή απ’ αυτό που κατείχε μόνο Εκείνος σ’ ολόκληρο το Δημιούργημά του).
Χρειάστηκαν μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια και ο άνθρωπος αναζητώντας εξουσία, πλούτη, ευτυχία με απληστία εξοντώνει την Πανίδα και καταστρέφει την Χλωρίδα, μολύνει το Νερό και τον Αέρα και με λίγο μυαλό που έχει αμφισβητεί ακόμα και τον ίδιο Δημιουργό του.
Και τώρα, σε κατάσταση πανικού ο Παντοδύναμος σκέφτεται, τι να κάνει; Να δώσει στον άνθρωπο περισσότερο μυαλό ή να πάρει πίσω αυτό που έδωσε;

Η πρόοδος μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού και να σώσει μας μπορεί μόνο η οπισθοδρόμηση.

Οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων που ζουν μέσα στη ζούγκλα από άσφαλτο, τσιμέντα και μπετά έχουν την ψευδαίσθηση πως τα δικά τους «δάση» δεν καίγονται.
Οι σπίθες ήδη πετάχτηκαν παντού…
Αύγουστος 2007

Η μέγιστη τραγωδία του σοφού που γνωρίζει τη σπουδαιότητα της σιωπής: να μη μπορεί να μεταδίδει αυτήν την σημαντική γνώση χωρίς να παραβιάζει αυτό το ιερό δόγμα της αληθινής σοφίας.
Αν προσπαθήσει, θ’ αποτύχει…

Διάσημοι εν ζωή καλλιτέχνες: συνήθως άνθρωποι που έσκυψαν τα κεφάλια τους μπροστά στην αλήθεια του χρήματος.

Αυτό που νιώθω για την ηθική της σύγχρονης κοινωνίας δεν είναι περιφρόνηση, ούτε οίκτος, ούτε ειρωνεία, ούτε μίσος, ούτε λύπη, αλλά ένα μίγμα αυτών των συναισθημάτων.

Όταν περιπλανιέμαι στο διαδίκτυο και βλέπω δεκάδες sites που δανείστηκαν (με αναφορά στην πηγή ή όχι) μικρά και μεγάλα κομμάτια κειμένων από το pegas, δεν παραπονιέμαι. Αντίθετα χαίρομαι, νιώθω ικανοποίηση: το pegas κάνει, αν και αόρατη, αλλά πολύ καλή δουλειά και συμβάλλει στην γέννηση καινούριου ανθρώπου.

Η λέξη «ανάπτυξη» έχει κάποιο θετικό νόημα μόνο όταν αφορά την εξέλιξη του πνεύματος.

Εκείνοι που ανησυχούν για το εξωτερικό τους, συνήθως δεν σκοτίζονται για το εσωτερικό τους.

Η ομιλία είναι ψέμα, τα γραπτά είναι μικρές προσωπικές αλήθειες και μόνο η σιωπή είναι Αλήθεια.

Ο καπνός διαλύεται μέσα στον αέρα, ο άνθρωπος μέσα στο χρόνο.

Είμαι πατριώτης και η πατρίδα μου είναι το Ηλιακό μας σύστημα.

Το ψέμα και η αλήθεια είναι σαν το δεξί και το αριστερό χέρι…και τα δυο χρήσιμα, βεβαίως υπάρχει μεταξύ τους και το πιο εύχρηστο.

Στον περίφημο και κυρίαρχο λαό δεν κολλάει καμιά σοφή ιδέα, μόνο η ιδέα γαμωαρπαγωκαταστροφής.

Η Σοφία και η σοφία της καθημερινότητας είναι δυο πολύ διαφορετικές έννοιες, θα έλεγα αντίθετες έννοιες. Διαφέρουν σαν ο ουρανός από τη γη. Η Σοφία είναι μεγάλη σαν το άπειρο, σαν το σύμπαν, ενώ η σοφία της καθημερινότητας είναι κάτι πολύ μικρό και γήινο.
Η πρώτη ακόμη δεν άγγιξε και ίσως δεν πρόκειται να κατέβει και να επηρεάζει ποτέ τα γήινα πράγματα. Η δεύτερη τρέφετε και μεγαλώνει από την ανελευθερία, φόβο και πονηριά, στενά συνδέεται με την θρησκεία (όχι θρησκευτικότητα) και εξουσία.
Μάθε! καλέ μου φίλε να ξεχωρίζεις την δεύτερη από την πρώτη.

