q

Multa paucis

 σκέψεις και γνώμες (συνέχεια 2)

Η Εκκλησία δεν νοιάζεται να ντροπιάζεται και το έχει αποδείξει από χρόνια. Η Εκκλησία δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη, δεν αποκατάστησε τη μνήμη του Καζαντζάκη, ούτε τη μνήμη του Ροΐδη, ούτε τη μνήμη του Λασκαράτου. Η Εκκλησία αναθεματίζει, αφορίζει, καίει βιβλία, απειλεί. Η Εκκλησία κάνει ό,τι μπορεί για να χάσει το Ποίμνιό της.
Νίκος Κούντουρος

Η Εκκλησία αυτοκαταργείται κάθε τρεις και λίγο. Με τούτα και με τ' άλλα, κατάφερε να βρίσκεται στο περιθώριο, όχι μόνο της Πολιτείας, στο περιθώριο της ζωής τού Έλληνα. Της μείνανε μερικές γριούλες, ευσεβείς, δεν τις κοροϊδεύω, τις σέβομαι κι εγώ, μ' αρέσει και το λιβάνι, μ' αρέσει κι ο ήχος της καμπάνας, μ' αρέσουν κι οι ψαλμοί της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά 'κεί σταματάμε. Η Εκκλησία, αποκομμένη από την ουσία των πραγμάτων, από την αγωνία του λαού, δεν σημαίνει τίποτα πια. Ο θάνατος της, που τον ζούμε μέρα με τη μέρα, είναι θέμα χρόνου. Αλλά τι μας νοιάζει εμάς η Εκκλησία; Εμάς μας νοιάζει το Κράτος, η Πολιτεία.
Νίκος Κούντουρος

... χωρίς βρισίδι δεν δουλεύει τίποτα εδώ πέρα. Είναι μέσα στα ήθη και τα έθιμά μας. Κι όταν δίνει το παράδειγμα η Βουλή, όταν η μισή Βουλή αποκαλεί τον αρχηγό της άλλης μισής "Ψιλό," τον πρωθυπουργό θα τον αποκαλέσουν αύριο "Χοντρό," ή δεν ξέρω πώς.
Νίκος Κούνδουρος, συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία» 31.03 1986 (αξιοσημείωτο: στην εκλογική αναμέτρηση του 1996 ο πρόεδρος Κ. Σημίτης αποκάλεσε τον πρόεδρο Μ. Έβερτ, «ο Χοντρός».

Η θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεση του κάθε ανθρώπου. Είναι η εντελώς προσωπική, μυστική του σχέση με το υπερβατικό, το επέκεινα, το μεταφυσικό. Με την εξαίρεση της Ελλάδας, όπου το θρήσκευμα δεν είναι ιδιωτική αλλά δημόσια, κρατική, εθνική και κοινωνική υπόθεση.
Νίκος Δήμου

Σε άλλες χώρες της Ευρώπης (π.χ. Γερμανία) όσοι ανήκουν σε ένα θρήσκευμα το δηλώνουν στη φορολογική τους δήλωση και πληρώνουν έναν ειδικό εκκλησιαστικό φόρο (Κirchensteuer), ο οποίος αποδίδεται στην εκάστοτε Εκκλησία. Αν κανείς αποφασίσει να αποχωρήσει από το ποίμνιο, απλά δεν ξανατσεκάρει το ανάλογο τετραγωνάκι. Ουδείς γνωρίζει σε ποιο δόγμα ανήκεις, εκτός από την εφορία.
Νίκος Δήμου

Μην πλάσετε φαντασίες. Όταν δημιουργείτε μια φαντασία, είστε αναγκασμένοι να δημιουργείτε για την υποστήριξη της πρώτης, άλλες χίλιες φαντασίες, αφού στην πραγματικότητα δεν έχει έρεισμα. Π. χ. υπάρχουν θρησκείες που πιστεύουν στο Θεό και υπάρχουν θρησκείες που δεν πιστεύουν. Δηλαδή ο Θεός δεν είναι απαραίτητος για την θρησκεία. Ο βουδισμός δεν πιστεύει στον Θεό, όπως και ο τζαϊνισμός. Γνωρίζουμε τρεις θρησκείες που βασίζονται στον ιουδαϊσμό που πιστεύουν στο Θεό: χριστιανισμό, ιουδαϊσμό και ισλάμ.
Όσσο

Eκείνος που σκοτώνει έναν άνθρωπο λέγεται δολοφόνος.
Και ο ίδιος άνθρωπος, που σκοτώνει χιλιάδες σε περίοδο πολέμου, λέγεται σπουδαίος ήρωας. Η κοινωνία δεν ενοχλείται από ένα φόνο, αρκεί ο φόνος να διαπράττεται για την κοινωνία. Τότε είναι αποδεκτός. Τότε η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για την ηθική.
Όσσο

Χρειάζεσαι την προσοχή των άλλων.
Με εκατομμύρια τρόπους προσελκύεις την προσοχή των άλλων. Ντύνεσαι με έναν ορισμένο τρόπο, προσπαθείς να φαίνεσαι όμορφος, έχεις καλή συμπεριφορά, γίνεσαι πολύ ευγενικός, αλλάζεις. Όταν δεις τι κατάσταση επικρατεί κάπου. αμέσως αλλάζεις, έτσι ώστε οι άνθρωποι να σε προσέξουν....
Αυτό κατά βάθος είναι ζητιανιά.
O πραγματικός ζητιάνος είναι αυτός που ζητάει και χρειάζεται προσοχή. Και ο πραγματικός αυτοκράτορας είναι αυτός που ζει μέσα στον εαυτό του. Αυτός έχει ένα κέντρο δικό του' δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον.
Όσσο

Περίμενες κάτι κι αυτό δεν έγινε.
Περίμενες κάτι κι έγινε ακριβώς το αντίθετο. Το εγώ σου κλονίζεται, είσαι δυστυχισμένος. Απλά κοίταξε, όποτε είσαι δυστυχισμένος, προσπάθησε να ανακαλύψεις το γιατί.
Οι αιτίες δεν βρίσκονται έξω από σένα.
Η βασική αιτία βρίσκεται μέσα σου. αλλά πάντα ψάχνεις απ' έξω, πάντα ρωτάς:
Ποιος με κάνει δυστυχισμένο; Ποιος είναι η αιτία του θυμού μου; Ποιος είναι η αιτία της αγωνίας μου; Αν κοιτάξεις προς τα έξω, θα χάσεις. Κλείσε τα μάτια και κοίταζε πάντα μέσα σου. Η πηγή όλης της δυστυχίας, του θυμού, της αγωνίας είναι κρυμμένη μέσα σου, στο εγώ σου.
Όσσο

Ένας καλός οικοδεσπότης περιποιείται όλους τους καλεσμένους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να κάνει καμιά διάκριση. Ένας καλός οικοδεσπότης είναι απλά ένας καλός οικοδεσπότης. Μια άσχημη σκέψη έρχεται κι αυτός περιποιείται την κακή σκέψη, ακριβώς όπως περιποιείται και την καλή σκέψη. Δεν τον ενδιαφέρει αν η σκέψη είναι καλή ή κακή. Γιατί, απ' τη στιγμή που θα κάνεις τη διάκριση, ότι αυτή η σκέψη είναι καλή και αυτή κακή, τι κάνεις; Φέρνεις την καλή σκέψη πιο κοντά σου και διώχνεις πιο μακριά την κακή σκέψη. Αργά ή γρήγορα θα ταυτιστείς με την καλή σκέψη. Η καλή σκέψη θα γίνει ο οικοδεσπότης. Και οποιαδήποτε σκέψη, όταν γίνει οικοδεσπότης, δημιουργεί δυστυχία, γιατί αυτή δεν είναι η αλήθεια. Η σκέψη διεκδικεί κι εσύ ταυτίζεσαι μ' αυτήν. Η ταύτιση είναι αρρώστια.
Όσσο

Η μη σκέψη είναι αναγκαία, αν θέλεις να ελευθερωθείς τελείως από την αμαρτία, να ελευθερωθείς από το έγκλημα, να ελευθερωθείς από όλα όσα συμβαίνουν γύρω που. Και. αυτή είναι η σημασία ενός βούδα.
Ένας βούδας είναι ένα άτομο που ζει χωρίς νου κι έτσι δεν είναι υπεύθυνος. Να γιατί στην Ανατολή λέμε ότι ποτέ δεν συσσωρεύει κάρμα. Ποτέ δεν συσσωρεύει μπλεξίματα για το μέλλον. Ζει, περπατάει, κινείται, τρώει, μιλάει, κάνει πολλά πράγματα κι έτσι θα έπρεπε να συσσωρεύει κάρμα, γιατί κάρμα σημαίνει δράση. Λένε, όμως, στην Ανατολή ότι, ακόμα
κι αν ένας βούδας σκοτώσει, δεν θα συσσωρεύσει κάρμα. Κι εσύ, ακόμα κι αν δεν σκοτώσεις, θα συσσωρεύσεις. Γιατί:
Είναι απλό: Οτιδήποτε κάνει ένας βούδας, το κάνει χωρίς νου. Είναι αυθορμητισμός, δεν είναι δράση. Δεν σκέφτεται γι' αυτό. Συμβαίνει. Λεν πράττει αυτός. Κινείται σαν ένα κενό. Δεν έχει καμιά σκέψη γι' αυτό. Δεν σκεφτόταν να το κάνει, αλλά, αν η ύπαρξη το επιτρέψει να γίνει, το επιτρέπει κι αυτός να γίνει. Δεν έχει πια εγώ για να αντισταθεί. Δεν έχει πια εγώ για να πράξει.
Όσσο

Αν πραγματικά γίνεις εντελώς συνειδητός, οι σκέψεις δεν θα μπαίνουν μέσα σου. Θα έχεις γίνει ένα απροσπέλαστο κάστρο και τίποτα δεν θα μπορεί να εισχωρήσει μέσα σου. Όχι ότι θα είσαι κλειστός. Θυμήσου! Θα είσαι τελείως ανοιχτός. Η ίδια η ενέργεια της αντίληψης γίνεται το κάστρο σου. Και όταν καμιά σκέψη δεν θα μπορεί να μπει μέσα σου. Θα έρχονται και θα σε προσπερνάνε. Θα τις βλέπεις να έρχονται και απλά, μόλις σε πλησιάζουν, θα στρίβουν. Τότε θα μπορείς να πας οπουδήποτε, τότε θα μπορείς να πας στην ίδια την κόλαση. Τίποτα δεν θα σε επηρεάζει.
Αυτό εννοούμε λέγοντας φώτιση.
Όσσο

Ο νους είναι μέσα μας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια προβολή της κοινωνίας μέσα σου. Δεν είναι δικός σου.
Κανένα παιδί δεν γεννιέται με νου. Γεννιέται με εγκέφαλο. 0 εγκέφαλος είναι ο μηχανισμός. Ο νους είναι η ιδεολογία. Ο νους τροφοδοτείται από την κοινωνία. Κάθε κοινωνία δημιουργεί ένα νου σύμφωνα με τις συνθήκες της. Να γιατί υπάρχουν τόσα πολλά είδη νου στον κόσμο.
Όσσο

Δεν έχει σημασία τι πιστεύετε, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια. Η αλήθεια είναι ένα ψέμα, που έχει επαναληφθεί τόσες φορές, που έχετε ξεχάσει ότι είναι ψέμα. Έτσι, η μόνη διαφορά, κατά τη γνώμη μου ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα είναι ότι το ψέμα είναι καινούργιο και η αλήθεια παλιά. Αλλιώς, δεν υπάρχει διαφορά.
Α. Χίτλερ

Η ψυχοθεραπεία είναι απόλυτα δυτικό φαινόμενο. Είναι ανάγκη του δυτικού νου, γιατί ο δυτικός νους δημιουργεί όλων των ειδών τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες, που αργά γρήγορη θα φέρουν την κατάρρευση. Έτσι έρχεται η ψυχοθεραπεία. Και σήμερα είναι το πιο καλοπληρωμένο επάγγελμα.
Και το πιο παράξενο πράγμα είναι ότι οι ψυχοθεραπευτές αυτοκτονούν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, δυο φορές περισσότερο από τα άλλα επαγγέλματα. Και οι ψυχοθεραπευτές πάλι, τρελαίνονται δυο φορές περισσότερο από αυτούς που τρελαίνονται σε άλλα επαγγέλματα. Και αυτοί είναι οι άνθρωποι, που βοηθάνε τους άλλους να είναι υγιείς; Είναι πραγματικά μπέρδεμα.
Όσσο

Ποιος δημιούργησε αυτήν την κοινωνία; Εσύ δημιούργησες αυτή την κοινωνία. Δεν δημιουργήθηκε έτσι, από μόνη της.
Ο ζητιάνος στο δρόμο δεν εμφανίστηκε ξαφνικά από το τίποτε. Εμείς τον έχουμε δημιουργήσει. Αν θέλεις να γίνεις πλούσιος, κάποιος πρέπει να γίνει ζητιάνος. Και βλέποντας ένα ζητιάνο, αισθάνεσαι μεγάλη λύπη. Ποιόν προσπαθείς να εξαπατήσεις; Και, παρ' όλ' αυτά, έχεις την ιδέα να γίνεις πλούσιος. Αν θέλεις να γίνεις σπουδαίος, τότε ένας άλλος δεν θα μπορέσει να αποκτήσει αυτή τη δόξα, αυτή τη φήμη. Είναι ένας ανταγωνιστικός κόσμος. Δεν θέλεις τους πολέμους, όμως είσαι βίαιος. Είσαι βίαιος παντού και καταδικάζεις τους πολέμους.
Έχεις δει τους ειρηνόφιλους και τις πορείες τους; Πόσο βίαιες φαίνονται: τα συνθήματά τους είναι εναντίον του πολέμου, οι κραυγές τους είναι εναντίον του πολέμου και αργά ή γρήγορα, η πορεία μετατρέπεται σε οχλοκρατική έκρηξη. Καίνε αυτοκίνητα, καταστρέφουν γραφεία, καίνε λεωφορεία και τρένα και επιτίθενται στην αστυνομία. Και είχαν πάει να διαμαρτυρηθούν εναντίον του πολέμου!
Όσσο

Η εμπειρία όλης μου της ζωής, μου έδειξε ότι η δουλειά του γιατρού δεν είναι να θεραπεύει τον ασθενή. Ο ασθενής θεραπεύει τον εαυτό του. Ο γιατρός απλά δημιουργεί μια ατμόσφαιρα στοργική, γεμάτη υποσχέσεις. Ο γιατρός απλά δημιουργεί εμπιστοσύνη και λαχτάρα για να ζήσεις περισσότερο. Όλα τα φάρμακα είναι δευτερεύουσα βοήθεια.
Αλλά, αν ένας άνθρωπος έχει χάσει την επιθυμία για ζωή, τίποτα και κανένα φάρμακο δεν βοηθάει.
Ένας αληθινός Γιατρός

Ο διαλογισμός είναι η μόνη προσφορά της Ανατολής στην ανθρωπότητα. Η Δύση έχει προσφέρει πολλά. Χιλιάδες επιστημονικές ανακαλύψεις, τεράστιες προόδους στην ιατρική, απίστευτες ανακαλύψεις σε όλους τους τομείς της ζωής. Όμως, παρ’ όλ' αυτά, η μοναδική προσφορά της Ανατολής είναι πολύ πιο πολύτιμη από όλες τις προσφορές της Δύσης,
Όσσο

Έτσι, ο φωτισμένος άνθρωπος δεν κουβαλά κανένα φορτίο από το παρελθόν και παραμένει καθαρός, γιατί το φορτίο του παρελθόντος είναι σαν τη σκόνη που μαζεύεται πάνω στη συνειδητότητά σου, πάνω στον καθρέφτη της ύπαρξης σου. Όταν ο καθρέφτης είναι καθαρός, απλά αντανακλά αυτό που υπάρχει.
Έτσι, δεν υπάρχει θέμα απόφασης για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Να γιατί, ποτέ δεν έχω μιλήσει στους ανθρώπους μου για ηθική, ανηθικότητα, αρετή, αμαρτία, καλό, κακό. Είναι άχρηστο. Επιμένω μόνο σε ένα θέμα: να επικεντρώνεσαι στην ύπαρξη σου, στο είναι σου. Και τότε, ό,τι κάνεις είναι σωστό, είναι αρετή.
Όσσο

Η ζωή δεν έχει σκοπό. 
Μη σοκάρεσαι, όλη η ιδέα του σκοπού είναι λανθασμένη – προέρχεται από την απληστία. Η ζωή είναι καθαρή χαρά, είναι παιχνίδι, είναι διασκέδαση, είναι γέλιο, χωρίς απόλυτος κανένα σκοπό. Η ζωή είναι από μόνη της σκοπός, δεν έχει άλλο σκοπό. Τη στιγμή που θα το καταλάβεις, έχεις, καταλάβει τι σημαίνει διαλογισμός. Σημαίνει να ζεις τη ζωή χαρούμενα, παιχνιδιάρικα, ολοκληρωτικά, χωρίς κανέναν απώτερο ή κοντινό σκοπό, χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό. Ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά, που παίζουν στην παραλία και μαζεύουν κοχύλια και χρωματιστά βότσαλα – για ποιο σκοπό: Δεν υπάρχει σκοπός.
Όσσο

Ξεκίνα φρέσκος. Σαν μια καθαρή πλάκα γραφής, χωρίς πεποίθηση, χωρίς δόγμα, χωρίς πίστη. Τότε υπάρχει η πιθανότητα να βρεις ποια είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια δεν είναι ούτε ινδουιστική ούτε μουσουλμανική ούτε χριστιανική. Η αλήθεια δεν βρίσκεται ούτε στη Βίβλο ούτε στο Κοράνι ούτε στην Γκίτα.
Η αλήθεια που θα βρεις - και θα σε εκπλήξει αυτό - δεν είναι γραμμένη πουθενά. Είναι αδύνατο να τη γράψεις. Δεν έχει εκφραστεί από κανέναν και δεν πρόκειται να εκφραστεί από κανέναν.
Όσσο

Αμφέβαλε! Και όχι με μισή καρδιά. Αμφέβαλε με όλη την ένταση σου, ώστε η αμφιβολία να γίνει σαν ένα σπαθί στο χέρι σου, που θα κόψει όλα τα σκουπίδια
που 'χουν μαζευτεί γύρω σου. .Η αμφιβολία πρέπει να "κόψει" τα σκουπίδια και ο διαλογισμός πρέπει να ξυπνήσει τον εαυτό σου.
Αυτές είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, γιατί φορτωμένος με όλα τα σκουπίδια, δεν είσαι ικανός να ξυπνήσεις. Αυτά τα σκουπίδια σου δημιουργούν ύπνο. Αυτή είναι η λειτουργία τους. Σκοπεύουν να σε κρατήσουν κοιμισμένο.
Όσσο

Ο δειλός σκέφτεται τις συνέπειες. Αν κάνω αυτό, τι θα συμβεί; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Τον ενδιαφέρει περισσότερο το αποτέλεσμα.
Ο αληθινός άντρας ποτέ δεν λογαριάζει τις συνέπειες σκέφτεται μόνο τη δράση. Νιώθει πως, "Αυτό είναι που με γοητεύει και θα το κάνω." Ύστερα, οτιδήποτε συμβεί είναι ευπρόσδεκτο. 0 αληθινός άντρας δεν λυπάται ποτέ και ποτέ δεν μετανιώνει, γιατί δεν έχει κάνει κάτι εναντίον του εαυτού του.
Όσσο