Οι γυναίκες ζουν στον Άδη της αξόδευτης αγάπης, ενώ οι άνδρες στην κόλαση του αξόδευτου σπέρματος.

Μεγάλη Ανακάλυψη

Ότι η Ζωή εμφανίστηκε πρώτα στον Ωκεανό ξέρει τώρα ο καθένας. Όταν ο Ωκεανός «έβραζε» από την ποικιλότητα μορφών ζωής στην έρημη γη δεν υπήρχε ούτε χλωρίδα η οποία εμφανίστηκε μερικά εκατομμύρια χρόνια μετά και κάποια στιγμή, (δηλαδή μέσα σε άλλα εκατομμύρια χρόνια) διάφορα πλάσματα από τον Ωκεανό βγήκαν από το νερό και εγκαταστάθηκαν πάνω στη γη.

Μια μέρα δυο νεαρά, ζωηρά, έξυπνα και περίεργα δελφίνια-αδέλφια πλατσουρίζοντας βγήκαν στην ξηρά και με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθούσαν την ζωή του δάσους που ήταν κοντά στην ακτή. Μέσα στο ένα απ’ τα αδέλφια γεννήθηκε μια ισχυρή περιέργεια και ακαταμάχητη θέληση να μείνει και να ζήσει πάνω στη γη.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια το δελφίνι να μάθει να αναπνέει, να περπατάει και να τρέφετε με διάφορα χόρτα και έντομα. Όλα αυτά τα χρόνια ο αδελφός του και άλλα δελφίνια συχνά έρχονταν να τον δουν, να του δώσουν ψαράκι…όμως σιγά σιγά οι συναντήσεις τους έγιναν πιο σπάνιες γιατί το δελφίνι της γης πιο συχνά βρισκόταν μέσα στο δάσος όπου γνώρισε μια πολύ περίεργη μαϊμουδίτσα που τον βοηθούσε κάπου κάπου και συνέχεια τον ρωτούσε για τη ζωή στη θάλασσα που πολύ φοβόταν. Σε λίγο η φιλία τους μεταμορφώθηκε σε αγάπη και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η μαϊμού γέννησε ένα παιδί τετράποδο και με λίγη τρίχα που ήταν ένας πάρα πολύ περίεργος και «έξυπνος» πίθηκος που δε φοβόταν τη θάλασσα και συχνά κολυμπούσε με τον πατέρα και τον θείο του, δηλαδή με το δελφίνι της θάλασσας.
Ακριβώς! Ιδού η ανακάλυψη! απ’ αυτόν τον πίθηκο κατάγεται το γένος τον ανθρώπων!
Δηλαδή, ο Δαρβίνος κατά κάποιο τρόπο είχε δίκαιο!
Δηλαδή, τώρα εξηγούνται πολλά πράγματα:
– δεν σας προβλημάτισε ποτέ η καταγωγή και η ομοιότητα των λέξεων: δελφίνι και αδέλφια;
– δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό σας γιατί όλα τα πλάσματα αποφεύγουν τον Πραγματικά Επικίνδυνο άνθρωπο και μόνο το δελφίνι χαίρετε και συνοδεύει τα βαπόρια του;
– δεν θυμάστε την εικόνα που σίγουρα είχατε πολλές φορές παρακολουθήσει: με πόση διστακτικότητα και δειλία ο άνθρωπος-μαϊμού προσπαθεί να μπει στη θάλασσα;;;