Κανένας δεν μπορεί να σε σώσει. Η όλη ιδέα είναι λάθος. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά σου. Πώς μπορώ εγώ να σε απελευθερώσω;
Πέταξε εσύ τα δεσμά σου και γίνε ελεύθερος.
Αγαπάς όμως τις αλυσίδες σου και θέλεις από μένα να σε σώσω. Ζητάς έναν παραλογισμό.
Εσύ είσαι η αιτία της δυστυχίας σου, των βασάνων σου και θέλεις από μένα να σε σώσω από τα δικά σου βάσανα και τη δική σου δυστυχία. Και θα εξακολουθήσεις να σπέρνεις τους ίδιους σπόρους, παραμένοντας ο ίδιος παλιός άνθρωπος, δίνοντας τροφή στις ίδιες αιτίες.
Ποιος μπορεί να σε σώσει; Και γιατί θα 'πρεπε κάποιος να σε σώσει;
Δεν είναι δική μου ευθύνη να σε σώσω. Δεν σε έχω κάνει εγώ αυτό που είσαι. Εσύ έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.
Όσσο

Ο νους είναι πολύ ικανός στο να υπερβάλλει. Ευχαριστιέται στο να υπερβάλλει. Μεγεθύνει τα πράγματα με δυο τρόπους: ένας ελάχιστος μόνο πόνος και το κάνει τόσο μεγάλο θέμα• ένα ελαχιστότατο μόνο βάσανο κι αυτό γίνεται το μεγαλύτερο βάσανο σ' όλο τον κόσμο. Λίγη ευχαρίστηση μόνο και βρίσκεσαι στα υπέρτατα ύψη, σαν να μην ξέρει κανένας άλλος τι είναι η ευχαρίστηση.
Όσσο

Η ιδέα του Θεού σε όλες τις παλιές θρησκείες δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα φόβου, μια παρηγοριά. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει ούτε εγκυρότητα ούτε ενδείξεις ούτε αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του Θεού. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό είναι πραγματικά άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν
εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Χρειάζονται ένα πατρικό πρότυπο, ένα μεγάλο μπαμπά.
Όσσο

Μπορείς να είσαι μόνο ο εαυτός σου και τίποτε άλλο.
Και είναι όμορφο να είσαι ο εαυτός σου.
Οτιδήποτε είναι πρωτότυπο έχει ομορφιά, φρεσκάδα, άρωμα, ζωντάνια. Οτιδήποτε είναι μίμηση είναι νεκρό, βαρετό, ψεύτικο, πλαστικό.
Μπορείς να προσποιείσαι, όμως ποιόν κοροϊδεύεις; Εκτός από τον εαυτό σου δεν κοροϊδεύεις κανέναν άλλον. Και προς τί η προσποίηση; Τί θα κερδίσεις;
Όσσο

Κάθε κοινωνία εξακολουθεί να προτείνει: αυτό είναι σωστό κι εκείνο λάθος. Πώς όμως θα σε εμποδίσει να κάνεις αυτό που αποκαλείται λάθος; Το πρόβλημα είναι πως οτιδήποτε αποκαλούν λάθος είναι συνήθως φυσικό — σε προσελκύει. Είναι λάθος, αλλά είναι φυσικό, έτσι η βαθιά έλξη για το φυσικό υπάρχει. Πρέπει να δημιουργήσουν τόσο πολύ φόβο, που γίνεται δυνατότερος από τη φυσική έλξη. Γι' αυτό και η δημιουργία της κόλασης είναι αναγκαία.
Όσσο

Η κοινωνία θα σου δώσει το κάθε τι, αν της παραδώσεις την ελευθερία σου.
Θα σου δώσει σεβασμό, θα σου δώσει μεγάλα πόστα στην ιεραρχία, στη γραφειοκρατία, θα υποχρεωθείς όμως να βάλεις στην άκρη ένα πράγμα: την ελευθερία σου, την ατομικότητά σου. Θα πρέπει να είσαι ένας αριθμός μέσα στο πλήθος.
Το πλήθος σιχαίνεται τον άνθρωπο που δεν είναι μέρος του.
Το πλήθος είναι σε ένταση όταν βλέπει έναν ξένο μέσα του, επειδή ο ξένος γίνεται ερωτηματικό.
Όσσο

Είμαι εναντίον της προσευχής, επειδή βασικά είναι επιχείρηση.
Είναι δωροδοκία του Θεού.
Είναι το να ελπίζεις πως μπορείς να υποστηρίξεις το εγώ του: "Είσαι μεγαλοδύναμος, είσαι ελεήμων, είσαι παντοδύναμος..." Κι όλο αυτό λέγεται επειδή εσύ θέλεις κάτι.
Όσσο

Η υπακοή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία.
Άκουσε τη νοημοσύνη σου κι αν οτιδήποτε σου φαίνεται σωστό, κάνε το. Δεν υπακούς όμως, αλλά συμπορεύεσαι με τη νοημοσύνη σου.
Αν η νοημοσύνη σου βρίσκει πως κάτι είναι λάθος, τότε άσχετα από το ρίσκο και άσχετα από τα επακόλουθα, να αντισταθείς στη διαταγή.
Καμιά διαταγή δεν είναι ανώτερη από τη νοημοσύνη σου.
Όσσο

Γιατί σε έχουν φέρει οι θρησκείες σε αντίθεση με τα φυσικά σου ένστικτα; Για τον απλό λόγο, ότι θέλουν να σε κάνουν να νιώθεις ένοχος.
Ας την επαναλάβω αυτή τη λέξη, ενοχή.
Εστιάζουν στο πώς να σε καταστρέψουν, να σε εκμεταλλευτούν, να σε διαμορφώσουν, να σε ταπεινώσουν, να δημιουργήσουν ασέβεια σε ό,τι σε αφορά.
Όταν πια δημιουργηθεί η ενοχή, όταν αρχίσεις να αισθάνεσαι, "είμαι ένοχος, αμαρτωλός," η δουλειά τους έχει γίνει. Τότε ποιος μπορεί να σε σώσει; Τότε ο σωτήρας είναι αναγκαίος. Πρώτα όμως πρέπει να δημιουργηθεί η αρρώστια.
Όσσο

Ένας αυθεντικός άντρας δεν ζει με κανόνες, με παροιμίες κι εντολές. Αυτός είναι ο τρόπος του ψεύτικου άντρα.
0 αυθεντικός άντρας απλά ζει.
Όσσο

Είναι παράξενο που ο Θεός συνεχίζει να κάθεται στο θρόνο του, κουτσομπολεύοντας με το Άγιο Πνεύμα, παίζοντας με το μονογενή του υιό, τον Ιησού και ο διάβολος συνεχίζει να κινεί ολόκληρο τον κόσμο, συνεχίζει να δημιουργεί τον Αδόλφο Χίτλερ, το Ιωσήφ Στάλιν, τον Μάο Τσε Τουνγκ... Όλη η ιστορία μοιάζει να είναι ενενήντα εννιά κόμμα ενενήντα εννιά τοις εκατό δημιουργία του διαβόλου.
Όσσο

Λέει ο Ιησούς: "Αγάπα τον εχθρό σου ως αγαπάς εαυτόν." Ξεχνάει όμως εντελώς ότι κανένας δεν αγαπάει τον εαυτό του. Πώς θα μπορέσει να αγαπήσει τον εχθρό;
Και μια ακόμη πιο δύσκολη φράση. Λέει: "Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν." Αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο. Μπορείς ν' αγαπάς τον εχθρό, επειδή είναι πολύ μακριά, αλλά ο πλησίον που αυτή τη στιγμή χτυπάει την πόρτα σου... Πώς μπορείς να αγαπάς τον πλησίον σου; Και ακριβώς όπως τον εαυτό σου...
Μην κάνεις εκείνο το λάθος, επειδή δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Αν αρχίσεις να κάνεις με τον πλησίον σου αυτά που έχεις κάνει στον εαυτό σου, θα τον σκοτώσεις, επειδή έχεις σκοτώσει τον εαυτό σου!
Ζεις μια μετά θάνατον ύπαρξη.
Παρακαλώ μην κάνεις το ίδιο στον πλησίον σου και ποτέ μην κάνεις το ίδιο στον εχθρό σου. Τι σου έχει κάνει; Γιατί να φερθείς τόσο άσχημα σ εκείνον; Φυσικά είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου να κάνεις οτιδήποτε θέλεις με τον εαυτό σου, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα να κάνεις το ίδιο με τον πλησίον σου ή τον εχθρό σου.
Όχι, θα ήθελα να σου πω, πως δεν έχεις αγαπήσει τον εαυτό σου. Ξέχνα τον εχθρό, ξέχνα τον πλησίον. Πρώτα αγάπα τον εαυτό σου.
Όσσο

Σας διδάσκω να ζείτε εκπληκτικά, εκστατικά, με κάθε δυνατό τρόπο. Στο σωματικό επίπεδο, στο νοητικό επίπεδο, στο πνευματικό επίπεδο. Ζήσε στο απώτατο άκρο της δυνατότητας σου.
Στύψε από κάθε στιγμή όλες τις απολαύσεις, όλες τις ευτυχίες που είναι δυνατές, έτσι ώστε να μην το μετανιώσεις αργότερα: "Εκείνη η στιγμή έχει περάσει κι εγώ έμεινα απ' έξω."
Όσσο

Αν δημιουργήσεις ένα τραγούδι, αν δημιουργήσεις μουσική, αν δημιουργήσεις
έναν κήπο, είσαι πραγματικά θρησκευόμενος. 
Το να πας στην εκκλησία είναι ανόητο, το να δημιουργήσεις όμως έναν κήπο είναι εκπληκτικά θρησκευτικό.
Όσσο

Η αγάπη είναι μια σχέση που αλλάζει, δεν είναι σταθερή. Γι' αυτό εμφανίστηκε ο γάμος. Ο γάμος είναι ο θάνατος της αγάπης.
Όσσο

Στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε άντρας υποπτεύεται τη σύζυγό του και κάθε γυναίκα υποπτεύεται το σύζυγό της. Το ίδιο το φαινόμενο του γάμου υπάρχει, επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι, γι' αυτό πρέπει να φέρεις το νόμο ανάμεσά σας. Διαφορετικά, η αγάπη θα ήταν αρκετή.
Κανένας όμως δεν εμπιστεύεται την αγάπη και υπάρχει λόγος να μην την εμπιστεύεται. Ένα αληθινό τριαντάφυλλο ανθίζει, απλώνει το άρωμά του και πεθαίνει. Μόνο το πλαστικό τριαντάφυλλο δεν γεννιέται και ούτε ποτέ του πεθαίνει.
Μια μέρα η αγάπη γεννιέται, ανθίζει, γεμίζει λουλούδια, αλλά δεν είναι κάτι αιώνιο. Μαραίνεται, εξαφανίζεται, πεθαίνει. Δεν μπορείς να την εμπιστευτείς. Πρέπει να φέρεις το νόμο για την αιώνια αγάπη ανάμεσά σας. Ο νόμος είναι ένα πλαστικό πράγμα. Να τι είναι ο γάμος: Η αγάπη που πλαστικοποιήθηκε από τον νόμο.
Όσσο

Είσαι ποιητής και έχεις τα καλά και ειλικρινά λόγια – ολίγων αληθινών δουλευταράδων αναζητητών – που ήρθαν με επιστολές ή με email;
Τότε τι θέλεις τον οχλοθαυμασμό – πολλών άσχετων τεμπέληδων εκτιμητών της τέχνης – που έρχεται με τηλεόραση και τα άλλα ΜΜΕ;
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Αυτός ο άνθρωπος δημιούργησε ένα ανήκουστο μοντέλο συμπεριφοράς. Αυτός δεν ζούσε μέσα στο κράτος του, αλλά μέσα στο μοναστήρι του δικού του πνεύματος. Αυτός δεν πάλευε με το καθεστώς. Αυτός δεν το έβλεπε ή ακόμα και δεν γνώριζε ότι κάτι τέτοιο υπάρχει.
Σ. Ντοβλάτοφ*

Κανένας δεν μπορεί να πει "είμαι άδειος," όπως κανένας δεν μπορεί να πει, "είμαι ταπεινός." Αν το πεις, σημαίνει ότι δεν είσαι. Ποιος ισχυρίζεται ότι είναι ταπεινός; Αν είσαι ταπεινός, είσαι ταπεινός, μα δεν το λες. Όχι μόνο δεν μπορείς να το πεις, αλλά δεν μπορείς ούτε καν να νιώσεις πως είσαι ταπεινός, γιατί μόλις το νιώσεις, θα γεννηθεί και πάλι το εγώ. Να είσαι άδειος, αλλά μη σκέφτεσαι πως είσαι άδειος, αλλιώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.
Όσσο

Μη μαζεύεις πληροφορίες. Αν θέλεις να γνωρίσεις την αγάπη, αγάπησε. Αν θέλεις να γνωρίσεις το Θεό, διαλογίσου. Αν θέλεις να μπεις μέσα στο άπειρο, προσευχήσου. Μην προσπαθείς να συσσωρεύσεις τι έχουν πει οι άλλοι γι' αυτά. Το να μάθεις, δεν θα βοηθήσει. Το να ξεμάθεις, θα βοηθήσει. Παράτα οτιδήποτε ξέρεις, για να μπορέσεις να γνωρίσεις.
Όσσο

Τι είναι η φώτιση; Είναι το να αποκτήσεις επίγνωση του ποιος είσαι. Δεν έχει καμία σχέση με τον εξωτερικό κόσμο. Δεν έχει καμία σχέση με αυτά που έχουν πει άλλοι. Αυτά που έχουν πει οι άλλοι είναι άσχετα. Εσύ βρίσκεσαι εκεί! Γιατί εξακολουθείς να συμβουλεύεσαι τη Βίβλο και το Κοράνι και τη Γκιτά;
Όσσο

Τα ιερά κείμενα, αναπόφευκτα, είναι νεκρά. Τα ιερά κείμενα είναι πτώματα κι εσύ ρωτάς το νεκρό να σου μιλήσει για τη ζωή σου. Αυτό δεν είναι εφικτό.
Ο Κρίσνα δεν θα προσφέρει μεγάλη βοήθεια ούτε ο Ιησούς, εκτός αν γίνεις εσύ Κρίσνα ή Ιησούς. Η ζωή δεν μπορεί να απαντηθεί από τον πεθαμένο. Και αν νομίζεις πως θα βρεις την απάντηση, θα φορτώνεσαι ολοένα και περισσότερο με απαντήσεις και η απάντηση θα παραμένει άγνωστη.
Όσσο

Οτιδήποτε ακούς μέσα από το νου, δεν το ακούς, επειδή ο νους το ερμηνεύει, ο νους το χρωματίζει, ο νους το αλλάζει, βάζοντας μέσα και τον εαυτό του. Και οτιδήποτε σε πλησιάζει, τώρα είναι ήδη παλιό. Ο νους έχει κάνει το κόλπο του. Ο νους έχει δώσει τη δική του σημασία, τη δική του ερμηνεία. Ο νους έχει κάνει τα δικά του σχόλια.
Όσσο

Τα ναρκωτικά για μια στιγμή ή για μερικές στιγμές, βάζουν το νου στην άκρη με χημικό τρόπο.
Κοιτάζεις τον κόσμο. Τώρα τα χρώματα που βλέπεις γύρω σου είναι κάτι θαυμαστό. Ποτέ δεν είχες ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ένα συνηθισμένο λουλούδι γίνεται ολόκληρη η ύπαρξη, μεταφέρει ολόκληρη τη λαμπρότητα του Θεϊκού. Ένα συνηθισμένο φύλλο γίνεται τόσο βαθύ, σαν να αποκαλύπτεται ολόκληρη η αλήθεια μέσα από αυτό. Το κάθε τι και τα πάντα αλλάζουν αμέσως. Το ναρκωτικό δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Το ναρκωτικό βάζει απλώς το νου σου στην άκρη, με χημικό τρόπο.
Κι αυτό όμως το συνηθίζεις, εθίζεσαι σ' αυτό. Ο νους απορροφάει ακόμα και το ναρκωτικό. Μόνο μια φορά, στην αρχή, την πρώτη φορά - ή δυο-τρεις φορές - μπορείς να κοροϊδέψεις το νου με χημικό τρόπο. Σιγά - σιγά, ο νους συντονίζεται με το ναρκωτικό και τότε ξαναπαίρνει τον έλεγχο και γίνεται και πάλι ο κύριος.
Όσσο

Μόνο ο διαλογισμός μπορεί να σκοτώσει το νου — τίποτε άλλο. Ο διαλογισμός είναι η αυτοκτονία του νου. Αν μπορείς να βάλεις το νου στην άκρη χωρίς κανένα χημικό, χωρίς κανένα υλικό μέσο, τότε γίνεσαι εσύ ο κύριος. Και όταν είσαι εσύ ο κύριος, τότε το κάθε τι είναι καινούργιο. Από την αρχή ως το τέλος, το κάθε τι είναι πάντοτε καινούργιο, νέο, φρέσκο. Δεν υπάρχει θάνατος σ' αυτόν τον κόσμο. Είναι η αιώνια ζωή.
Όσσο

Γιατί δίνεις τόσο μεγάλη αξία στη σκέψη; Έχεις εθιστεί σ' αυτήν. Είναι ναρκωτικό, είναι κάτι χημικό. Να θυμάσαι ότι η σκέψη είναι ένα χημικό, είναι ναρκωτικό. Όποτε αρχίζεις να σκέφτεσαι, βρίσκεσαι σε ένα είδος ύπνωσης, είσαι υπνωτισμένος, κοιμάσαι. Έτσι, έχεις εθιστεί, όπως ακριβώς συμβαίνει με το όπιο. Μπορείς να ξεχάσεις τον κόσμο, τις στενοχώριες, τις ανησυχίες, τις ευθύνες. Φτιάχνεις μέσα σου ένα διαφορετικό κόσμο. Ονειρεύεσαι, σκέφτεσαι.
Όσσο

Ο Ιησούς μπορούσε να βρει μόνο απλούς ανθρώπους: έναν ψαρά, έναν ξυλοκόπο, έναν παπουτσή — απλοί άνθρωποι. Όλοι οι μαθητές του, εκτός από τον Ιούδα, ήταν αμόρφωτοι. Μόνον ο Ιούδας ήταν αληθινά καλλιεργημένος, ένας εκλεπτυσμένος κύριος. Και πούλησε τον Ιησού για τριάντα κομμάτια ασήμι. Αυτό ο καλλιεργημένος, ο εκλεπτυσμένος Ιούδας τον πρόδωσε κι ο Ιησούς ήξερε πως αν κάποιος μπορούσε να τον προδώσει, αυτός ήταν ο Ιούδας. Γιατί; Επειδή η καρδιά μπορεί να προδοθεί μόνο από το κεφάλι. Η αγάπη μπορεί να προδοθεί μόνο από τη λογική. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να προδώσει.
Όσσο

Έτσι, όλες οι αντιπαραθέσεις, όλες οι συζητήσεις είναι μάταιες. Δεν οδηγούν πουθενά. Ακόμα κι αν αισθάνεσαι πως φτάνεις σε ένα συμπέρασμα, το συμπέρασμα αυτό είναι εξαναγκασμένο, δεν φτάνεις σ'
αυτό μέσα από τη συζήτηση. Μπορείς να σωπάσεις τον άλλον, μα δεν μπορείς ποτέ να τον πείσεις. Ποτέ! Και το λέω κατηγορηματικά: Ποτέ! Αν ξέρεις μερικά κόλπα της λογικής, μπορείς να σωπάσεις τον άλλον.
Όσσο

Καμία αντιπαράθεση δεν μπορεί να πείσει. Και αν δεν έχει φτάσει στην πειθώ, τότε ποιο είναι το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα είναι εξαναγκασμένο, είναι πάντοτε πρόωρο. Μοιάζει περισσότερο με έκτρωση, δεν είναι πραγματική γέννα. Είναι κάτι που το έχεις επιβάλλει εσύ. Δεν γεννιέται ένα υγιές, ένα δυνατό, ένα ζωντανό παιδί, μα ένα παιδί νεκρό.
Όσσο