Η νοσηρή, αχόρταγη και επιζήμια Περιέργεια γέννησε αυτό το τέρας που λέγετε άνθρωπος. Κανένα άλλο πλάσμα δεν κατάστρεψε τη Φύση σε τέτοιο βαθμό. Η Περιέργεια τον έκανε να ξεχάσει απ’ όπού κατάγεται ο ίδιος. Η μόλυνση του Ωκεανού είναι τεράστια, ο αδελφός του το δελφίνι της θάλασσας υποφέρει από τα δίχτυα και την άπληστη δράση του δελφινιού της γης, δηλαδή του ανθρώπου ο οποίος, ο βλάκας δεν κατάφερε ακόμη να καταλάβει γιατί το δελφίνι της θάλασσας με τόση αδελφοσύνη αγαπάει τον άνθρωπο και πόσες φορές τον έσωσε στα ναυάγια. Ακόμη δεν κατανόησε τι νοστιμιά και το όφελος για την υγεία του από το ψάρι ως φαγητό, και από περιέργεια βάζει στο στόμα του βλαβερά και απαίσια πράγματα.
Και τα δυο αδέλφια κάποτε πήρανε απ’ τον Δημιουργό τους την μοναδική εντολή να διαδίδουν το πολύτιμο δώρο Του, την Αγάπη. Μόνο ο ένας με την ευλάβεια τηρεί την εντολή του Πλάστη, ο άλλος τα έκανε... θάλασσα!;
Είναι γνωστό πως σ’ αυτόν τον πλανήτη μόνο δυο πλάσματα μπορούν να απολαμβάνουν τον έρωτα καθημερινά και πολλές φορές: το δελφίνι και ο άνθρωπος. Τ’ άλλα τα πλάσματα ζευγαρώνουν μόνο για να αναπαράγουν το είδος τους.

Και τώρα θυμηθείτε πως απολαμβάνει των έρωτα το δελφίνι:
1. όποτε θέλει,
2. όπου θέλει,
3. όσες θέλει,
4. όλες πανέμορφες και πανέτοιμες!
5. Και το βασικό! Τζάμπα!

Και τώρα να δούμε τι έχει ο περίεργος βλάκας:
α) δεμένος με τα δεσμά του γάμου (όνομα και πράμα) πάνω σε μια και μοναδική, και… βαρετή,
β) δικαστήρια και ηθικός ξεπεσμός όταν θα θέλει άλλη,
γ) κρύβετε σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, καταϊδρωμένος περισσότερο από το άγχος, παρά από την ευχαρίστηση, φοβούμενος πως δε θα του βγει, ,
δ) θα χύσει πρώτα ιδρώτα για να βρίσκει εκείνη που θα τον καταδεχτεί,
ε) όλοι οι κόποι του πάνε για δώρα-μπιχλιμπίδια στη «μοναδική» και στις γκόμενες,
ζ) Και το βασικό! Έχασε το πιο πολύτιμο πράμα: την Ελευθερία!

Το συμπέρασμα: ο αληθινός Άνθρωπος είναι το δελφίνι!!!
Παιδιά! Πίσω …στη θάλασσα!

Μονόστιχα

Ικανοποιώ… μα όχι την περιέργεια…

Αυτό το κρεβάτι, αγαπάει την απάτη.

Αφού ξάπλωσες στο κρεβάτι, δείξε τουλάχιστον κάτι.

Αυτό το κρεβάτι δεν αποδέχεται το ινάτι.

Πολιτικοί: ασήμαντοι άνθρωποι που επινόησαν τους δημοσιογράφους για να νιώσουν πως είναι σημαντικοί.

Ο θιγμένος Θεός
Ο Θεός και οι άγγελοι ζούσαν στον αχανής, άπειρο και απύθμενο Ουρανό.
Μια φορά ο Θεός και ένας άγγελος που τον έλεγαν Διάβολε λογομάχησαν για τους ανθρώπους που ζούσανε σε μια μικροσκοπικά μικρή (μικρότερη και από τον κόκκο του άμμου) Γη.
Ο Θεός δημιούργησε για τους ανθρώπους ένα παράδεισο πάνω στη Γη, όπου αυτοί ζούσαν μέσα στην αγάπη, ομόνοια και γαλήνη, ενώ ο Διάβολος ισχυριζόταν ότι οι άνθρωποι πλήττουν από τέτοια ζωή και χρειάζονται έγνοιες και πάθη. Τελικά οι συζητητές αποφάσισαν να ρωτήσουν «Τι θέλουν;» τους ίδιους τους ανθρώπους και οι άνθρωποι ομολόγησαν πως βαρέθηκαν και τον ανέφελο ουρανό, και το ανιαρό χασομέρι, και την αδράνεια της σοφίας, και την απαθή αγάπη προς τον πλησίον, και την μονοτονία της ευτυχίας.
Ο θιγμένος Θεός εγκατέλειψε τους ανθρώπους, αφήνοντας τους υπό την κηδεμονία του Διαβόλου, και τώρα οι άνθρωποι έχουν έγνοιες με το παραπάνω και ζωή γεμάτη πάθη.

Πιστεύω πως μετά από μερικά εκατοντάδες χρόνια η δημοκρατία θα αναγνωριστεί ως στραβοπάτημα της ανθρωπότητας.

Μαζί με το ταλέντο ο Πανάγαθος δίνει ως επιβάρυνση τον κακό χαρακτήρα.

Οι θρησκείες αυτοκτονούν όταν αρχίζουν να υπερασπίζονται και να αντιλέγουν ενάντια στους αντίπαλους-επιστήμονες, γιατί θα έπρεπε να βασίζονται στην Πίστη, όχι στη γνώση.

Αναρωτιέμαι: η λογοδιάρροια των δημοσιογράφων ή η απληστία των βιομηχάνων του χαρτιού φταίει για την πληθώρα άχρηστων εφημερίδων και περιοδικών; Φοβάμαι κάτι άλλο… πολύ πιο τραγικό.

Η ψυχραιμία του πολιτικού δεν είναι αρετή, προέρχεται από την περιφρόνηση. Ο εκνευρισμός του ποιητή δεν είναι ελάττωμα, προέρχεται από την αδυναμία ν’ αλλάξει τα πράγματα.

Οι νόμοι: αυτά που εξασφαλίζουν όχι το ψωμί, αλλά το παντεσπάνι του δικαστικού συστήματος.

Οι άνδρες δεν πρόκειται ποτέ να ξεχωρίζουν: την απλή φιλικότητα της γυναίκας και το κάλεσμα για σεξ.

Ποιος είμαι ‘γω για ν’ αντιστέκομαι στον Μεγαλοφυή Δημιουργό μου; Αφού το σώμα και η ψυχή μου θέλουν τροφή και σεξ, γιατί να κάνω δίαιτα;

Ψηφοφόρος, δηλαδή ψυφοδελτιορίχτης με κυρίαρχο κριτήριο: ο ψήφος στην «ομάδα» που κατά τη γνώμη του θα νικήσει και θα έχει (ο ψηφοφόρος) τουλάχιστον την ευκαιρία να «χαρεί» για λίγο. Μόνο έτσι εξηγείται η επανειλημμένη αναζωογονανάσταση του ανικανοδιευθαρξοφλιμένου δικομματισμού.

Οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη Φύση και από την φύση τους με τα υποδήματα, με την ενδυμασία, με τα σπίτια, με το Κυνήγι των Ανέσεων, με την Βλακώδη Περιέργεια τους, καταστρέφοντας και τη Φύση κα τον εαυτό τους.

Στρατός: οδοστρωτήρας, κατασκεύασμα των πολιτικών, ο οποίος έχει προορισμό να τσαλαπατάει ατομικότητες, προσωπικότητες, χαρακτήρες, συνειδήσεις, να τους κάνει μια σκληρή, δεμένη μάζα, έτοιμη να εξοντώσει ανθρώπους.

Τα βάσανα της αγάπης χωρίς ανταπόκριση, μόνο για τους κοινούς ανθρώπους είναι βάσανα.

Οι πόνοι και τα βάσανα του ανεκπλήρωτου έρωτα είναι πιο γλυκιά από του ολοκληρωμένου έρωτα.

Οι μεν απολαμβάνουν τις ηδονές του σώματος, οι δε τα βάσανα της ψυχής.