Οι παπάδες χρησιμοποιούν τόσο ειδική φρασεολογία, χρησιμοποιούν τέτοιους τεχνικούς όρους, που δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα μιλούν. Και όταν δεν μπορείς να καταλάβεις, νομίζεις πως είναι πολύ βαθυστόχαστοι. Όποτε δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι, νομίζεις πως είναι πολύ βαθυστόχαστο. "Είναι πέρα από μένα."
Να θυμάσαι αυτό: Ο Βούδας μιλάει σε μια πολύ συνηθισμένη γλώσσα, η οποία μπορεί να γίνει κατανοητή από τον καθένα. Δεν είναι η γλώσσα των παπάδων. Ο Ιησούς μιλάει με μικρές παραβολές, που μπορεί να τις καταλάβει οποιοσδήποτε αμόρφωτος άνθρωπος. Δεν χρησιμοποιεί ποτέ ειδική φρασεολογία. Ο Μαχαβίρας μιλάει, δίνει τις τεχνικές του, στη γλώσσα των πιο συνηθισμένων και καθημερινών ανθρώπων.
Αν ο καθημερινός άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει, μόνο τότε μπορούν να επιβιώσουν οι παπάδες. Αν ο καθημερινός άνθρωπος καταλαβαίνει τι λένε, τότε εκείνοι χάνουν, επειδή δεν λένε τίποτα.
Ο έξυπνος έχει πάντοτε εκμεταλλευτεί τον καθημερινό άνθρωπο. Γι' αυτό ο Βούδας, ο Ιησούς και ο Μαχαβίρας δεν έγιναν ποτέ σεβαστοί από τους βραχμάνους, τους λόγιους και τους έξυπνους, επειδή ήταν επιβλαβείς. Κατέστρεφαν τις δουλειές τους.
Όσσο

Δεν μπορείς να εξαπατήσεις μέσα από το σώμα. Το σώμα σου είναι πιο αληθινό από το νου σου. Και όλες οι θρησκείες που έχουν επινοηθεί από τους παπάδες, σού λένε: «Να είσαι εναντίον του σώματος και υπέρ του νου.»
Όσσο

Τώρα έχω μάθει τι σημαίνει εκκλησία. Σημαίνει απλώς να είσαι σιωπηλός και να ακούς. Αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε και είναι προτιμότερο να γίνει κάπου αλλού, επειδή στην εκκλησία πηγαίνουν πολλοί άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι φλυαρούν και με ενοχλούν. Είναι καλύτερα κάτω από ένα δέντρο. Είναι καλύτερα κάτω από τον ουρανό.
Όσσο

Όσο περισσότερους σκοτώνεις, τόσο πιο σπουδαίος είσαι. Όσο πιο αγενής είσαι, τόσο πιο μεγάλος πολεμιστής είσαι.
Και πίσω στη χώρα σου θα σας υποδεχτούν σαν ήρωες, θα σας δώσουν μετάλλια. Επειδή υπήρξες σπουδαίος φονιάς, σου δόθηκε αυτό το μετάλλιο από τη χώρα σου. Και ονομάζουμε αυτές τις χώρες πολιτισμένες — και οι φονιάδες αποκτούν αναγνώριση, οι φονιάδες γίνονται σεβαστοί. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο με τις μαζικές δολοφονίες. Οι ατομικές δολοφονίες δεν επιτρέπονται. Τότε ο δολοφόνος οδηγείται στη φυλακή.
Όταν ολόκληρη η κοινωνία τρελαίνεται, αυτό ονομάζεται πόλεμος. Το κάθε τι παραμερίζεται και επιτρέπεται η αληθινή σου φύση. Γι' αυτό, όλοι νιώθουν χαρούμενοι, όταν υπάρχει πόλεμος.
Θα έπρεπε να είναι αλλιώς, να μη νιώθει κανένας χαρούμενος, όταν γίνεται πόλεμος. Όλοι όμως νιώθουν χαρούμενοι, επειδή τώρα σας επιτρέπεται να είστε ζώα. Ο πολιτισμός σας, η ετικέτα σας, οι τρόποι σας είναι απλώς λουστραρισμένοι τρόποι για να κρύψετε από πίσω το ζώο.
Όσσο

Ένας παντρεμένος άντρας, με έξι παιδιά, ήρθε ο' εμένα, μόλις πριν από λίγες μέρες, και είπε: "Ποτέ στη ζωή μου δεν κοίταξα άλλη γυναίκα. Ποτέ! Τ συμβαίνει όμως; Διαλογίζομαι και για πρώτη φορά οι γυναίκες έχουν γίνει πολύ ελκυστικές. Και είμαι σαράντα οκτώ ετών, με γυναίκα και έξι παιδιά και όλα πάνε καλά. Τι να κάνω; Τώρα φοβάται. Πρέπει να το καταπίεζε συνεχώς αυτό, επί σαράντα οκτώ χρόνια. Τώρα, ξαφνικά, έχει μάθει πώς να χαλαρώνει. Όταν όμως χαλαρώνεις, χαλαρώνεις απόλυτα. Έτσι, όλα εκείνα που έχουν καταπιεστεί, χαλαρώνουν κι αυτά.
Όσσο

Με έναν καταπιεσμένο νου, η χαλάρωση είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα. Έρχεσαι σ' εμένα και ρωτάς: "Πώς να χαλαρώσω;" Δεν ξέρεις τι ζητάς, επειδή η κοινωνία σου σε έχει εκπαιδεύσει να μη χαλαρώνεις, η κοινωνία σου σε έχει διδάξει πώς να ελέγχεις κι εγώ βρίσκομαι εδώ να σε διδάσκω πώς να χαλαρώνεις. Αυτό είναι απόλυτα αντικοινωνικό.
Η κοινωνία σου είναι δημιουργημένη από παθολογικούς νους σαν το δικό σου. Έχουν φτιάξει κανόνες και διατάξεις και οι παθολογικοί άνθρωποι είναι πάντοτε πολύ αποτελεσματικοί στο να φτιάχνουν κανόνες και διατάξεις.
Όσσο

Υπάρχει μια δυναμική, ένας εσωτερικός νόμος, ότι οι άνθρωποι που σε σέβονται, κατά βάθος νιώθουν επίσης και έλλειψη σεβασμού. Οι άνθρωποι που σε αγαπούν, σε μισούν επίσης, επειδή μέσα τους είναι χωρισμένοι. Δεν είναι ένα. Έτσι, αφού σε βοηθήσουν να φτάσεις στο θρόνο, ένα κομμάτι έχει τελειώσει, το κομμάτι της αγάπης. Τώρα τι θα συμβεί στο κομμάτι που μισεί; Αμέσως, αρχίζει να λειτουργεί το κομμάτι που μισεί.
Όσσο

Το σεξ είναι το πιο θεϊκό πράγμα στον κόσμο. Γιατί όμως εσύ το ονομάζεις αμαρτία; Επειδή από την αρχή -αρχή, έχεις διδαχθεί πως είναι αμαρτία. Έχεις ξεχάσει εντελώς πως έχεις έρθει από αυτό. Κι έχεις ξεχάσει εντελώς το γεγονός πως όταν η σεξουαλική ενέργεια τελειώνει μέσα σου, θα πεθάνεις. Ζωή είναι η σεξουαλική ενέργεια που πάλλεται μέσα σου.
Όσσο

Έτσι, όλοι οι θρησκευτικοί άνθρωποι, όλοι οι δάσκαλοι έχουν επινοήσει τρόπους για να σε βγάλουν έξω από τη λογική. Το Ζεν έχει τη δική του ιδιαίτερη τεχνική κι αυτή η τεχνική είναι γνωστή ως κόαν.
Το κόαν είναι ένας παράλογος γρίφος. Δεν μπορείς να τον λύσεις. Όσο κι αν προσπαθείς εσύ, η προσπάθεια σου είναι άσχετη. "Πιο εντατικά! Πιο εντατικά!" θα λέει συνέχεια ο δάσκαλος. "Δεν προσπαθείς αρκετά εντατικά!" Και σε κοροϊδεύει, επειδή, οτιδήποτε κι αν κάνεις, δεν είναι ποτέ αρκετό για να λύσεις το πρόβλημα.
Επειδή το πρόβλημα είναι άλυτο! Δεν εξαρτάται από το αν εργάζεσαι εντατικά ή όχι. Αν όμως το κάνεις με όλο σου τον εαυτό, ξαφνικά θα αποκτήσεις επίγνωση του παράλογου. Ποτέ πριν. Ξαφνικά, θα αρχίσεις να γελάς. Το όλο πράγμα ήταν ανοησία. Κι αν μπορείς να αρχίσεις να γελάς με τρελό γέλιο, που έρχεται όταν δεν λειτουργεί η λογική...
Όσσο

Το φαγητό μπορεί να σου δώσει σεξουαλική ευχαρίστηση, επειδή το σεξουαλικό κέντρο και το στόμα συνδέονται. Γι' αυτό το φιλί είναι κάτι σεξουαλικό. Αλλιώς, γιατί; Κι αν φιλάς κάποιον με πάθος, αμέσως θα αισθανθείς να ανεβαίνει σεξουαλική ενέργεια. Γιατί; Αφού το στόμα και το σεξ βρίσκονται τόσο μακριά! Δεν βρίσκονται μακριά, είναι συνδεδεμένα. Είναι οι δύο πόλοι της ίδιας ενέργειας.
Όσσο

Δημιουργώντας συνεχώς ένα συγκεκριμένο ήχο, μπορείς να παράγεις τόση πολλή ζέστη... Μπορείς να το δοκιμάσεις και μόνος σου. Μια νύχτα που κάνει κρύο, στάσου έξω και απλώς κάνε όμκαρ. Πάλλε το Ωμ μέσα σου, όσο πιο πολύ μπορείς, ώστε το Ωμ να ηχεί από τα δάχτυλα των ποδιών σου, μέχρι το κεφάλι σου. Ξαφνικά, θα αισθανθείς ότι το κρύο έχει εξαφανιστεί, το σώμα είναι ζεστό. Και αν το συνεχίσεις αυτό,
σύντομα, σε μια πάρα πολύ κρύα, παγωμένη νύχτα, εσύ θα αρχίσεις να ιδρώνεις.
Με αυτόν τον τρόπο έζησε γυμνός ο Μαχαβίρας. Με αυτόν τον τρόπο οι βουδιστές μοναχοί ζουν γυμνοί στο Θιβέτ, όπου η παγωνιά είναι κάτω από το μηδέν. Κάθονται όλη τη νύχτα κάτω από τον ουρανό, χιονίζει κι εκείνοι ιδρώνουν. Δημιουργούν συνεχώς ένα συγκεκριμένο ήχο.
Όσσο

Κοίτα τη ζωή σου, οτιδήποτε κάνεις. Αν την αφήσεις, τι θα χαθεί; Τίποτα δεν κερδίζεις μέσα από αυτήν. Ασήμαντα πράγματα, από το πρωί ως το βράδυ. Και τότε κουράζεσαι από αυτά, τότε πας για ύπνο και το πρωί είσαι και πάλι έτοιμος να κάνεις τα ίδια ανούσια πράγματα. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Το ένα ανούσιο πράγμα οδηγεί στο άλλο ανούσιο πράγμα. Συνδέονται μεταξύ τους.
Όσσο

Έρχονται σ' εμένα άνθρωποι που νομίζουν ότι η αναζήτηση τους είναι θρησκευτική. Η αναζήτηση τους είναι απλώς διανοητική. Κινούνται στις σκοτεινές κοιλάδες του νου, εξακολουθούν να ακούν το νου, ελπίζουν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους στο χρήμα και απέτυχαν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους στο σεξ και απέτυχαν. Είχαν στηρίξει την ελπίδα τους σε πάρα πολλά και όλα απέτυχαν.
Όσσο

Να το θυμάσαι αυτό. Όταν φτάνεις στο εσώτατο κέντρο σου, δεν είσαι μόνος, είσαι μοναχικός. Κι αυτή η μοναχικότητα δεν είναι κενό, είναι πληρότητα. Αυτή η μοναχικότητα δεν είναι άδεια, πλημμυρίζει. Αυτή η μοναχικότητα δεν είναι άδεια, είναι το παν.
Όσσο

Οι φωτισμένοι είναι πάντα αλλοπρόσαλλοι. Η λογική συνέπεια είναι πάντοτε του νου. Μπορείς να βρεις έναν σκεπτόμενο με λογική συνέπεια, μα δεν μπορείς να βρεις ένα βούδα με λογική συνέπεια. Κάθε στιγμή, συμπεριφέρεται με έναν καινούργιο τρόπο, επειδή η συμπεριφορά του δεν βγαίνει από το παρελθόν, αλλά ανταποκρίνεται στην παρούσα στιγμή. Και ήταν τόσο απροσδόκητο, που ο νους δεν μπορούσε να λειτουργήσει και ξαφνικά υπήρχε σκοτάδι παντού.
Όσσο

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, που αντιμετωπίζει αναπόφευκτα όποιος ταξιδεύει στο μονοπάτι, είναι το να κάνει μια ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα στην αγάπη και την προσκόλληση. Φαίνονται ίδιες, αλλά δεν είναι. Μοιάζουν ίδιες, αλλά δεν είναι. Μάλιστα, το μίσος μοιάζει περισσότερο με την αγάπη, από ό,τι η προσκόλληση.
Η προσκόλληση είναι ακριβώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, κρύβει το μίσος και εμφανίζεται σαν αγάπη. Η προσκόλληση σκοτώνει την αγάπη. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να είναι τόσο δηλητηριώδες, όσο η προσκόλληση, όσο η κτητικότητα. Προσπάθησε λοιπόν να το καταλάβεις αυτό κι ύστερα μπορούμε να μπούμε σ’ αυτή την όμορφη ιστορία.
Όσσο

Το να αγαπάς, σημαίνει ότι ο άλλος έχει γίνει τόσο σημαντικός, που μπορείς να χάσεις τον εαυτό σου. Η αγάπη είναι δόσιμο χωρίς όρους, επειδή, αν υπάρχει ακόμα κι ένας όρος, τότε ο σημαντικός είσαι εσύ, όχι ο άλλος. Τότε είσαι εσύ το κέντρο, όχι ο άλλος. Και αν είσαι εσύ το κέντρο, τότε ο άλλος είναι απλώς το μέσο. Χρησιμοποιείς τον άλλο, εκμεταλλεύεσαι τον άλλο, βρίσκεις ικανοποίηση, βρίσκεις ευχαρίστηση, βρίσκεις πληρότητα μέσα από τον άλλο, μα ο στόχος είσαι εσύ.
Όσσο

Όλη σου η ποίηση, όλα σου τα τραγούδια για την αγάπη είναι απλώς υποκατάστατα, ώστε να μπορείς να τραγουδάς, χωρίς να μπαίνεις μέσα σ' αυτήν, ώστε να μπορείς να νιώθεις ότι αγαπάς, χωρίς να αγαπάς. Και η αγάπη είναι μια τόσο βαθιά ανάγκη, που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν. Χρειάζεται είτε το αληθινό είτε κάποιο υποκατάστατο.
Το υποκατάστατο μπορεί να είναι ψεύτικο, αλλά τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα στην αγάπη. Και ακόμα και το ψεύτικο είναι απολαυστικό. Αργά ή γρήγορα, θα αντιληφθείς πως είναι ψεύτικο. Τότε, δεν πρόκειται να αλλάξεις την ψεύτικη αγάπη σε αληθινή. Τότε, θα αλλάξεις απλώς τον εραστή ή την ερωμένη.
Όσσο

Ιδιαίτερα στη Δύση, όπου η αγάπη έχει σκοτωθεί εντελώς, οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι με αντικείμενα ή με ζώα — σκυλιά, γάτες, σπίτια, αυτοκίνητα. Είναι πιο εύκολο να αγαπήσεις ένα αντικείμενο ή ένα ζώο. Ο σκύλος είναι πιο πιστός από ό,τι μπορεί να είναι μια σύζυγος. Δεν μπορείς να βρεις πιο πιστό ζώο από το σκύλο. Μένει πάντοτε πιστός, δεν υπάρχει κίνδυνος.
Όσσο

Αν θέλεις να κάνεις κτήμα σου τον άλλο, τον σκοτώνεις. Και τη στιγμή που το έχεις πετύχει, χάνεται όλη η δόξα, επειδή τώρα ο άλλος δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Ο άλλος μπορεί να ανταποκριθεί μόνο μέσα σε ελευθερία, εσύ όμως δεν μπορείς να επιτρέψεις ελευθερία, επειδή δεν αγαπάς. Η αγάπη δεν είναι ποτέ κτητική. Δεν μπορεί να είναι, από την ίδια της τη φύση.
Όσσο

Στους παπάδες δεν άρεσε ποτέ ο Βούδας, όσο ήταν ζωντανός, δεν τους άρεσε ποτέ ο Ιησούς, όσο ήταν ζωντανός. Όσο ήταν ζωντανός, ήταν πάντοτε εναντίον του. Όταν είναι νεκρός, αμέσως έρχονται και οργανώνονται γύρω του, κάνουν ένα ναό κι αρχίζουν να σε εκμεταλλεύονται.
Όσσο

Όταν γεννιέται ένα παιδί, εσύ αρχίζεις να κατευθύνεις την αγάπη του: "Εγώ είμαι ο πατέρας σου, αγάπα με." Λες και η αγάπη είναι ένα λογικό συμπέρασμα: "Εγώ είμαι ο πατέρας σου, συνεπώς αγάπα με." "Εγώ είμαι η μητέρα σου, συνεπώς αγάπα με." "Αυτός είναι ο αδελφός σου, συνεπώς αγάπα τον." Και η αγάπη δεν γνωρίζει 'συνεπώς.' Η αγάπη δεν είναι συμπέρασμα.
Όσσο

Έτσι, πριν συμβεί το αυθόρμητο, εμείς αρχίζουμε να πιέζουμε το παιδί. Και το παιδί πρέπει να υποχωρήσει, επειδή είναι αβοήθητο. Έτσι, αρχίζει να πουλάει την αγάπη του και γεννιέται η πολιτική. Γίνεται πολιτικός, χαμογελάει, στο βάθος όμως είναι θυμωμένο. Δείχνει αγάπη του και στο βάθος δεν υπάρχει αγάπη.
Όσσο

Υπάρχει μια φράση του Ιησού, από τις πιο μυστηριώδεις, αδύνατον να την εναρμονίσεις με το νου του Ιησού και πολύ επικίνδυνη. Και η διατύπωση είναι επίσης επικίνδυνη. Ο Ιησούς λέει στους μαθητές του: "Αν δεν μισήσεις τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου."
Ένας άνθρωπος σαν τον Ιησού, που λέει ότι η αγάπη είναι το μονοπάτι, που λέει ότι ο Θεός είναι αγάπη, που ανυψώνει την αγάπη στην υψηλότερη δυνατή κορυφή και την κάνει ισοδύναμη με το διαλογισμό, λέει: "Αν δεν μισήσεις τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου." Έχει δίκιο, επειδή αν δεν γίνει ο Ιησούς ο πατέρας σου και η μητέρα σου...
Δεν μπορείς να έρθεις σε ένα δάσκαλο, αν δεν έχεις αφήσει εντελώς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Αυτοί είναι το παρελθόν σου, περασμένοι συσχετισμοί, περασμένες σχέσεις.
Όσσο