Το χρήμα
Από καιρό το δίκαιο αναζητούσαν οι ονειροπόλοι τρωγλοδύτες
Ως το «απόλυτο καλό» την Δημοκρατία σοφίστηκαν οι αρχαίοι Έλληνες πολίτες,
Ενώ, το Παντοδύναμο κακό κρυφομεγάλωνε φέρνοντας ήττες,
Και τελικά ανέδειξαν το απόλυτο Κακό οι αδηφάγοι τραπεζίτες.

Τίποτα πιο δύσκολο από την ειλικρίνεια και τίποτα πιο εύκολο από την κολακεία.

Η κάθε εξομολόγηση ή γράψιμο προσωπικού ημερολογίου είναι ένα είδος φκιασιδιών για την ψυχή.

Είναι ακόμη αδιευκρίνιστο, πότε οι γυναίκες νιώθουν περισσότερη ηδονή: κάνοντας σεξ ή μετά από το "όχι".

Της γυναίκας το «όχι» περιέχει περισσότερο «ναι», ενώ το «ναι» ισοδυναμεί με το «ίσως».

Ο homo (υποτίθεται sapiens) χρησιμοποιεί το νου του ως εργαλείο για απόκτηση ψευδοανέσεων και μικροκερδών.

Η γυναίκα πάντα κουβαλάει μαζί της νήμα για να δέσει, ενώ ό άνδρας συνήθως έχει σουγιά για να το κόβει.

Να κοκαλιάσει η γλώσσα εκείνης που μπορεί να χαρακτηρίζει των έρωτα ως προδοσία.

Οι επαναστάσεις και οι τρομοκρατικές πράξεις γίνονται από τους ανθρώπους που θέλουν όλοι να σκέφτονται σαν αυτοί.

Η ποίηση είναι κάτι πολύ ασήμαντο για επιβίωση του σώματος και κάτι πολύ σημαντικό για επιβίωση της ψυχής.

Τίποτα πιο δύσκολο από την ειλικρίνεια και τίποτα πιο εύκολο από την κολακεία.

Θηλυκές υπάρξεις! Μην γράφετε σενάρια τύπου:
«Εγώ θα του πω…»
«Εκείνος θα μου πει…»
«Και τότε εγώ θα του πω!...»
Θα σας τα χαλάσει

Η αρμονία των σχέσεων προκύπτει από την διαφορετικότητα μας.

Συζήτηση: Εκείνος που άκουσε περισσότερο κέρδισε. Εκείνος που μίλησε περισσότερο νομίζει πως κέρδισε.

Το τραγούδι έρχεται να στολίζει την ποίηση με τα φκιασίδια της φωνής και της μελωδίας, ενώ την αξεπέραστη ομορφιά της ανόθευτης пοίησης βλέπουν, ακούνε και εκτιμούνε πολύ λίγες ψυχές.

Μάλιστα, μας κυβερνάνε οι αρχηγοί των κλεφτών,
Και πανεπιστήμιό τους είναι τα κελιά του Κορυδαλλού.
Εκεί έμαθαν πώς να κάνουν το λαό-πλαγκτόν
Να ζει με δικούς τους ψευδοέννοιες του καλού.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει με τον φόβο στην καρδιά.
Η πλειοψηφία είναι οι άνθρωποι που μαζεύονται σε αγέλες.
Η πλειοψηφία είναι οι άνθρωποι τους οποίους το ποτάμι της Ζωής παρασέρνει στην ανυπαρξία.
Η πλειοψηφία φέρνει το «δίκαιο» του όχλου, και όχι του δίκαιο του σοφού.
Η δημοκρατία είναι πλειοψηφία…

Δε θα είμαι εγώ εκείνος που θα υποστηρίζει την νυν επικρατούσα συνήθεια των Ελλήνων, να πάνε στα καφενεία για να ακούνε ποίηση, πίνοντας και τρώγοντας.

Εδώ και χρόνια που δέχθηκα και αγάπησα την ιδέα, ότι το έργο μου ως ποιητή και μεταφραστή θα εκτιμηθεί μόνο μετά … και ήρθε η γαλήνη. Δε θα κάνω κινήσεις που θα μειώσουν την ελευθερία μου.