Αν γνωρίζεις την αγάπη, δεν υπάρχει κανένας φόβος. Αν δεν γνωρίζεις την αγάπη, τότε ο φόβος γίνεται το κέντρο της ζωής σου. Πώς να προστατέψεις τον εαυτό σου; Έτσι, φτιάχνεις κάστρα, φτιάχνεις τραπεζικούς λογαριασμούς.
Αυτά είναι απλώς προστασίες εναντίον του θανάτου. Και όταν φοβάσαι το θάνατο, φοβάσαι να ζήσεις, επειδή το να ζεις είναι πάντοτε επικίνδυνο. Να ζεις σημαίνει να κινείσαι σε άγνωστα μονοπάτια. Και υπάρχει κίνδυνος. Σε κάθε γωνιά μπορεί να περιμένει ο θάνατος.
Ο άνθρωπος που φοβάται το θάνατο, σιγά - σιγά συρρικνώνεται κι αρχίζει επίσης να φοβάται και τη ζωή. Δεν μπορεί να πετάξει με το αεροπλάνο, δεν μπορεί να μπει στο τρένο, επειδή μπορεί να συμβεί ατύχημα, δεν μπορεί να γίνει φίλος με έναν άγνωστο, επειδή ποιος ξέρει; Δεν μπορεί να ερωτευτεί με καμία γυναίκα, επειδή ποιος ξέρει αν τον εξαπατήσει ή όχι; Δεν μπορεί να πιστέψει.
Όσσο

Οι δάσκαλοι δεν απαντούν ποτέ σε αυτό που ρωτάς. Απαντούν σε αυτό που εννοείς, όταν ρωτάς. Δεν απαντούν ποτέ στην ερώτηση σου, επειδή αυτή είναι άσχετη. Πάντοτε απαντούν σε αυτό που είναι κρυμμένο πίσω από την ερώτηση σου — επειδή εσύ πάντα τα κρύβεις αυτά τα πράγματα.
Όσσο

Σ’ αυτή την κοινωνία ακόμα κι αν δεν είσαι τρελός, κάνε τον τρελό, επειδή η τρέλα είναι το νόμισμα που ισχύει, αυτή είναι η νομισματική μονάδα. Μην είσαι παρείσακτος μέσα στο τρελοκομείο, αλλιώς οι τρελοί θα μαζευτούν όλοι μαζί και θα σε σκοτώσουν. Αν πεις ότι εσύ δεν είσαι τρελός, αυτό σημαίνει ότι προσπαθείς να τους πεις: "εσείς είστε τρελοί." Κι αυτό δεν μπορούν να το αντέξουν.
Όσσο

Αυτό συμβαίνει μ' εμένα κάθε μέρα: αν έρθει ένας φιλόσοφος, αν έρθει ένας ψυχίατρος, ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει ψυχολογία, φιλοσοφία και θρησκεία σε κάποιο πανεπιστήμιο, είναι δύσκολο, σχεδόν ανέφικτο να έχει οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί μου. Μπορείς να συζητάς, μα δεν μπορείς να συναντηθείς. Θα κινείσαι παράλληλα. Μπορεί να φαίνονται κοντά, επειδή χρησιμοποιείς τις ίδιες λέξεις, μα αυτό είναι απλώς εξωτερικό.
Αν το πρωί αγαπάς έναν άνθρωπο υπερβολικά, το βράδυ πρέπει να τον μισήσεις, αλλιώς θα πέσεις κάτω από το σχοινί. Είναι περπάτημα πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Αν αγαπάς έναν άνθρωπο υπερβολικά, έχεις γείρει υπερβολικά προς τα αριστερά. Τώρα θα πέσεις. Για να ισορροπήσεις, πρέπει να γείρεις προς τα δεξιά.
Οι εραστές πάντοτε καυγαδίζουν. Αυτό είναι ένα είδος ισορροπίας, δεν είναι τίποτα σοβαρό, είναι φυσικό. Εκτός αν πέσεις κάτω από το σχοινί, αυτό είναι άλλο θέμα.
Όσσο

 Στη συζήτηση, αλλά και σε κάθε συναναστροφή όπου ο σκοπός είναι να περάσουμε καλά κουβεντιάζοντας, σχεδόν αναπόφευκτα η ευχαρίστηση των μεν σημαίνει την πλήξη των δε. Δεν έχεις άλλη επιλογή παρά ή να βαρεθείς ή να δυσαρεστήσεις, και είσαι πολύ τυχερός αν ισορροπείς ανάμεσα στα δυο.
Τζ. Λεοπάρντι

Είναι μεγάλη και προξενεί μεγάλο φόβο η δύναμη του γέλιου: κανένας δεν αισθάνεται τη συνείδησή του απ' όλες τις πλευρές ασφαλή απέναντι της. Όποιος έχει το κουράγιο να γελάει, είναι κύριος του κόσμου, περίπου όπως κι εκείνος που είναι έτοιμος να πεθάνει.
Τζ. Λεοπάρντι

Ο νους μας δεν μπορεί να ξεφύγει από την έλξη που εξασκεί στη φαντασία το πλήθος• και βλέπουμε αμέτρητες φορές ότι εκτιμάμε, ή ακόμα και σεβόμαστε, όχι μιαν ανθρωποθάλασσα, αλλά δέκα άτομα μαζεμένα σ' ένα δωμάτιο, σε καθένα από τα οποία χωριστά δε θα δίναμε καμιά σημασία.
Τζ. Λεοπάρντι

Όπως η περιφρόνηση θίγει και δυσαρεστεί περισσότερο από το μίσος, έτσι και η εκτίμηση είναι πιο γλυκιά από την καλοσύνη• και γενικά οι άνθρωποι νοιάζονται κι επιθυμούν περισσότερο να τους εκτιμούν παρά να τους αγαπούν. 
Τζ. Λεοπάρντι

Στις παρέες λέγονται πολλές ανοησίες, για χάρη της κουβέντας. Αλλά ο νέος που τρέφει κάποιον αυτοσεβασμό κάνει εύκολα το εξής λάθος, όταν πρωτοβγαίνει στον κόσμο: για να πάρει το λόγο, περιμένει να του έρθει στο νου κάτι ασυνήθιστα ωραίο ή σημαντικό. Κι έτσι συμβαίνει να μη μιλάει ποτέ. Ακόμα και η πιο σοβαρή, η πιο πνευματώδης συζήτηση συνίσταται κατά το μεγαλύτερο μέρος της σ' επιπόλαιες ή τετριμμένες κουβέντες, που χρησιμεύουν απλώς για να περνάει η ώρα. Και πρέπει να είναι κανείς αποφασισμένος να λέει ένα σωρό κοινοτοπίες, για να μπορεί να λέει πότε πότε και πιο πρωτότυπα πράγματα.
Τζ. Λεοπάρντι

Κάθαρση σημαίνει ότι πρέπει να αφήσεις όλους τους προγραμματισμούς, όλες τις ιδεολογίες, όλες τις έννοιες, όλες τις φιλοσοφίες, όλα όσα σε δίδαξαν οι άλλοι. Πρέπει να γίνεις καθαρός πίνακας, μια Ταbulα Rasa, εντελώς καθαρός. Μόνο όταν είσαι εντελώς καθαρός, όταν τίποτα δεν είναι γραμμένο πάνω σου, μπορεί να γράψει κάτι ο Θεός. Μόνο όταν είσαι εντελώς σιωπηλός κι έχουν εξαφανιστεί όλες οι λέξεις που σου έδωσε η κοινωνία, μπορεί να σου μιλήσει ο Θεός. Η αλήθεια μπορεί να σου ψιθυρίσει στο αυτί τα μυστήρια της μόνο όταν είσαι απόλυτα άδειος. Το κενό είναι καθαρότητα.
Όσσο

Συνήθως ο άνθρωπος μιλά από ανάγκη, επειδή δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό της ομιλίας. Και οι βούδες μιλούν! Όχι από ανάγκη αλλά από άφθονη δύναμη. Είναι σιωπηλοί, δεν υπάρχει πει-ρασμός, έμμονη ιδέα να μιλούν. Μπορούν να παραμείνουν σιωπηλοί πάντα. Παρόλα αυτά όμως μιλούν. Αν μιλήσουν, μιλούν από δύναμή!
Όσσο

Ο κόσμος έχει μικρύνει πολύ και μόλις βρεις τον άλλο άνθρωπο... Δεν είναι καθόλου ζήτημα ομορφιάς και ασχήμιας. Μάλιστα, δεν υπάρχει κανένας που να είναι άσχημος και κανένας που να είναι όμορφος. Ο άσχημος άνθρωπος μπορεί να ταιριάζει με κάποιον. Τότε ο άσχημος άνθρωπος είναι όμορφος για εκείνο τον άνθρωπο. Η ομορφιά είναι σκιά της αρμονίας. Δεν είναι πως ερωτεύεσαι όμορφους ανθρώπους. Η διαδικασία είναι ακριβώς το αντίθετο: Όταν ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο, ο άνθρωπος αυτός φαίνεται όμορφος. Η αγάπη φέρνει την ιδέα της ομορφιάς, όχι το αντίστροφο.
Όσσο

Μέχρι τώρα, ο γάμος υπήρξε μια άσχημη υπόθεση. Και οι ιερείς τον επέτρεψαν με ευχαρίστηση. Όχι μόνο τον επέτρεψαν, αλλά αυτοί οι ίδιοι τον επινόησαν. Και υπάρχει λόγος που σε όλο τον κόσμο οι ιερείς επινόησαν αυτόν τον άσχημο γάμο, που υπάρχει πάνω στη γη επί πέντε χιλιάδες χρόνια. Ο λόγος ήταν πως αν οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, πηγαίνουν στις εκκλησίες και στους ναούς. Αν είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι, είναι έτοιμοι να απαρνηθούν τη ζωή. Αν είναι δυστυχισμένοι οι άνθρωποι, βρίσκονται στα χέρια των ιερέων.
Όσσο

Ο μόνος τρόπος να αποβάλεις οποιονδήποτε φόβο είναι να κινηθείς προς το πράγμα ακριβώς που φοβάσαι. Όταν έρχεται κάποιος σ' εμένα και λέει: "Φοβάμαι το σκοτάδι," τότε πάντα του προτείνω: "Πήγαινε και κάθισε μόνος σου, μέσα στη σκοτεινή νύχτα, έξω από την πόλη, κάτω από ένα δέντρο. Τρέμε, ίδρωνε, νιώσε ανήσυχος, αλλά μείνε εκεί!"
Πόση ώρα μπορείς να τρέμεις; Σιγά-σιγά τα πράγματα θα ησυχάσουν. Η καρδιά θα αρχίσει να χτυπά κανονικά... και ξαφνικά θα δεις ότι ούτε το σκοτάδι είναι τόσο τρομακτικό. Και σιγά-σιγά, θα αποκτήσεις επίγνωση της ομορφιάς του σκοταδιού, που μόνο το σκοτάδι μπορεί να την έχει: το βάθος, τη σιωπή, τη βελούδινη αίσθηση, την ακινησία, τη μουσική της σκοτεινής νύχτας, τα έντομα, την αρμονία. Και σιγά-σιγά, καθώς εξαφανίζεται ο φόβος, θα σου κάνει εντύπωση που το σκοτάδι δεν είναι και τόσο σκοτεινό. Έχει τη δική του φωτεινότητα.
Όσσο

Ο νους χρειάζεται μέλλον — κάθε είδους μέλλον. Πρέπει να γίνεις πλούσιος, πρέπει να γίνεις δυνατός, πρέπει να γίνεις όμορφος, πρέπει να γίνεις σοφός, πρέπει να γίνεις φωτισμένος. Όσο υπάρχει το να γίνεις, τόσο επιμένει ο νους. Και η επιμονή του νου είναι όλη σου η δυστυχία. Σε κρατάει σε ένταση. Σε κρατάει σε ανησυχία, σε αγωνία, σε ένα διαρκή φόβο ότι θα χάσεις το στόχο. Σε κρατάει άπληστο — ένας διαρκής πόθος για να φτάσεις στο στόχο. Και δεν έχει καμιά σημασία ποιος είναι ο στόχος -χρήμα ή Θεός, επιτυχία ή σαμάντι- δεν έχει καμία σημασία.
Όσσο

Ο Λάο Τσε λέει: "Αναζήτησε και θα χάσεις." Γιατί; "Αναζήτησε και θα χάσεις." Επειδή αυτό που αναζητάς βρίσκεται μέσα σου. Μπορεί να βρεθεί μόνο όταν σταματήσει κάθε αναζήτηση.
Όσσο

Ποιο ήταν το έγκλημα του Ιησού; Το έγκλημα του ήταν ότι ήταν ευδαίμων ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι δεν γνώριζαν τι σημαίνει ευδαιμονία. Το έγκλημα του ήταν ότι ήταν αληθινός ανάμεσα σε ανθρώπους που ζούσαν μέσα στο ψέμα. Το έγκλημα του ήταν ότι είχε μάτια, ανάμεσα σε ανθρώπους που ήταν τυφλοί. Και οι τυφλοί προσβλήθηκαν. Πάντοτε οι τυφλοί προσβάλλονται.
Προσβλήθηκαν από τον Πυθαγόρα, προσβάλλονται από μένα! Πάντοτε προσβάλλονται. Και ο απλός λόγος είναι ότι όποτε ένας άνθρωπος σαν τον Ιησού ή σαν τον Πυθαγόρα περπατάει ανάμεσα σε ανθρώπους, το ύψος του τους κάνει να νιώθουν πυγμαίοι. Το βάθος του τους κάνει να νιώθουν τόσο ρηχοί, που δεν μπορούν να τον συγχωρήσουν. Πρέπει να καταστρέψουν αυτόν τον άνθρωπο. Νιώθουν ότι αυτός ο άνθρωπος τους προσβάλλει, τους πονάει, επειδή "αν μπορεί αυτός να φτάσει σε τέτοια μακαριότητα, γιατί δεν μπορώ εγώ; Αν μπορεί αυτός να ζήσει στο βασίλειο του Θεού, γιατί δεν μπορώ εγώ;" Και εμφανίζεται μεγάλη ζήλια.
Όσσο

Όταν ένας άντρας κάθεται μ’ ένα ωραίο κορίτσι για μια ώρα, νιώθει ζεστασιά και του φαίνεται λεπτό. 
Αν όμως τον καθίσεις δίπλα σε μια θερμάστρα για ένα λεπτό, θα του φανεί περισσότερο από ώρα. Αυτό είναι η σχετικότητα.
Α. Αϊνστάιν

Αισθάνομαι αηδία, όποτε βλέπω τους ανθρώπους που κάνουν το σταυρό τους όταν περνάνε δίπλα από την εκκλησία, ενώ τις άλλες ώρες της ημέρας συναγωνίζονται με τους γύρω ανθρώπους στο μίσος, στην απληστία και στην αδικία…
Ντε Μονταίν*

Ο Χρύσιππος και ο Διογένης ήταν οι πρώτοι και οι πιο συνεπείς στοχαστές που εξέφρασαν την περιφρόνηση τους προς τη δόξα. Μέσα σε όλες τις απολαύσεις έλεγαν αυτοί οι σοφοί, δεν υπάρχει τίποτα πιο καταστροφικό από τους επαίνους των γύρω ανθρώπων, δεν υπάρχει τίποτα άλλο απ’ το οποίο θα έπρεπε τόσο γρήγορα να φύγουμε.
Ντε Μονταίν*

Αναρωτιέμαι γιατί όλοι μιλάνε για τη χαρά της αγάπης, ενώ η αγάπη δεν είναι μόνο χαρά. Είναι συντριβή, βάλσαμο, τρέλα. Είναι να δίνεις και να παίρνεις τα πάντα. Κι ύστερα, πάλι να τα χάνεις. Είναι τα μάτια εκείνα που σε βλέπουν όπως ίσως δεν είσαι, αλλά όπως σίγουρα μπορείς να γίνεις. Η αγάπη είναι πληγή και γιατρειά. Είναι πέρα από τη συμπόνια και πάνω από το νόμο. 
Φ. Σκοτ-Μάξουελ

Η Ιλιάδα, ο Πλάτωνας, η μάχη του Μαραθώνα, η Βενέρα από το Μύλο, η γαλλική επανάσταση, ο Χέγκελ, τα βαπόρια και άλλα, όλα αυτά είναι κάποιες επιτυχημένες σκέψεις μέσα στο δημιουργικό όνειρο του Θεού. Αλλά θα φτάσει η ώρα και ο Θεός θα ξυπνήσει, θ’ ανοίγει τα μάτια του και θα χαμογελάσει και ο κόσμος μας θα εξαφανιστεί χωρίς ν’ αφήσει ούτε ίχνη. Μα ίσως και δεν υπήρχε ποτέ.
Χ. Χάινε*

Να βρεθεί το όνομά σου στην ιστορία! Τίποτα πιο φρικτό απ’ αυτό, όπως και να τελειώσει αυτή η ιστορία. Ακόμη και η διασημότητά σου είναι ένα μαχαίρι στα χέρια της κοινωνίας. Αναγκάσατε τους ανθρώπου δυο μέρες να μιλάνε για σας, τότε να υποφέρεται είκοσι χρόνια γι’ αυτό.
Μ. Λέρμοντοφ*

Οι εραστές δεν είναι πια μέρος της κοινωνίας. Έχεις παρατηρήσει τους ερωτευμένους; Οι ερωτευμένοι είναι μια κοινωνία από μόνοι τους. Δεν σκοτίζονται για σένα, θέλουν να μείνουν μόνοι. Δεν θέλουν να πάνε στο κλαμπ, δεν θέλουν να πάνε στο ναό, στην εκκλησία. Έχουν ανακαλύψει τη δική τους εκκλησία, έχουν ανακαλύψει το δικό τους ναό, έχουν ανακαλύψει το δικό τους κλαμπ. Είναι ικανοποιημένοι ο ένας με τον άλλον. Θα ήθελαν να μπορούσε να εξαφανιστεί όλος ο κόσμος και να μείνουν μόνοι τους πάνω στη γη.
Ο έρωτας είναι εναντίον της κοινωνίας. Η κοινωνία είναι εναντίον του έρωτα.
Όσσο

Αν δεν αποδεχτείς τη σεξουαλικότητα σου, δεν θα νιώθεις ποτέ άνετα με τον εαυτό σου, επειδή η σεξουαλικότητα σου είναι τόσο βαθιά δύναμη. Από αυτήν γεννιέσαι, κάθε σου κύτταρο ανήκει σ' αυτήν.
Η ίδια σου η ενέργεια είναι σεξουαλική. Κι όποτε θα την επιτρέπεις, η ίδια ενέργεια θα μεταμορφώνεται σε αγάπη. Η ίδια ενέργεια θα πηγαίνει ολοένα και ψηλότερα και θα μεταμορφωθεί σε προσευχή. Από τη στιγμή που καταπιέζεται, τότε δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ούτε για διαλογισμό ούτε για προσευχή, επειδή τί θα μεταμορφωθεί; Πάντα θα φοβάσαι.
Συμβαίνει κάθε μέρα: Άνθρωποι έρχονται σ' εμένα. Τη στιγμή που αρχίζουν τους διαλογισμούς, αισθάνονται έναν αναβρασμό σεξουαλικής ενέργειας και φοβούνται πολύ και τρομάζουν. Λένε: «Εμείς ποτέ δεν ήμασταν έτσι. Τί συμβαίνει; Τί πάει στραβά; Κάνουμε κάτι λάθος με το διαλογισμό; Γιατί νιώθουμε τόσο σεξουαλικοί;» Αυτό θα έπρεπε να είναι μια όμορφη, μια καλή ένδειξη ότι η ζωή επέστρεψε, ότι η ζωή ανεβαίνει και πάλι, ότι η ζωή ρέει και πάλι από την παγωμένη πηγή.
Όσσο

Να θυμάσαι αυτό: Οτιδήποτε κάνεις, πρέπει να είναι αληθινό, όχι υποκρισία. Πρέπει να γίνεται όχι από έναν άπληστο νου, αλλά από ένα νου γεμάτο αγάπη, πρέπει να γίνεται χωρίς υπολογισμούς, επειδή η προσευχή ή η αγάπη ή ο Θεός δεν είναι ζήτημα αριθμητικής.
Όσσο

Οι ιεραπόστολοι είναι δολοφόνοι. Όλοι οι κοινωνικοί αναμορφωτές είναι επικίνδυνοι. Και οι άνθρωποι της προσφοράς είναι πάρα πολύ βίαιοι, επιθετικοί. Αν σε γραπώσει ένα καλός άνθρωπος, είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις. Είσαι φυλακισμένος. Κι εκείνος κάνει το κάθε τι για το δικό σου καλό. Και οτιδήποτε κάνει, προσπαθεί να βρει ένα τρόπο για να πάει στον παράδεισο μέσα από σένα. Εσύ είσαι απλώς το μέσο.
Κι αυτή είναι η πιο ανήθικη πράξη στον κόσμο, το να μεταχειρίζεσαι τους ανθρώπους σαν να είναι το μέσο για κάτι. Την ονομάζω την πιο ανήθικη πράξη, τη μεγαλύτερη αμαρτία, το να μεταχειρίζεσαι έναν άνθρωπο σαν μέσο. Κάθε άνθρωπος είναι ένας σκοπός από μόνος του.
Όσσο

Στην πραγματικότητα, η κόλαση και ο παράδεισος δεν είναι κάτι γεωγραφικό, δεν είναι τόποι, είναι συμπεριφορές, είναι στάσεις ζωής, είναι ψυχολογικές διαθέσεις. Δεν βρίσκονται στον εξωτερικό χώρο, αλλά στον εσωτερικό. Δεν μπορείς να πας στον παράδεισο, επειδή πώς μπορείς να πας στον παράδεισο; Πού είναι ο παράδεισος; Και δεν μπορείς να πας στην κόλαση. Πάντοτε κουβαλάς την κόλασή σου ή τον παράδεισό σου γύρω σου.
Όσσο

Μπορεί να έχεις ακούσει το όνομα ενός δυτικού διανοητή, του Ντε Μπόνο. Έχει να πει κάτι πολύ όμορφο. Έχει εφεύρει μια καινούργια λέξη, τη λέξη «πο». Δεν θα τη βρεις σε κανένα λεξικό, επειδή είναι καινούργια λέξη. Λέει ότι υπάρχουν περιστάσεις, που αν πεις ναι, θα κάνεις λάθος κι αν πεις όχι, θα κάνεις πάλι λάθος.
Υπάρχουν περιστάσεις που χρειάζεται να βρίσκεσαι ακριβώς στη μέση. Τότε πες «πο». Είναι μια λέξη που δεν σημαίνει ναι, δεν σημαίνει όχι, σημαίνει και τα δύο. Μπορεί να είναι κάτω από το ναι και το όχι, μπορεί να είναι πάνω από το ναι και το όχι, είναι όμως αδιαχώριστα –«πο»– ναι συν όχι.
Όσσο

Δύο συμφορές έχουν πέσει πάνω στο δυτικό νου: Ο ένας είναι ο Αριστοτέλης, επειδή σου έχει δώσει μια λογική στάση προς τη ζωή, η οποία είναι λανθασμένη. Σου έδωσε το διαχωρισμό - είτε το ναι είτε το όχι - και είπε: «Δεν μπορούν να είναι αληθινά και τα δύο μαζί.» Και όμως, είναι αληθινά και τα δύο μαζί, επειδή η ζωή είναι και τα δύο — μέρα και νύχτα, καλοκαίρι και χειμώνας, θεός και διάβολος.
Η ζωή είναι μαζί, αδιαχώριστη. Όταν ο άνθρωπος έρχεται να αντιληφθεί αυτό το αδιαχώριστο της ζωής, γίνεται πάρα πολύ δύσκολο —τι να πεις και τι να μην πεις. Ότι και να πει θα είναι λάθος, επειδή η γλώσσα επιτρέπει μόνο το ναι ή το όχι.
Η δεύτερη συμφορά είναι ότι έχει πέσει πάνω στο δυτικό νου η σταύρωση του Ιησού. Εξαιτίας αυτής της σταύρωσης, διαταράχθηκε ολόκληρος ο δυτικός νους. Πρώτα ο Αριστοτέλης χώρισε τη ζωή στο δύο κι ύστερα η σταύρωση του Ιησού χώρισε την καρδιά στα δύο.
Αν είσαι χριστιανός, πηγαίνεις στον παράδεισο. Αν δεν είσαι, πηγαίνεις στην κόλαση. Αν είσαι χριστιανός, μόνο τότε είσαι άνθρωπος. Αν δεν είσαι χριστιανός, τότε κανένας δεν σκοτίζεται για σένα. Σε σκοτώνουν πάρα πολύ εύκολα, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η σταύρωση χώρισε την καρδιά, το συναισθηματικό μέρος του ανθρώπου. Και ο χριστιανισμός έχει κάνει τόσο πολλές βιαιότητες - καμία θρησκεία δεν έχει κάνει τόσο πολλές - εξαιτίας της σταύρωσης. Συνεχώς σκοτώνονται Εβραίοι, αυτά τα δυο χιλιάδες χρόνια. Και οι χριστιανοί έγιναν σταυροφόροι, ένας πόλεμος εναντίον των μη χριστιανών.
Όσσο

Αυτό έχουν κάνει όλοι οι ιεραπόστολοι, όλες οι θρησκείες παντού στον κόσμο: Κάνουν ό,τι χειρότερο μπορούν, για να σπρώξουν τον κόσμο προς τη θρησκεία.
Η θρησκεία δεν είναι ιεραποστολή. Δεν χρειάζεται να σπρώξεις κανέναν προς αυτήν. Όταν εμφανιστεί η επιθυμία, εμφανίζεται. Δεν μπορεί να δημιουργηθεί τεχνητά. Κανένας δεν μπορεί να δημιουργήσει μια τεχνητή θρησκευτική επιθυμία. Αυτό είναι ανέφικτο. Είναι σαν να επιχειρείται να δημιουργηθεί τεχνητή σεξουαλική επιθυμία σε ένα μικρό παιδί.
Ακόμη κι αν ρωτήσει από πού έρχονται τα μωρά, καταλαβαίνεις λάθος αν θεωρείς ότι ενδιαφέρεται για το σεξ. Έχει απλώς την περιέργεια για το από πού έρχονται τα μωρά. Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το σεξ. Μην αρχίσεις να το διδάσκεις σχετικά με το σεξ, γιατί απλώς θα βαρεθεί. Θα του φανεί ανοησία, επειδή όταν δεν υπάρχει η επιθυμία, όταν δεν είναι ώριμο σεξουαλικά, οτιδήποτε λες σχετικά με το σεξ, θα πηγαίνει πάνω από το κεφάλι του.
Και το ίδιο συμβαίνει και με την πνευματική επιθυμία. Μοιάζει πολύ με τη σεξουαλική επιθυμία. Φτάνει κανείς σε μια ωριμότητα, σε μια πνευματική ωριμότητα, κάτι έχει ωριμάσει μέσα σου κι ύστερα αρχίζει η αναζήτηση. Κανένας δεν μπορεί να σου την επιβάλλει, όλες οι θρησκείες όμως έχουν επιχειρήσει να την επιβάλουν κι έχουν σκοτώσει την ίδια τη δυνατότητα να εμφανιστεί η επιθυμία από μόνη της.
Όσσο

Ο θρησκευτικός άνθρωπος πάντοτε παρεξηγείται. Αν δεν παρεξηγείται, δεν είναι θρησκευτικός άνθρωπος. Η ανθρωπότητα ζει με μια μη θρησκευτική στάση προς τη ζωή — δογματική, μα όχι θρησκευτική. Έτσι, ο θρησκευτικός άνθρωπος είναι ξένος. Και ό,τι κι αν λες για εκείνον θα είναι λάθος, επειδή εσύ είσαι λάθος. Και να θυμάσαι: ό,τι κι αν λες για εκείνον — δεν λέω ότι αν λες κάτι υπέρ του θα είναι σωστό, όχι. Είτε είσαι υπέρ του είτε είσαι εναντίον του, δεν έχει καμία διαφορά.
Ο θρησκευτικός άνθρωπος είναι μια μικρογραφία του Θεού. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι παράδοξος και αντιφατικός. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι καλοκαίρι και χειμώνας, μέρα και νύχτα, ζωή και θάνατος. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι θεϊκό και διαβολικό. 
Όσσο

Γεννήθηκα ζαΐνιστής. Τώρα η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με τη γέννηση σου. Δεν μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια θρησκεία. Ακριβώς το αντίθετο: Η θρησκεία πρέπει να γεννηθεί μέσα σου.
Γεννήθηκα ζαϊνιστής. Αυτό είναι συμπτωματικό. Θα μπορούσα να είχα γεννηθεί χριστιανός ή εβραίος. Αυτό είναι ένα άσχετο γεγονός, επειδή η θρησκεία δεν μπορεί να σου δοθεί με τη γέννηση. Δεν είναι δώρο, δεν είναι κληρονομιά.
Ο πατέρας μου είναι ζαΐνιστής, η μητέρα μου το ίδιο, μα δεν μπορούν να μου δώσουν τη θρησκεία τους. Μπορώ να κληρονομήσω τα πλούτη τους, μπορώ να κληρονομήσω το κύρος τους, μπορώ να κληρονομήσω το οικογενειακό όνομα, μα δεν μπορώ να κληρονομήσω τη θρησκεία. Η θρησκεία δεν μπορεί να είναι δώρο, κληρονομιά. Η θρησκεία δεν είναι πράγμα. Είναι κάτι που πρέπει κανείς να αναζητήσει ο ίδιος για τον εαυτό του. Κανένας άλλος δεν μπορεί να σου τη δώσει.
Έτσι, οτιδήποτε είναι δοσμένο από τη γέννηση, είναι δόγμα, δεν είναι θρησκεία. Ο ινδουισμός, ο χριστιανισμός, ο μουσουλμανισμός, ο ζαϊνισμός, ο βουδισμός είναι δόγματα, δεν είναι θρησκείες. Η θρησκεία είναι μία, τα δόγματα είναι πολλά, επειδή τα δόγματα είναι οι μορφές, οι νεκρές απολιθωμένες μορφές. Τα δόγματα είναι σαν τα αποτυπώματα των ποδιών. Μια μέρα κάποιος περπάτησε εκεί, όμως ο ίδιος δεν βρίσκεται πια εκεί. Μόνο τα αποτυπώματά του έμειναν πάνω στην άμμο, στην άμμο του χρόνου. Ένας βούδας περπατάει, τα αποτυπώματα μένουν κι εσύ λατρεύεις εκείνα τα αποτυπώματα επί αιώνες. Τώρα δεν υπάρχει κανένας εκεί. Απλώς ένα σχήμα πάνω στην άμμο και τίποτε άλλο.
Τα δόγματα είναι μορφές μέσα στο νου, όπως ακριβώς τα αποτυπώματα. Ναι, κάποιος ήταν εδώ κάποτε, μα δεν είναι πια εδώ. Κι εσύ συνεχίζεις να λατρεύεις εκείνες τις απολιθωμένες μορφές. Και μη νομίζεις ότι έχεις γίνει θρησκευτικός, αλλιώς θα χάσεις. Για να υπάρξει θρησκεία, πρέπει να την αναζητήσεις από μόνος σου. Είναι μια προσωπική ανάπτυξη, μια προσωπική συνάντηση με την πραγματικότητα, πρόσωπο με πρόσωπο, άμεση και χωρίς μεσολάβηση. Δεν έχει καμία σχέση με την παράδοση του παρελθόντος. Πρέπει να αναπτυχθείς μέσα της. Πρέπει να της επιτρέψεις να αναπτυχθεί σου.
Η θρησκεία είναι επανάσταση, όχι προσαρμογή. Δεν είναι | πεποίθηση στην οποία έχεις φτάσει διανοητικά. Είναι αφύπνιση ολόκληρου του είναι σου. Πώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια σκιά. Ασφαλώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια ιδεολογία, μπορείς
να μάθεις θεολογία, λόγια σχετικά με το Θεό, θεωρίες σχετικά με το Θεό, δόγματα και δοξασίες, το να γνωρίζεις όμως σχετικά με το Θεό δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις τον ίδιο το Θεό.
Το πουλί είναι η θρησκεία και όχι το κλουβί, ενώ το πουλί είναι μέσα σε κλουβί. Το πουλί δεν μπορεί να πετάξει. Του έχουν κόψει τα φτερά του. Το πουλί έχει φυλακιστεί — σε ένα χρυσό κλουβί, όμορφα στολισμένο, πολύ ακριβό, πολύτιμο, τώρα όμως είναι πιο σημαντικό το κλουβί από το πουλί. Και σιγά σιγά, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν εντελώς το πουλί, επειδή το πουλί θα πεθάνει και θα λατρεύουν το κλουβί και θα το στολίζουν ολοένα και περισσότερο και θα ανεγερθούν ναοί γύρω του και μεγάλη παράδοση, κατεστημένο και κανένας δεν σκοτίζεται για το πού είναι το πουλί. Ένα πτώμα μέσα σε ένα χρυσό κλουβί.
Όσσο

Ο Μαχαβιρας είναι ένας θρησκευτικός άνθρωπος, όχι επειδή γεννήθηκε σε μια θρησκεία. Αναζήτησε, ερεύνησε, αντιμετώπισε την πραγματικότητα. Πέταξε όλα τα δόγματα, πέταξε όλο τον πολιτισμό.
Ακόμη και τα ρούχα του πέταξε, επειδή κι αυτά είναι μέρος του πολιτισμού και κουβαλούν την κοινωνία. Έμεινε γυμνός. Επί δώδεκα χρόνια σταμάτησε εντελώς να μιλάει, επειδή αν μιλάς, συνεχίζεις να χρησιμοποιείς τη γλώσσα της κοινωνίας κι αυτή η γλώσσα κουβαλάει την κοινωνία.
Όποτε μιλάς, αμέσως γίνεσαι μέρος της κοινωνίας. Ο σιωπηλός άνθρωπος δεν είναι πια μέρος της κοινωνίας. Μπορεί να είναι μέρος της φύσης, δεν είναι όμως μέρος της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, η γλώσσα είναι το μόνο πράγμα που σε κάνει ανθρώπινο και μέρος της ανθρώπινης φύσης και του ανθρώπινου κόσμου. Όταν εγκαταλείπεις τη γλώσσα, ξαφνικά εγκαταλείπεις την ανθρώπινη κοινωνία και τον πολιτισμό. Γίνεσαι μέρος των δέντρων, των βράχων και του ουρανού.
Επί δώδεκα χρόνια, ο Μαχαβίρας δεν χρησιμοποίησε καμία γλώσσα. Έμεινε απολύτως σιωπηλός. Αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπώ, επειδή αυτός είναι ένας θρησκευτικός άνθρωπος. Κι άρχισε να μιλάει μόνο όταν η σιωπή μέσα του ήταν απόλυτη. Και δεν μιλούσε από τα ιερά κείμενα, μιλούσε από τον εαυτό του. Μιλούσε από τη σιωπή του κι όποτε μια λέξη γεννιέται μέσα από βαθιά σιωπή, είναι ζωντανή, πάλλεται με τη ζωή. 
Όσσο

Η Βίβλος και το Κοράνι έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα, όχι να κάνουν με τη γλώσσα ή με τα σύμβολα. Και δεν είμαι μουσουλμάνος με την έννοια του οπαδού του Μωάμεθ, όχι δεν είμαι. Δεν είμαι οπαδός κανενός. Είμαι όμως μουσουλμάνος, όπως είναι μουσουλμάνος ο Μωάμεθ. Είμαι χριστιανός, όπως είναι χριστιανός ο Ιησούς. Ήταν ο Μωάμεθ μουσουλμάνος; Πώς μπορούσε να είναι; Ο μουσουλμανισμός δεν υπήρξε ποτέ πριν. Ήταν χριστιανός ο Ιησούς; Ο χριστιανισμός δεν υπήρξε ποτέ πριν. Πώς μπορούσε να είναι χριστιανός; Αν ο Ιησούς είναι χριστιανός, τότε είμαι χριστιανός. Αν ο Μωάμεθ είναι μουσουλμάνος, τότε είμαι μουσουλμάνος. Αλλιώς όμως δεν είμαι ούτε μουσουλμάνος ούτε χριστιανός.
Ο θρησκευτικός άνθρωπος δεν ανήκει σε κανένα δόγμα. Στην πραγματικότητα, όλα τα δόγματα ανήκουν στο θρησκευτικό άνθρωπο. Έτσι όμως πηγαίνει ο συμβατικός νους. Σκέφτεται με όρους ιδεολογίας, γλώσσας, τελετουργικού και χάνει το όλο ζήτημα: ότι η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα πράγματα.
Όσσο

Ο σπουδαστής δεν ασχολείται με το να γνωρίσει, ασχολείται με τη γνώση. Ο εκπαιδευτής προσελκύει σπουδαστές, ο δάσκαλος προσελκύει μαθητές. Και ο μαθητής δεν είναι σπουδαστής. Ο μαθητής δεν έχει έρθει να μαζέψει γνώσεις σχετικά με το Θεό, έχει έρθει για να γίνει Θεός, για να είναι Θεός. Δεν έχει έρθει για να μαζέψει περισσότερες πληροφορίες, έχει έρθει να μαζέψει περισσότερο είναι. Άφησέ με να το επαναλάβω: Ο μαθητής ζητάει πώς να κερδίσει περισσότερο είναι και ο σπουδαστής ζητάει να κερδίσει περισσότερες πληροφορίες. Ο μαθητής έχει έρθει στο δάσκαλο για να είναι. Κι αυτή είναι μια τελείως διαφορετική έρευνα, η διάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο φοιτητής πηγαίνει στη Δύση και ο μαθητής πηγαίνει στην Ανατολή.
Όσσο

Οι άνθρωποι είναι πραγματικά ανόητοι. Αν δεν καταλαβαίνουν κάτι, αρχίζουν να το σέβονται, επειδή θεωρούν ότι πρέπει να είναι κάτι πολύ μυστηριακό: «Αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, εγώ, ένας άνθρωπος τόσο έξυπνος, τόσο ευφυής, αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πρέπει να είναι κάτι πάρα πολύ βαθύ και μυστηριακό.» Και πολλοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται τέτοιες συμπεριφορές. Πολλοί άνθρωποι!
Αν διαβάσεις τα βιβλία του Χέγκελ, θα βρεις ότι αυτό κάνει. Συνέ-χεια προσπαθεί να κάνει το κάθε τι όσο πιο δύσκολο γίνεται. Δεν είναι δύσκολο! Είναι καλή άσκηση να μελετήσεις τον Χέγκελ, το Γερμανό φιλόσοφο.
Στην εποχή του τον θεωρούσαν τον σπουδαιότερο. Όσο περνάει όμως ο καιρός, γίνεται όλο και πιο υποδεέστερος, επειδή όσο τον καταλαβαίνεις, το μυστήριο χάνεται.
Αν μπορεί να πει κάτι με μια λέξη, εκείνος θα χρησιμοποιήσει εκατό σελίδες. Αν μπορεί να πει κάτι με μια πρόταση, θα γυρίζει γύρω γύρω, σε πολλές σελίδες. Γράφει μεγάλες προτάσεις, μερικές φορές μια πρόταση σε μία σελίδα και δεν θα μπορείς ούτε την αρχή της πρότασης να θυμηθείς, όταν φτάσεις στο τέλος. Θα πρέπει να την ξαναδιαβάσεις ξανά και ξανά. Και προκαλεί σύγχυση.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προκαλούν σύγχυση, εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη ανοησία να πιστεύεις πως ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις πρέπει να είναι κάτι ανώτερο, κάτι μεγαλειώδες, από το άγνωστο, από το μυστηριακό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκμεταλλευτές.
Με τους σοφούς ανθρώπους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μιλούν με μικρές προτάσεις. Οι προτάσεις τους δεν είναι τόσο σύνθετες, είναι απλές. Οτιδήποτε λένε μπορεί να κατανοηθεί από οποιονδήποτε που έχει φυσιολογική ευφυΐα Δεν προκαλούν σύγχυση. Ό,τι διδάσκουν είναι πάρα πολύ απλό — απλό, όπως είναι απλή η ζωή, απλό, όπως είναι απλή η ύπαρξη, όπως είναι απλά τα ποτάμια και τα βουνά, όπως είναι απλά τα πουλιά και τα δέντρα.
Οι σοφοί άνθρωποι είναι απλοί και τους καταλαβαίνουν οι περισσότεροι.
Όσο περισσότερο όμως τους καταλαβαίνεις, όσο βαθύτερα διεισδύεις μέσα στην απλότητα τους, τόσο περισσότερο βρίσκεις να ανοίγονται καινούργιες διαστάσεις μυστηρίου. Τα λόγια τους είναι απλά, αυτό όμως που θέλουν να δείξουν είναι μυστηριακό. Δείχνουν με απλό τρόπο, αυτό που δείχνουν όμως είναι μυστηριακό.
Όσσο