Κουβέντιαζαν ένας Ρωσοπόντιος και ένας ντόπιος Έλληνας. Ο «Έλληνας» είχε τα ρατσιστικά του απωθημένα και με ειρωνεία ρώτησε:
– Πόσα χρόνια περπατάς πάνω στη γη μας και τι καλό βρήκες εδώ στην Ελλάδα, φεύγοντας από την μεγάλη Ρωσία;
– Σίγουρα περισσότερα χρόνια από μένα ποδοπατάς τη γη της Ελλάδας, αλλά εγώ ήρθα να αναπνέω τον αέρα που κάποτε ανάσαιναν ο Σωκράτης και ο Διογένης.

Του πολιτικού η ψυχραιμία δεν είναι αρετή γιατί προέρχεται από την περιφρόνηση. Του ποιητή ο εκνευρισμός δεν είναι ελάττωμα γιατί προέρχεται από την αδυναμία να αλλάζει τα πράγματα.

Το ύψιστο αγαθό για τον σκεπτόμενο άνθρωπο πρέπει να είναι η ελευθερία, αλλά συνάμα θα διαβιεί μια αξιοπρεπή ζωή μόνο αν δεν θα έχει την ανάγκη να χρησιμοποιεί αυτό το αγαθό.

Ο άνθρωπος αντί να γίνει δημιουργικός σαν τη μέλισσα ή την αράχνη και ανέμελος σαν τον τζίτζικα, έγινε ανήσυχος και αχόρταγος σαν το μυρμήγκι.

Η ελευθερία είναι σαν το αγαπημένο άτι με το οποίο μπορείς να καλπάζεις χωρίς σέλα, αλλά με χαλινό.

Πατριωτισμός, όπως και η δημοσιογραφία δεν είναι να υπερασπίζει τον Πρόεδρο, αλλά να υπερασπίζει το λαό.

Σε τι να πιστεύεις και σε τι όχι, επίσης τα πολιτικά φρονήματά μας διαμορφώνονται από το διαφορετικό βάθος κατανόησης του νοήματος μερικών λέξεων όπως: αλήθεια και ψέμα, καλό και κακό, δίκαιο και αδικία. Πολύ συχνά τους καθορίζει το όφελος, ενώ σε μερικές χώρες τον αποφασιστικό ρόλο παίζει ο φόβος

Τις οθόνες του ιντερνέτ πλημμύρησε με ένα μεγάλο κύμα το Ποτάμι της Σοφίας σε μορφή γνωμικών και παραβολών. Αυτό το ποτάμι χύνεται στα μάτια και τα αυτιά των ανθρώπων, αλλά παρακάμπτει τις ψυχές τους. Και η άχρηστη σοφία τότε κολλάει στις ψυχές, όταν ο τρόπος ζωής προϋποθέτει αγάπη προς τη μοναχικότητα. Αναμφίβολα ο Αριστοτέλης είχε δίκαιο όταν είπε ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Και ακριβώς αυτή η έλξη προς την αγέλη γεμίζει τη ζωή του με πάθη, σπάνια ανώτερα και συχνά χυδαία.

Σίγουρα οι ποιητές είναι κάτι λιγότερο από τους ανθρώπους. Το έκτο αίσθημα που έχουν είναι υποτυπώδες όργανο (vestige) кαι ο κοσμάκης τους ή αγνοεί, ή αποφεύγει, ή τους θεωρεί γραφικούς. Κι αν μερικοί τους αγαπούν, είναι σαν να αγαπούν και λυπούνται έναν άνθρωπο με σύνδρομο Down.

Η δημοκρατία είναι το πιο επίκαιρο πρόβλημα στην ανθρώπινη κοινωνία! Λειτουργεί μόνο σε μια κοινωνία με μορφωμένους ανθρώπους. Η δύναμη της πλειοψηφίας σε μια κοινωνία αναλφάβητων οδηγεί την ανθρωπότητα στην άβυσσο.

Για να είσαι Ελεύθερος άνθρωπος πρέπει να «χτίζεις» δική σου φυλακή,
και τους ανελεύθερους να μην αφήνεις να μπουν εκεί.