Οι εραστές δεν είναι πια μέρος της κοινωνίας. Έχεις παρατηρήσει τους ερωτευμένους; Οι ερωτευμένοι είναι μια κοινωνία από μόνοι τους. Δεν σκοτίζονται για σένα, θέλουν να μείνουν μόνοι. Δεν θέλουν να πάνε στο κλαμπ, δεν θέλουν να πάνε στο ναό, στην εκκλησία. Έχουν ανακαλύψει τη δική τους εκκλησία, έχουν ανακαλύψει το δικό τους ναό, έχουν ανακαλύψει το δικό τους κλαμπ. Είναι ικανοποιημένοι ο ένας με τον άλλον. Θα ήθελαν να μπορούσε να εξαφανιστεί όλος ο κόσμος και να μείνουν μόνοι τους πάνω στη γη.
Όσσο

Αν δεν αποδεχτείς τη σεξουαλικότητα σου, δεν θα νιώθεις ποτέ άνετα με τον εαυτό σου, επειδή η σεξουαλικότητα σου είναι τόσο βαθιά δύναμη. Από αυτήν γεννιέσαι, κάθε σου κύτταρο ανήκει σ' αυτήν.
Η ίδια σου η ενέργεια είναι σεξουαλική. Κι όποτε θα την επιτρέπεις, η ίδια ενέργεια θα μεταμορφώνεται σε αγάπη. Η ίδια ενέργεια θα πηγαίνει ολοένα και ψηλότερα και θα μεταμορφωθεί σε προσευχή. Από τη στιγμή που καταπιέζεται, τότε δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ούτε για διαλογισμό ούτε για προσευχή, επειδή τί θα μεταμορφωθεί; Πάντα θα φοβάσαι.
Όσσο

 «Ανάμεσα στους σύγχρονους συγγραφείς μας, ο/η 
έχει κατακτήσει με το έργο του/της μια ξεχωριστή θέση. Με πηγαίο ταλέντο και γνήσια ευαισθησία προσεγγίζει τα επιτακτικά προβλήματα της εποχής μας, χωρίς ν' αδιαφορεί για τα στοιχεία που συνθέτουν τη λαϊκή και ιστορική μας παράδοση. Το τελευταίο του/
της βιβλίο, με τίτλο , αποτελεί σίγουρα ξεχω ριστό σταθμό στη λογοτεχνική σταδιοδρομία του/της.
Ασχολείται με το καυτό πρόβλημα τ και με τη ζωντάνια της περιγραφής μάς κάνει να προβληματιστούμε γύρω από μια ιδιαίτερη πτυχή της σύγχρονης ζωής». 
Συμπληρώστε τα κενά ανάλογα με την περίπτωση και θα έχετε μια ευπρόσωπη βιβλιοπαρουσίαση στον ημερήσιο Τύπο.
Δ. Κούρτοβικ

Είναι ίσως σωστό ότι η παρεοκρατία δεν μπορεί να θάψει για πάντα έναν σπουδαίο μοναχικό δημιουργό. Αλλά μπορεί ν' αναβάλει την αναγνώριση του τόσο ώστε, όταν έρθει, να είναι πια ακίνδυνη για το καθεστώς της παρεοκρατίας και τη γενικότερη μιζέρια που αυτό εκφράζει.
Δ. Κούρτοβικ

Όποτε αισθάνεσαι δυστυχισμένος, αμέσως κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να ανακαλύψεις από πού προέρχεται αυτή η δυστυχία. Και κάθε φορά θα βρίσκεις πως προέρχεται από το ψεύτικο κέντρο του νου.
Όσσο

Μια μεγάλη συμφορά έχει υποβιβάσει εκατομμύρια ανθρώπους σε θεατές. Και ο άνθρωποι που παρακολουθούνται είναι ηθοποιοί. Δεν αγαπούν πραγματικά. Πληρώνονται γι' αυτό. Είναι ειδικοί στο να εξαπατούν ανθρώπους και να υποκρίνονται ότι αυτό που κάνουν είναι αληθινό. Τα δάκρυα τους, όμως, είναι ψεύτικα. Τα χαμόγελά τους είναι ψεύτικα. Η αγάπη τους είναι ψεύτικη. Ο θυμός τους είναι ψεύτικος.
Όσσο

Ο νους είναι μέσα σου. Στην πραγματικότητα όμως, είναι μια προβολή της κοινωνίας μέσα σου. Δεν είναι δικός σου.
Κανένα παιδί δεν γεννιέται με νου. Γεννιέται με εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος είναι ο μηχανισμός. Ο νους είναι η ιδεολογία. Ο νους τροφοδοτείται από την κοινωνία. Κάθε κοινωνία δημιουργεί ένα νου σύμφωνα με τις συνθήκες της. Να γιατί υπάρχουν τόσα πολλά είδη νου στον κόσμο.
Ο ινδουιστικός νους είναι διαφορετικός από το χριστιανικό νου και ο κομμουνιστικός νους είναι διαφορετικός από το βουδιστικό νου. Δημιουργείται, όμως, στον άνθρωπο η ότι ο νους είναι δικός του κι έτσι αρχίζει να ενεργεί σύμφωνα με τους κανόνες της κοινωνίας, να ακολουθεί την κοινωνία, αλλά να αισθάνεται ότι λειτουργεί από μόνος του.
Αυτό είναι πολύ πονηρό κόλπο.
Όσσο

Το να έχει κανείς το δικό του νου, είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο. Αλλά, καμιά κοινωνία δεν το επιτρέπει. Κάθε κοινωνία σε κρατάει σε άγνοια, κάθε κοινωνία, ιδιαίτερα οι ισχυρές είτε χρηματικά είτε πολιτικά είτε θρησκευτικά είτε μορφωτικά, οι με οποιονδήποτε τρόπο ισχυροί δεν θέλουν να έχουν οι άνθρωποι το δικό τους νου.
Είναι επικίνδυνο για τα συμφέροντα τους. Δεν θέλουν ανθρώπους αλλά πρόβατα. Δεν θέλουν άτομα αλλά πλήθη, που πάντα χρειάζονται να τα οδηγούν, που πάντα έχουν ανάγκη να τους λένε τι να κάνουν και τι να μην κάνουν, που δεν έχουν δικό τους νου, δικές τους απόψεις, δική τους συνείδηση, που είναι πάντα εξαρτημένοι.
Όσσο

Η απόκλιση είναι επικίνδυνη για τις σάπιες κοινωνίες. Και -ιδιαίτερα στη Δύση-, που δεν υπήρχε ποτέ η ιδέα της φώτισης, είναι χειρότερα, γιατί η φώτιση σημαίνει απλώς να νηερ βαίνεις το νου. Και, υπερβαίνοντας το νου, θα είσαι ο εαυτός σου. Η Δύση ποτέ δεν καλλιέργησε την ιδέα της φώτισης. Αυτή η ιδέα είναι εναντίον της κοινωνίας, εναντίον της θρησκείας. Ποτέ δεν τους απασχόλησε.
"Σκέψου για" την αλήθεια. Αυτό επιτρέπεται. Να γιατί η δυτική φιλοσοφία έχει φτάσει σε μεγάλα ύψη και βάθη, αλλά πάντα "σκέφτεσαι για" την αλήθεια. Είναι σαν να σκέφτεται ένας τρελός για τη λογική ή ένας τυφλός να σκέφτεται για το φως. Όσο κι αν ο τυφλός προσπαθήσει να σκεφτεί για το φως, μπορεί να δημιουργήσει μια
σπουδαία θεωρία, που να εξηγεί τι είναι το φως, όμως αυτή δεν θα μοιάζει καθόλου με το φως. Για το φως χρειάζεσαι μάτια.
Δεν μπορείς να σκεφτείς για την αλήθεια, γιατί η σκέψη γίνεται από το μυαλό σου, που είναι γεμάτο ψέματα. Τίποτε άλλο από ψέματα. Πώς μπορείς να σκεφτείς για την αλήθεια; Η αλήθεια μπορεί να αποκαλυφθεί, μόνο όταν παραμερίσεις το μυαλό.
Όσσο

Στην Ανατολή, λέμε ότι αλήθεια είναι η εμπειρία που έχεις, στην κατάσταση του μη νου ή στην κατάσταση του πέρα από το νου. Αυτή η ιδέα, όμως, δεν έχει υπάρξει στη Δύση. Και αυτό θα σε κάνει να καταλάβεις ότι η φιλοσοφία είναι ένα πράγμα δυτικό. Στην Ανατολή, δεν υπάρχει φιλοσοφία. Είναι πολύ περίεργο αυτό. Η Ανατολή είναι πολύ πιο παλιά, τουλάχιστον δέκα χιλιάδων χρόνων, μα δεν υπάρχει κάτι σαν τη φιλοσοφία. Και αυτό που λέγεται ανατολική φιλοσοφία έχει λάθος όνομα.
Στην Ανατολή, αυτό ονομάζεται ντάρσαν. Ντάρσαν
σημαίνει 'το να βλέπεις." Έχω φτιάξει μια δική μου λέξη γι' αυτό: Το ονομάζω φιλουσία, σε αντίθεση με τη φιλοσοφία. Γιατί φιλοσοφία σημαίνει να σκέφτεσαι και φιλουσία σημαίνει η αγάπη τής ουσίας. Φιλοσοφία είναι η αγάπη του να σκέφτεσαι. Τι μπορείς, όμως, να σκεφτείς;
Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος των ανθρώπων, που υπερβαίνουν το νου και γίνονται επικίνδυνοι για την κοινωνία, έχει δημιουργηθεί ένα υποκατάστατο, ένα παιχνίδι. Αυτό είναι η φιλοσοφία. Κανένας φιλόσοφος δεν έχει καμιά εμπειρία. Κανένας φιλόσοφος δεν φωτίζεται ούτε αφυπνίζεται. Παραμένει στο ίδιο επίπεδο με το δικό σου. Είναι τόσο ασυνείδητος, όσο κι εσύ.
Το ντάρσαν ή η φιλουσία, είναι μια τελείως διαφορετική προσέγγιση. Γίνεται με την παρατήρηση του νου σου. Όχι με το να σκέφτεσαι, αλλά με το να παρατηρείς το νου σου και με το να δημιουργείς μιαν απόσταση ανάμεσα σε σένα και τις σκέψεις σου. Απλώς να βλέπεις σαν να είσαι σε ένα βουνό και όλο το μυαλό και η ταραχή του να βρίσκονται κάτω στην κοιλάδα. Τότε έρχεται μια στιγμή, που οι σκέψεις αρχίζουν να εξαφανίζονται. Γιατί, η ταύτιση τους δίνει ζωή. Η ζωή τους είναι η ζωή ενός παράσιτου, ρουφάνε το αίμα σου.
Όσσο

Συνήθως ο άνθρωπος όλη τη ζωή του ετοιμάζεται να ζει.
Σήμερα δεν υπάρχει χρόνος για ζωή. Και το αύριο ποτέ δεν έρχεται. Και μια μέρα βρίσκονται φορτωμένοι με όλων των ειδών τα μαραφέτια, φορτωμένοι με χρήματα. Έχουν φτάσει στην κορυφή της σκάλας. Δεν έχουν να πάνε πουθενά, εκτός από το να πηδήξουν στο κενό. Βεβαίως υπάρχουν και άνθρωποι τόσο άπληστη που ποτέ δε φτάνουν στη κορυφή και η σκάλα τους δεν έχει τέλος.
Αυτοί που φτάνουν στη κορυφή δεν μπορούν καν να πουν στους άλλους ανθρώπους, "Μην κάνετε το κόπο να έρθετε εδώ. Δεν υπάρχει τίποτα!" Γιατί αυτό θα τους κάνει να φαίνονται ανόητοι. Το να έχεις γίνει πρόεδρος της χώρας και να λες, "Δεν υπάρχει τίποτα εδώ, μην κάνετε τον κόπο. Αυτή είναι απλώς μια σκάλα που δεν οδηγεί πουθενά." Έτσι, συνεχίζουν να υποκρίνονται ότι είναι πετυχημένοι, ότι έχουν βρει κάτι, ενώ βαθιά μέσα τους είναι άδειοι, χωρίς νόημα και έχουν σπαταλήσει όλη τους τη ζωή. Αν αυτοί καταρρέουν κάτω από τέτοια πίεση, είναι υπεύθυνη η κοινωνία. Η κοινωνία οδηγεί τους ανθρώπους στην τρέλα.
Στην Ανατολή δεν θα βρεις τόσο πολλούς τρελούς, τόσες πολλές αυτοκτονίες. Και η Ανατολή είναι φτωχή, τόσο φτωχή, που οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε.
Λογικά, αυτοί θα έπρεπε να έχουν περισσότερες αυτοκτονίες, περισσότερους τρελούς. Κι όμως, όχι, δεν τρελαίνονται, δεν αυτοκτονούν. Φαίνεται να έχουν μια σταθερή ικανοποίηση, γιατί η κοινωνία δεν τους έχει βάλει στο νου τη φιλοδοξία. Και η δική τους κοινωνία τους δίνει φιλοδοξία, αλλά για τον άλλο κόσμο, όχι γι' αυτόν. Αυτός ο κόσμος είναι καταδικασμένος.
Όσσο

Η ψυχοθεραπεία είναι απόλυτα δυτικό φαινόμενο. Είναι η ανάγκη του δυτικού νου, γιατί ο δυτικός νους δημιουργεί όλων των ειδών τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες, που αργά ή γρήγορα θα φέρουν την κατάρρευση. Έτσι έρχεται η ψυχοθεραπεία. Και σήμερα είναι το πιο καλοπληρωμένο επάγγελμα.
Όσσο

Το μήνυμα μου είναι: Άφησε το φυσικό να σε καταλάβει. Μην προσπαθήσεις να δημιουργήσεις κανένα χαρακτήρα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι λάθος. Να είσαι χωρίς χαρακτήρα. Να μη δημιουργείς κανένα είδος προσωπικότητας. Κάθε προσωπικότητα είναι ψεύτικη. Να μην έχεις προσωπικότητα.
Όσσο

Η ψυχολογία είναι ο καινούργιος τρόπος για να καταπιέζουν τους ανθρώπους. Αφού οι παπάδες απέτυχαν, χρειάζονται καινούργιοι παπάδες, που προφανώς έχουν μια καινούργια διάλεκτο, όμως η βάση είναι η ίδια.
Επί αιώνες, ο πολιτικός συνωμοτούσε με τον παπά εναντίον σου.
Τώρα, όμως, φαίνεται ότι ο παπάς έχει χάσει την επιρροή στους ανθρώπους. Οι εκκλησίες είναι άδειες τόσο άδεις που οι άνθρωποί μου αγόρασαν μια εκκλησία στην Ολλανδία και την μετέτρεψαν σε ντίσκο. 
Όσσο

Θετική σκέψη σημαίνει απλώς να πιέσεις το αρνητικό στο ασυνείδητο και να εθίσεις το συνειδητό νου με θετικές σκέψεις. Το πρόβλημα είναι ότι το ασυνείδητο είναι πολύ πιο δυνατό, εννιά φορές πιο δυνατό από το συνειδητό νου. Έτσι, όταν ένα πράγμα γίνεται ασυνείδητο, γίνεται εννιά φορές πιο ισχυρό από ό,τι ήταν πριν. Μπορεί να μην εμφανίζεται με τον παλιό τρόπο, αλλά θα βρει καινούργιους τρόπους έκφρασης.
Έτσι, η θετική σκέψη είναι μια φτωχή μέθοδος, χωρίς βαθιά αντίληψη και σου δίνει λανθασμένες ιδέες για τον εαυτό σου.
Όσσο

Ο εγκέφαλος είναι ένα λευκό χαρτί. Ό,τι γράψεις στον εγκέφαλο σου γίνεται η θεολογία σου, η θρησκεία σου, η πολιτική σου ιδεολογία. Και κάθε γονιός, κάθε κοινωνία βρίσκεται σε επαγρύπνηση, ώστε να μην αφήσει τον εγκέφαλο σου στα χέρια σου. Αμέσως αρχίζουν να γράφουν το ιερό Κοράνι, την ιερή Βίβλο, την Μπαγκαβάντ Γκιτά και μέχρι τη στιγμή που θα σε ονομάσουν ενήλικα, ικανό να παίρνεις μέρος στις υποθέσεις του κόσμου, δεν είσαι πια ο εαυτός σου.
Αυτό είναι τόσο πονηρό, τόσο εγκληματικό, που εκπλήσσομαι που δεν το έχει επισημάνει κανένας.
Κανένας γονιός δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάσει το παιδί να γίνει καθολικός ή ινδουιστής ή ζάίνιστής.
Τα παιδιά γεννιούνται από σένα, αλλά δεν ανήκουν σ' εσένα. Δεν μπορείς να έχεις στην κατοχή σου ανθρώπινες υπάρξεις. Μπορείς να τις αγαπάς και αν πραγματικά τις αγαπάς, θα τους δώσεις την ελευθερία να μεγαλώσουν συμφωνά με τη δική τους φύση, χωρίς καμιά πίστη, χωρίς καμιά τιμωρία, χωρίς καμιά προσπάθεια από κανέναν άλλον.
Ο εγκέφαλος λειτουργεί πολύ σωστά. Είναι η ελευθερία που σου έχει δώσει η φύση, ένας χώρος για να αναπτυχθείς. Η κοινωνία όμως πριν μπορέσεις να αναπτύξεις αυτό το χώρο, τον γεμίζει με όλων των ειδών τις ανοησίες.
Όσσο

Έτσι, το πρώτο και σπουδαιότερο πράγμα είναι ότι η ψυχολογία του βούδα έχει αναπτύξει μεθόδους διαλογισμού, που πραγματικά δεν είναι τίποτε άλλο από χειρουργικές μέθοδοι, ώστε να αφαιρεθεί ο νους. Αυτός είναι ο χειρότερος καρκίνος μέσα σου. Εκτός από το νου, όλα τα άλλα είναι απόλυτα όμορφα. Αυτό συμβαίνει γιατί μόνο ο νους είναι δημιούργημα της κοινωνίας. Όλα τα άλλα προέρχονται από τις αιώνιες πηγές της ζωής.
Όσσο

Ο διαλογισμός είναι η μόνη προσφορά της Ανατολής στην ανθρωπότητα. Η Δύση έχει προσφέρει πολλά. Χιλιάδες επιστημονικές ανακαλύψεις, τεράστιες προόδους στην ιατρική, απίστευτες ανακαλύψεις σε όλους τους τομείς της ζωής. Όμως, παρ’ όλ' αυτά, η μοναδική προσφορά της Ανατολής είναι πολύ πιο πολύτιμη από όλες τις προσφορές της Δύσης.
Όσσο

Έτσι λοιπόν, η παρατήρηση είναι το κλειδί του διαλογισμού. Παρατήρησε το νου σου. Μην κάνεις τίποτα. Μην επαναλαμβάνεις κάποιο μάντρα. Μην επαναλαμβάνεις το όνομα του Θεού. Απλώς παρατήρησε τι κάνει ο νους. Μην τον ενοχλείς, μην τον εμποδίζεις, μην τον πιέζεις.
Όσσο

 Εμείς, η ανθρωπότητα είμαστε μια εντατικά εξελισσόμενος, προηγμένος, συνετός πολιτισμός που συχνά μιλάει με επιβλητικό ύφος για το επιστημονικό και βιομηχανικό πρόοδο. Τότε γιατί, συνετέ πολιτισμέ! από την βρύση σου τρέχει βρόμικο νερό που είναι επικίνδυνο για τη ζωή σου; Πώς κατάφερες, πώς είναι δυνατόν να σκεφθείς και με ύφος του έξυπνου ότι το πόσιμο νερό πρέπει να το αγοράζει κανείς; 
Β. Μεγκρέ*

Και μόνον η μακραίωνη χρήση από τον άνθρωπο ουσιών που του επιτρέπουν να δραπετεύει νοερά από την επίγεια πραγματικότητα, αποδεικνύει ότι «η ζωή είναι αλλού».
Δ. Χορόσκελης

Και η θρησκεία εξελίχτηκε: ο Χριστός μπήκε στην Ιερουσαλήμ καβάλα σε ένα γαϊδουράκι, οι σύγχρονοι εκπρόσωποι πηγαίνουν στον ναό πάνω σε δεκάδες ίππους.
Δ. Χορόσκελης

Ζούμε σε έναν αντι-Κόσμο και δεν το έχουμε αντιληφθεί: ονομάζουμε την απάτη «πολιτική», την ασυδοσία «ελευθερία», τον σκοταδισμό «διανόηση», τον φόβο «σύνεση», την πορνεία «έρωτα», την υστερία «χαρά», τον θάνατο «ζωή»....
Δ. Χορόσκελης

Για πολλούς άντρες, η οικογένεια είναι ένας χώρος βίαιης άσκησης της εξουσίας που στερούνται σε άλλους τομείς της ζωής τους. Η δουλική ψυχή χαίρεται όταν ταπεινώνει και βασανίζει.
Δ. Χορόσκελης

Είναι επικίνδυνο να κρυβόμαστε από τον εαυτό μας: ο Απόστολος της Σκληρότητας, ο Φρειδερίκος Νίτσε, έγινε έξαλλος και κατέρρευσε πνευματικά όταν κάποια μέρα είδε έναν αμαξά να μαστιγώνει αλύπητα το άλογό του.
Δ. Χορόσκελης

Το επίπεδο των γυναικών φαίνεται από το ποιόν των ανδρών στους οποίους υποκύπτουν: στους ψεύτες, στους κόλακες, στους κενούς. Όσο περισσότερο βάθος έχει ένας άντρας τόσο πιο απεχθής είναι στις γυναίκες. Το θηλυκό είναι η αβάσταχτη ρηχότητα του είναι.
Δ. Χορόσκελης

Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν τη μοναξιά, που δυσκολεύονται να καθίσουν μόνοι με τον εαυτό τους είναι εκείνοι που κάνουν τις χειρότερες σχέσεις. Με τους φίλους, με τα παιδιά τους, και κυρίως με τον ερωτικό τους σύντροφο. 
Μ. Βαμβουνάκη

Μην αντέχοντας να είμαστε δημιουργοί, καταλήγουμε καταναλωτές έτοιμων προϊόντων. Μην αντέχοντας να είμαστε εξερευνητές άγνωστης γης, καταλήγουμε τουρίστες σε γκρουπ.
Μ. Βαμβουνάκη

Αισθήματα και τρόποι ζωής ψεύτικοι, κλισέ και στημένα σενάρια, για την εικόνα μας μόνο, που οδηγούν σε ψυχικές και κατόπιν σε σωματικές ασθένειες αλλοιώνοντας τη συνείδηση μας, τη σκέψη μας και την υγεία μας, οδηγώντας μας σε εφιάλτες του ύπνου και του ξύπνου. 
Μ. Βαμβουνάκη

«Η αγάπη δεν είναι στο διά ταύτα, είναι στο παρά ταύτα», κι αυτή είναι από τις πιο ωραίες, επαναστατικές κι ελπιδοφόρες φράσεις που έχω ακούσει ποτέ μου. Ανατρέπει αυτόματα τα λογικά αναμενόμενα, την επιφανειακή τάξη του κόσμου και του εαυτού, βγάζει τη γλώσσα στο φόβο, στους υπολογισμούς, εκτινάσσει την ανημποριά στη δύναμη. Ανανεώνει. Ναι, λοιπόν, τίποτα, τίποτα, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει μια αγάπη που θέλει ν' αγαπήσει, μια ελευθερία που ποθεί να δραπετεύσει, μια περηφάνια που θέλει να σηκώσει ψηλά το μέτωπο, μια ευτυχία που θέλει να χαρεί. Τίποτα!
Μ. Βαμβουνάκη

Ευτράπελα καί σοβαρά

Από επίσημα στοιχεία –δικά μου φυσικά-,( γελάτε; Τό γέλιο κάνει καλό! ) προκύπτει ότι οί έν Ελλάδι Έλληνες κατέχουν στήν Ευρώπη τά εξής ώς κάτωθι “πρωτεία καί προτερήματα”, γιά λόγους σοβαρούς, αλλά καί γιά ψυλλοπηδήματα. 
Στίς πολυπληθείς, θορυβώδεις καί αλλεπάλληλες, οικονομικοκοινωνικοπολιτικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, αντιδιαδηλώσεις απεργίες, αργίες, πορείες, εναντιώσεις, παρανομίες, λασπολογίες, λογομαχίες, αναστατώσεις, φασαρίες, αψιμαχίες, αλληλοκατηγορίες, αλληλοσυκοφαντίες, εξυβρίσεις, καί ατελείωτες ουρές οί μηνύσεις καί αντιμηνύσεις.... “Πρωτεία”, αμ πώς, καί στά τρία τάφ : τσιγαρομανία, τζογομανία, τραγουδομανία, στά τ.α.= τροχαία ατυχήματα.σέ ένα φ =στίς φοροδιαφυγές, στά τρία π=στίς παρανομίες, πουστιές . . καί προδοσίες, σέ ένα δ=στίς δωροδοκίες, σέ ένα ρ=στίς ρουσφετολογίες σέ ένα ν= στίς νοθείες κ.τ.λ.,κ.τ.λ. . .Έχει κι’ άλλα γράμματα ή aλφαβήτα ; Ε, δέν πειράζει. Άσε αφιλόξενε. . ρατσιστή.. καί κατιτί γιά τούς άλλους, τούς ¨φτωχόξενους κουτόφραγκους.¨!! 
Τά βασικά συμπεράσματα από αυτά τά “πρωτεία” είναι τά εξής δύο: Τό 1ον ότι, οί έν Ελλάδι Έλληνες μετάτρεψαν τό ρητό “πάν μέτρον άριστο”τών παλαιοτέρων σέ “πάσα υπερβολή αρίστη” τών νεοτέρων. Τό 2ον , ότι ή Ελλάς είναι χώρα Χριστιανών, Ορθοδόξων, μέν, Καθολικώς, Διαμαρτυρομένων, δέ.
Είδαμε τήν εύθυμη όψη τού νομίσματος. Άς δούμε καί τήν άλλη όψη του, τή σοβαρή. Οί Έλληνες στό DNA μας έχουμε πολλά πρωτεία σέ καλά. Έχουμε όμως καί πολλά πρωτεία σέ άσχημα. Τό ζητούμενο είναι, πώς νά εξαλείψουμε τά άσχημα, ή έστω νά τά μειώσουμε. Γιά νά γίνει αυτό, πρέπει πρώτα νά τά παραδεχόμαστε, νά τά αποκαλύπτουμε καί μετά νά τά καυτηριάζουμε καί μέ βδελυγμία νά τά αποβάλλουμε, αντί νά τά κουκουλώνουμε στρουθοκαμηλικά. Καί τό σπουδαιότερο, πρέπει νά καθιερωθεί από τήν πρώτη Δημοτικού σχολική τάξη μέχρι καί τήν τελευταία τάξη τής μέσης εκπαίδευσης, τό μάθημα “ γενικά καί κοινωνικά τού καλού πολίτη ”, μέ αντιπαράθεση καλού - κακού. Διά τού λόγου καί διά εικόνων βιντεοταινίας. –οπτικοακουστικά-- Ώστε τό παιδί νά μπορεί νά κρίνει καί νά συγκρίνει καί νά επιδοκιμάζει τό ένα, ενώ θά αποδοκιμάζει τό άλλο. Τό μέν πρός μίμησην τό δέ πρός αποστροφήν. “ Δίδαξε στό παιδί, τό καλό, τό ωραίο, τό μέτρο, τό σωστό, τή σύνεση, τό καθαρό, τό σοφό, τό λογικό, τό ήθος, τό δίκαιο, τό ηθικό καί τό αληθινό, εν τή αρχή τής οδού τής ζωής αυτού, καί δέν θέλει απομακρυνθεί έξ αυτής ουδέ όταν γεράσει “ Γιά μία άν όχι αρίστη, τουλάχιστον πολύ καλύτερη αυριανή κοινωνία.
Παύλος Καρκανίδας 

Θεωρώ πως στην πολιτική πάνε οι πιο πρόστυχοι άνθρωποι. Οι πιο ποταποί και βρώμικοι, γιατί κατανόησαν πως δεν είναι ικανοί για τίποτα, εάν δε θα έχουν στα χέρια τους εξουσία. Η εξουσία από την φύση της μπορεί μόνο να βλάψει, να κάνει κακό. Για το καλό αρκεί η αγάπη.
Όσσο*

Με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, η κοινωνία που ζούμε λατρεύει, με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια, την «εργασία», την «παραγωγή», την «πρόοδο» και την «ανάπτυξη», που νοούνται μόνο ως πρόοδος και ανάπτυξη των «παραγωγικών δυνάμεων», δηλαδή του κέρδους. Εργαλεία αυτής την «ανάπτυξης» αποτελούν η «ουδέτερες», όπως θέλει να εμφανίζεται, επιστήμη και τεχνολογία.
Οικολογικό Ημερολόγιο, 1987

Το κυνήγι της εγκόσμιας ευτυχίας είναι μια αναζήτηση χωρίς τέλος, αυξάνει τον πόνο (ό, τι κερδίζει κάποιος, το χάνει κάποιος άλλος) και φυσικά περιορίζεται από το θάνατο που ακυρώνει οποιοδήποτε επίτευγμα. Με τον τρόπο αυτό οι άνθρωποι εισάγουν τη βία στις μεταξύ τους σχέσεις νομίζοντας πως ξέρουν ποιο είναι το «σωστό» μονοπάτι για τους άλλους.
Λ. Τολστόι

Τι είναι η πλειοψηφία; Πλειοψηφία είναι η ανοησία. Μυαλό είχαν πάντα οι λίγοι… Πρέπει να ζυγίζει κανείς τους ψήφους και όχι να τους μετράει. Το κράτος θα καταστραφεί αργά ή γρήγορα, όπου νικάει η πλειοψηφία και αποφασίζει η ανοησία…
Φ. Σίλερ

Την ευτυχισμένη ζωή ο κοσμάκης αναζητάει απ’ τους πολιτικούς και όχι απ’ τους σοφούς.
Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Κανένα ζωντανό πλάσμα της Φύσης δεν έχει ανάγκες περισσότερες από τροφή και καταφύγιο, ενώ οι ανθρώπινες ανάγκες-επιθυμίες δε γνωρίζουν όρια στην καταστροφική τους δημιουργία "ανέσεων"
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι η Γη=Φύση=Θεός ξέρει πώς και πότε να συνετίσει των άνθρωπο. Μήπως θα το κάνει φέρνοντας κοντά στην επιφάνεια της γης κάποιες χημικές ουσίες που αλλάζουν το νερό και τους καρπούς της, ίσως θα το κάνει αλλάζοντας την χημική σύνθεση του αέρα που αναπνέει αυτό το ανόητο και άπληστο πλάσμα. Πάντως θα βρει τον τρόπο να σταματήσει την αυτοκαταστροφή της ανθρωπότητας.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Η σιωπή του Θεού επιτρέπει την πολυλογία των ιερέων του, οι οποίοι κάνουν χρήση και κατάχρηση του επίθετου: όποιος δεν πιστεύει στο Θεό τους, άρα σε αυτούς, γίνεται αμέσως άθεος.
Μ. Ονφρέ

Οι πρώτοι «άθεοι» της Ιστορίας:
1) Πορτογάλος πρώην Ιησουίτης Κριστοβάο Φερέιρα, που το 1636 έγραψε ένα μικρό, εκρηκτικό και ρηξικέλευθο βιβλιαράκι «Αποκαλυφθείσα απάτη»,
2) Γάλλος εφημέριος στο Ετρεπίνι των Αρδενών, φιλόσοφος και αβάς Ζαν Μελιέ (1644-1729) γράφει ένα ογκώδες βιβλίο «Η Διαθήκη» όπου λούζει πατόκορφα την Εκκλησία, τη θρησκεία.... Μετά το θάνατό του δημοσιεύεται το βιβλίο του «Μνημόνιο των σκέψεων και συναισθημάτων του Ζαν Μελιέ. Σαφείς και προφανείς αποδείξεις της Ματαιότητας και Αβασιμότητας όλων των Θεοτήτων και όλων των Θρησκειών του Κόσμου»,
3) Ντ’ Ολμπάκ, με το απομυθοποιητικό «Η ιερή μεταδοτικότητα», 1768,
4) Φόιερμπαχ, με το αποδομητικό «Η ουσία του χριστιανισμού», 1841,
5) Ελβέτιος, ο φιλήδονος υλιστής,
6) Σιλβέν Μαρεσάλ, με το «Λεξικό των άθεων».

Η ιδέα του καλύτερου ανθρώπου είναι παλιά, δεν είναι επαναστατική. Αλλά η ιδέα του καινούργιου ανθρώπου είναι νέα και επικίνδυνη, γιατί απαιτεί θάρρος. Βασική της προϋπόθεση είναι πως πρέπει να πεθάνεις ως προς το παλιό και να γεννηθείς εκ νέου — πρόκειται για αναγέννηση.
Όσσο

Ο καινούργιος άνθρωπος δεν είναι κατ' ανάγκη καλύτερος άνθρωπος. Θα είναι πιο ζωντανός, θα είναι πιο χαρούμενος, θα είναι σε πιο μεγάλη εγρήγορση, αλλά ποιος ξέρει αν θα είναι «καλύτερος», ή όχι; Σε ό, τι αφορά τους πολιτικούς, σίγουρα δεν θα είναι καλύτερος, γιατί δεν θα είναι καλύτερος στρατιώτης—δεν θα είναι καθόλου πρόθυμος να γίνει στρατιώτης. Δεν θα είναι ανταγωνιστικός, και θα καταρρεύσει όλη η ανταγωνιστική οικονομία. Δεν θα τον ενδιαφέρει να μαζεύει άχρηστα πράγματα, κι όμως όλη η οικονομία εξαρτάται από αυτό. Όλες οι διαφημιστικές εταιρείες φέρνουν απλώς στο νου σας την ιδέα της συσσώρευσης ολοένα και περισσότερων άχρηστων πραγμάτων.
Όσσο

Στο παρελθόν, οι άνθρωποι πίστευαν ότι το προλεταριάτο ήταν η πιο εκμεταλλευμένη τάξη. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Κατόπιν, είδαμε ότι δεν ήταν το προλεταριάτο, αλλά ο κόσμος των γυναικών εκείνος, που τον είχαν εκμεταλλευτεί περισσότερο. Τώρα όμως ανακαλύπτουμε πως ούτε και αυτό δεν είναι αλήθεια. Η περισσότερο εκμεταλλευμένη τάξη -και η πιο ανίσχυρη- είναι η τάξη των μικρών παιδιών. Το παιδί εξαρτάται τόσο πολύ από τους γονείς. Είναι αναγκασμένο να τους ακούει• δεν μπορεί να πει όχι. Βαθιά μέσα, μέσα στα κόκαλα του, μέσα στο αίμα του, μέσα στο μεδούλι του, λέει όχι. Στην επιφάνεια όμως, είναι αναγκασμένο να λέει συνεχώς ναι απλώς και μόνο για να επιβιώσει. Δέχεται λοιπόν τα όρια.
Κι όταν έχεις δεχτεί ορισμένα όρια επί είκοσι, είκοσι πέντε χρόνια -πρόκειται για το ένα τρίτο της ζωής σου και το πιο σημαντικό- ποτέ ξανά δεν θα είσαι τόσο ευφυής, ποτέ ξανά τόσο ζωντανός, ποτέ ξανά τόσο ευάλωτος, ποτέ ξανά τόσο αθώος, ποτέ ξανά τόσο απρογραμμάτιστος.
Τα είκοσι πέντε εκείνα χρόνια, το πρώτο τρίτο της ζωής, τα κατευθύνουν άνθρωποι που είναι φοβισμένοι, που τρέμουν, που είναι δούλοι. Δεν λέω ότι βλάπτουν τα παιδιά τους εν γνώσει τους, σκόπιμα. Είναι καλοί άνθρωποι, οι προθέσεις τους είναι καλές, αλλά η αντίληψη τους είναι μικρή, σχεδόν ανύπαρκτη. Διαφορετικά, όλοι οι γονείς θα βοηθούσαν το παιδί να προχωρήσει πέρα από το γνωστό.
Όσσο

Η μέγιστη τραγωδία του σοφού που γνωρίζει τη σπουδαιότητα της σιωπής: να μη μπορεί να μεταδίδει αυτήν την σημαντική γνώση χωρίς να παραβιάζει αυτό το ιερό δόγμα της αληθινής σοφίας.
Αν προσπαθήσει, θ’ αποτύχει…
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Η λογική είναι πολλή μικρή, η ζωή είναι πελώρια. Η λογική
έχει χρηστική αξία, είναι εφεύρεση του ανθρώπου. Η ζωή δεν
είναι χρηστική., δεν είναι εφεύρεση του ανθρώπου- αντίθετα,
ο άνθρωπος είναι εφεύρεση της ζωής. Η λογική είναι μονοδιάστατη, η
ζωή είναι πολυδιάστατη. Επί χιλιάδες χρόνια όμως, ο άνθρωπος διαπαιδα¬
γωγείται έτσι ώστε να πιστεύει ότι η λογική και η ζωή είναι συνώνυμα.
Αυτό κατάστρεψε όλη τη χαρά της καρδιάς του ανθρώπου. Κατάστρεψε
το πολυτιμότερο πράγμα που έχει η ύπαρξη: Δηλητηρίασε την ικανότητα
του ανθρώπου να αγαπά, γιατί η λογική στρέφεται κατά της αγάπης,
η λογική στρέφεται κατά της μακαριότητας, η λογική στρέφεται κατά
της διαλογιστικότητας, η λογική στρέφεται κατά της θεϊκότητας. Αλλά
η λογική είναι καλή στο πάρε-δώσε της αγοράς — είναι υπολογιστική,
μαθηματική. Η λογική είναι καλή σε σχέση με τα πράγματα, αλλά δεν
είναι καλή σε σχέση με τα πρόσωπα
Όσσο

Νομίζεις ότι ο κόσμος είχε κάποτε λιγότερα προβλήματα από όσα έχει σήμερα; Πάντοτε υπήρχαν τα προβλήματα. Και νομίζεις ότι οι νέες ανθρώπινες λύσεις θα λύσουν τα πάντα; Απλώς θα δημιουργήσουν καινούργια προβλήματα. Ο άνθρωπος δίνει πάντοτε λύσεις εξελικτικά και η κάθε λύση δημιουργεί ένα καινούργιο πρόβλημα. Κάνεις κάτι κι αμέσως κάτι άλλο πάει στραβά.
Όσσο

"Χαρείτε! Ο Θεός έχει πεθάνει και τώρα ο άνθρωπος είναι τελείως ελεύθερος. (Φ. Νίτσε). Και η “μεταγλώττιση” της φράσης.. "Χαρείτε που πέθανε ο Θεός! Τώρα δεν υπάρχει κανείς να κυριαρχεί επάνω σας. Δεν υπάρχει κανένας πιο ψηλά από σάς δεν είναι ανάγκη να φοβάστε κανένα Θεό. Μπορείτε να τον ξεχάσετε τελείως το Θεό”
Όσσο

Ο Μαχαβίρα είπε: Δες τη ματαιότητα που έχει η όλη επιχειρηματολογία των θεϊστών. Δες το γελοίο της όλης ιδέας της αυτοκατάκρισης του ανθρώπου — για το σεξ, για το θυμό, για την απληστία του.
Τί να κάνει ο άνθρωπος; Αν τον έχει δημιουργήσει με αυτόν τον τρόπο ο Θεός, τότε υπεύθυνος είναι ο Θεός, όχι ο άνθρωπος. Και γιατί δημιούργησε τέτοιο είδος ανθρώπου και τέτοιο είδος κόσμου; Αν πρέπει να υποφέρει κάποιος, τότε πρέπει να υποφέρει ο Θεός, όχι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι απλώς ένα πλάσμα. Είναι όπως όταν φτιάχνεις ένα παιχνίδι. Αν τώρα κάτι δεν πάει καλά στο παιχνίδι, ποιος είναι υπεύθυνος; Δεν μπορείς να κατακρίνεις το παιχνίδι. Φτιάχνεις μηχανές. Αν κάτι δεν πάει καλά, τότε υπεύθυνος είσαι εσύ, όχι η μηχανή.
Δεν μπορείς να κατακρίνεις τις ατομικές βόμβες που έπεσαν στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα, ή την ατομική ενέργεια• μπορείς να κατακρίνεις μόνο τους πολιτικούς που χρησιμοποίησαν εκεί τις ατομικές βόμβες. Μπορείς να κατακρίνεις τους επιστήμονες που δημιούργησαν εκείνες τις ατομικές βόμβες.
Όσσο

Η πρώτη και σημαντικότερη ιδιότητα του ανθρώπου είναι η αυτoυπευθυνότητα. Το να νιώθει ότι "Είμαι υπεύθυνος για ό, τι είμαι. Είναι δική μου η επιλογή αυτή. Μου έχουν δοθεί όλες οι εκδοχές. Γεννήθηκα με όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Τίποτα δεν ήταν προκαθορισμένο. Ό, τι κι αν είμαι, καλός ή κακός, η ευθύνη είναι δική μου. Δεν υπάρχει μοίρα, δεν υπάρχει Θεός."
Όσσο

Στης ΗΠΑ ο Θεός δεν είναι τίποτε παραπάνω από κάτι τυπικό, η θρησκεία δεν είναι τίποτε άλλο από μια κυριακάτικη υπόθεση, η εκκλησία δεν είναι κάτι παραπάνω από λέσχη.
Μερικοί άνθρωποι πάνε στο Ροταριανό όμιλο, μερικοί άνθρωποι πάνε στη λέσχη των Λάϊονς, μερικοί άνθρωποι πάνε στη λέσχη των καθολικών, και μερικοί στην προτεσταντική λέσχη. Είναι λέσχες αυτές, όπου ο κόσμος συζητάει για ωραία τίποτα και κουτσομπολεύει την κοινωνία — όμορφοι τόποι συνάντησης, τίποτε κακό δεν έχουν, αλλά είναι πολύ χλιαροί, δεν υπάρχει τίποτα βαθύτερο. Επειδή δεν υπάρχει καμιά βαθιά πεποίθηση στην Αμερική, η Αμερική δεν θα γίνει ποτέ προπύργιο του αθεϊσμού.
Όσσο

Η αμφισβήτηση είναι φυσική, έμφυτη ιδιότητα του είναι σου είναι δοσμένη από το Θεό. Χρησιμοποίησε την, γιατί περιέχει τρομακτική δύναμη. Είναι όργανο για την ανακάλυψη της αλήθειας.
Η αμφισβήτηση είναι μέθοδος για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση δεν είναι εχθρός της αλήθειας, είναι ο μόνος της φίλος.
Όσσο

Όλες οι θρησκείες, σε όλες τις εποχές, στηρίζονται πάνω στο φόβο. Εκμεταλλεύονται το ένστικτο του φόβου που υπάρχει στον άνθρωπο, φοβίζουν τον άνθρωπο. Από εκεί προέρχεται κι η λέξη «θεοφοβούμενος» που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου και της δίνουν την έννοια του θρήσκου. Είναι τελείως ανόητο αυτό. Ο θρήσκος άνθρωπος δεν είναι θεοφοβούμενος, είναι εραστής του Θεού. Ο θεοφοβούμενος άνθρωπος είναι ψευδοθρησκευόμενος. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει αναζητήσει από μόνος του τη θρησκεία, αλλά που έχει εξαναγκαστεί από τους άλλους να θρησκεύεται.
Όσσο

Οι πολιτικοί δεν μπορούν να πουν την αλήθεια, ακόμα κι αν τη γνωρίζουν. Κατ' αρχήν δεν τη γνωρίζουν, γιατί δεν είναι και πολύ ευφυείς, διαφορετικά δεν θα ήταν πολιτικοί. Δεύτερο, ακόμα κι αν έχουν κάποια επίγνωση, τί πραγματικά συμβαίνει μέσα στην ψυχή της χώρας, δεν μπορούν να το πουν αυτό.
Όσσο

Αληθινά τέλεια σχέση είναι εκείνη στην οποία κάθε μέλος αφήνει να παραμένουν άγνωστες μεγάλες περιοχές του άλλου.
Οι γνώσεις είναι ρηχές, η άγνοια έχει βάθος. Οι γνώσεις είναι επιφανειακές, η μη γνώση σε οδηγεί στην άβυσσο, στα απύθμενα βάθη.
Όσσο

Το σκοτάδι βρίσκεται πολύ πιο πέρα από το χρόνο από ό, τι το φως. Είναι πολύ πιο αιώνιο. Και ο άνθρωπος που απαλλάσσεται από το φόβο μπορεί να νιώσει την ομορφιά του σκοταδιού. Η αίσθηση του είναι βελούδινη,
το βάθος του είναι πελώριο και σε αφήνει τόσο μόνο, απόλυτα μόνο... Εξαφανίζεται ολόκληρος ο κόσμος, απομένει μόνο η συνειδητότητά σου. Και δεν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που πρέπει να γνωρίσεις, μόνο το σκοτάδι υπάρχει. Τίποτα που να χρειάζεται να το γνωρίσεις... αρχίζεις να λιώνεις και να χώνεσαι μέσα του.
Κανείς δεν έχει σκεφτεί το σκοτάδι ως έναν από τους σπουδαιότερους διαλογισμούς, μα έτσι είναι.
Όσσο

Αν κατορθώσει τελικά ο γιατρός να εξαλείψει κάθε αρρώστια από τον κόσμο, τότε θα πρέπει να αυτοκτονήσει ο ίδιος. Από τη μια μεριά προσπαθεί να θεραπεύει, προσπαθεί να βρίσκει όλο και περισσότερες και καλύτερες μεθόδους, τεχνικές, φάρμακα για να θεραπεύει τις αρρώστιες, από την άλλη μεριά, στο βάθος μέσα του,
ελπίζει να μην τα καταφέρει.
Όσσο

Ο Κομφούκιος ήταν πολύ σοφός, όταν έλεγε ότι ο γιατρός δεν πρέπει να πληρώνεται για να γιατρεύει την αρρώστια, αλλά να πληρώνεται για να μην επιτρέπει να συμβεί. Είναι τελείως διαφορετική αυτή η προσέγγιση. Πρέπει να πληρώνεις το γιατρό σου γιατί δεν αρρώστησες ολόκληρο το χρόνο γιατί σε φρόντισε. Αν αρρώστησες, δεν πρέπει να τον πληρώσεις για την ακρίβεια, εκείνος θα πρέπει να πληρώσει εσένα.
Αν δεν συμβεί αυτό, το επάγγελμα του γιατρού θα διατηρήσει την εσωτερική του αντίφαση. Ζει και βασιλεύει από τις αρρώστιες σου. Προσεύχεται να αρρωσταίνουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Όταν υπάρχει κάποια επιδημία, οι γιατροί μιλούν για "εποχιακά" πράγματα. Και φυσικά τότε είναι ακριβώς η δίκη τους εποχή.
Όσσο

Αν είσαι απαλλαγμένος από το φόβο, αν ζεις μέσα στην ελευθερία, ο ιερέας γίνεται τελείως άχρηστος. Ποιος θα πάει να τον δει; Για ποιο λόγω; Πηγαίνεις να τον δεις, επειδή θέλεις να σε παρηγορήσει κάποιος. Θέλεις κάποιος να σου δώσει ελπίδες, ενθάρρυνση, να σε κάνει να νιώσεις με κάποιον τρόπο ασφαλής μέσα σε μια πολύ ανασφαλή ζωή.
Όσσο

Αν υπήρχαν ιερείς στον κόσμο των πουλιών, δεν θα πετούσε ποτέ κανένα πουλί, θα έμεναν όλα τους φυλακισμένα στη φωλιά τους. Κανένα πουλί δεν θα έβρισκε ποτέ το θάρρος με εξαίρεση λίγα τρελά πουλιά — κάποιο Βούδα, κάποιο Ζαρατούστρα, κάποιο Λάο Τσε. Μα δεν θα αποτελούσαν τον κανόνα, θα ήταν απλώς οι εξαιρέσεις. Κι ο ιερέας είναι πάντα εναντίον τους, να το θυμάσαι αυτό.
Ο ιερέας ήταν εναντίον του Ιησού, ο ιερέας ήταν εναντίον του Βούδα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Ζαρατούστρα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Λάο Τσε.
Ποιο ήταν το κακό που είχαν; Γιατί ήταν εναντίον τους ο ιερέας; Ο ιερέας ήταν εναντίον τους, γιατί έκοβαν εκείνοι τις ίδιες τις ρίζες του επαγγέλματος του. Έλεγαν στους ανθρώπους να απαλλαγούν από το φόβο.
Όσσο

Γι' αυτό ακριβώς ο ιερέας και εμμένει στην ιδέα ότι "Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου." Δεν μπορεί να σου πει "Να φοβάσαι εμένα." Δεν είναι εύκολο αυτό, γιατί βλέπεις όλα του τα ανθρώπινα ελαττώματα, τις ανθρώπινες αδυναμίες του. Βλέπεις πως είναι το ίδιο αδύναμος όσο κι εσύ, βλέπεις πως είναι το ίδιο άπληστος όσο κι εσύ, βλέπεις πως είναι το ίδιο θυμωμένος όπως κι εσύ, ότι ζηλεύει όπως κι εσύ.
Επιβάλλει συνεχώς πάνω σου το φόβο του Θεού, το φόβο της κόλασης, το φόβο μια μεγάλης τιμωρίας: αν δεν τον ακούς και ταυτόχρονα σου υποβάλλει συνεχώς την ιδέα ότι όποιος τον ακούει και τον ακολουθεί θα λάβει ανταμοιβή. Από τη μια δημιουργεί το φόβο, από την άλλη δημι¬ουργεί την απληστία σου: απληστία για τον ουρανό, για τον παράδεισο, για τις όμορφες γυναίκες που υπάρχουν εκεί.
Εδώ είναι εναντίον των γυναικών -η γυναίκα είναι η πύλη που οδηγεί στην κόλαση- μα στον παράδεισο όλες οι θρησκείες προσφέρουν όμορ¬φες γυναίκες, πάντοτε όμορφες, που έχουν κολλήσει στα δεκάξι τους χρόνια. Το σώμα τους δεν ιδρώνει—δεν έχουν ανάγκη αποσμητικών! Το σώμα τους είναι φτιαγμένο από χρυσάφι. Όλες οι θρησκείες παρέχουν όλων των ειδών τις απολαύσεις -αυτές ακριβώς που επικρίνουν πάνω στη γη- παράξενη αυτή η λογική!
Όσσο

Αν κοιτάξεις, θα δεις ότι υπάρχει σε όλες τις θρησκείες αυτή η περίεργη λογική: προσφέρεται το ίδιο πράγμα. Ο ιερέας ξέρει πάρα πολύ καλά ότι οι δύο δυνάμεις που διαιρούν τον άνθρωπο είναι: ο φόβος και η απληστία. Κι αν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και τα δύο, μπορείς να υποδουλώσεις την ανθρωπότητα. Κι ως σήμερα, έχουν κρατήσει απόλυτα υποδουλωμένη την ανθρωπότητα.
Όσσο

Η τώρα ζωή είναι μια ζούγκλα από λέξεις και δεν θα μπορέσεις να βγεις από τη ζούγκλα. Η πολυμάθεια είναι τόσο μεγάλη ζούγκλα — για την ακρίβεια, είναι η μόνη ζούγκλα που απόμεινε στον κόσμο.
Όσσο

Η ομοφυλοφιλία είναι αρχαία θρησκευτική παράδοση . Βάζοντας χωριστά τις μοναχές και χωριστά τους μοναχούς, δημιουργείς ομοφυλοφιλία. Είναι φυσικό είναι επόμενο να συμβεί.
Όσσο

Θρησκεία σημαίνει ότι ζεις μέσα από τη συνειδητότητά σου. Ηθική σημαίνει ότι ζεις σύμφωνα με τα ανώτατα πρότυπα που σου έχει επιβάλλει η κοινωνία όχι σύμφωνα με το δικό σου φως
Όσσο

Ο Αντάμ και η Έυα έπαιζαν στα ζάρια τον Παράδεισο. Είπαν, "Είμαστε έτοιμοι να χάσουμε τον Παράδεισο, αλλά δεν μπορούμε να χάσουμε την ελευθερία μας." Σεβάστηκαν την ελευθερία πιο πολύ από τον ίδιο τον Παράδεισο με τις απολαύσεις του. Δεν ήταν ηδονιστές, ήταν αναζητητές της αλήθειας.
Όσσο

Αυτό που νιώθω για την ηθική της σύγχρονης κοινωνίας δεν είναι περιφρόνηση, ούτε οίκτος, ούτε ειρωνεία, ούτε μίσος, ούτε λύπη, αλλά ένα μίγμα αυτών των συναισθημάτων.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Όταν περιπλανιέμαι στο διαδίκτυο και βλέπω δεκάδες sites που δανείστηκαν (με αναφορά στην πηγή ή όχι) μικρά και μεγάλα κομμάτια κειμένων από το pegas, δεν παραπονιέμαι (η έννοια "πνευματική ιδιοκτησία" είναι επινόηση των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, και άπληστων "δημιουργών")  Αντίθετα χαίρομαι, νιώθω ικανοποίηση: το pegas κάνει, αν και αόρατη, αλλά πολύ καλή δουλειά και συμβάλλει στη γέννηση καινούριου ανθρώπου.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Εγώ δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου ήθελε να είμαι.
Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν.
Εγώ είμαι αυτός που είμαι.
Χ. Μπουκάϊ

Αναζητώ:
Αλήθειες-Βουνά, για να μπορούμε να χτίζουμε τα σπίτια μας σε στερεή βάση.
Αλήθειες-Ποτάμια, για να μπορούμε να ξεδιψάμε και να ταξιδεύουμε πάνω τους ψάχνοντας νέους ορίζοντες.
Αλήθειες-Αστέρια, για να μας χρησιμεύουν ως οδηγοί, ακόμα και στις πιο σκοτεινές μας νύχτες...
Χ. Μπουκάϊ

Ένα απλό παράδειγμα, τόσο αθώο σε σχέση με τα όργια που γίνονται ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: ο κατάλογος της Greenpeace με τις εταιρίες που έχουν χαρακτηριστεί 'μαύρες' λόγω των προϊόντων του κώλου που πασάρουν στην αγορά δε δημοσιεύεται σε μεγάλες εφημερίδες, δεν κοινοποιείται από κανάλια και ραδιόφωνα επειδή αυτές οι εταιρίες δίνουν διαφήμιση. Αυτό και μόνο αρκεί για να καταλάβει κάποιος την άθλια εξάρτηση των δημοσιογράφων. Και να φανταστείς ότι αυτό το θέμα αφορά τη δημόσια υγεία. Τι να λέει η προσωπική ζωή του καθενός μπροστά στη δημόσια υγεία... Για ρώτα κανέναν δημοσιογράφο που δουλεύει με μέσο μισθό να δεις τι θα σου πει για όλες τις τηλεπερσόνες…

Οι «πολιτικοί» από την άλλη —και ιδιαίτερα οι κάπως αριστερότεροι- δεν είναι πια πολιτικοί Είναι δημόσιοι υπάλληλοι, με σίγουρο μισθό, ικανοποιητικές απολαβές, καλή κοινωνική ζωή, ελεύθερο χρόνο, αυτό και το μόνο που καταλαβαίνουν είναι τον πόνο του δημοσίου υπαλλήλου. Όλοι οι υπόλοιποι πολίτες ας κόψουν το λαιμό τους, αφού δεν φρόντισαν να διοριστούν όταν μοιράζαμε θέσεις.

"Είναι μια χώρα όπου δεν υπάρχει κανενός είδους εμπόριο, γνώση των γραμμάτων, επιστήμη των μαθητικών, δεν υπάρχει κανένας τίτλος ευγενείας, ούτε πολιτικά αξιώματα, καμία υπηρεσία, ούτε πλούτος ούτε φτώχεια, κανένα συμβόλαιο, ούτε κληρονομιές και τίτλοι ιδιοκτησίας, παρά μόνο κάποιες ήρεμες και αβίαστες ασχολίες. Αποδίδεται μεγαλύτερη σπουδαιότητα στους κοινούς δεσμούς παρά στις συγγένειες, δεν υπάρχουν ρούχα, καλλιέργειες, μέταλλα, σιτηρά ή κρασί. Και δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο τους λέξεις για το ψέμα, την απάτη, τη συκοφαντία, την απληστία, τη ζήλεια ... ένας άρρωστος είναι σπάνιο θέαμα".
Μισέλ ντε Μονταίν, για τους λαούς που συναντήσανε οι πρώτοι «επισκέπτες» της Αμερικής

Η εξάντληση του εδάφους δεν οφείλεται βέβαια σε κάποια φυσική καταστροφή. Είναι κυρίως αποτέλεσμα της ζήτησης, κρέατος και πολυτελών "αποικιακών αγαθών", από πλευράς των Δυτικών.
Οι κερδοφόρες μονοκαλλιέργειες εκτοπίζουν σταθερά τις παραδοσιακές τεχνικές που προστάτευαν το έδαφος. Σε όλη τη Γη, σχεδόν 640.000 τετρ. χλμ. έχουν δοθεί σε κερδοφόρες καλλιέργειες που έχουν πολύ μικρή, ή και ανύπαρκτη, χρηστική και θρεπτική αξία. Τι παρέχουν;
Φιστίκια για τα δυτικά πάρτι
Τσάι & καφέ για τους δυτικούς πότες
Καπνό για τους δυτικούς καπνιστές
Βαμβάκι για τα δυτικά τζην
Ζάχαρη για τα δόντια των δυτικών
Λουλούδια για τα δυτικά βάζα
Τροφές για τα ζώα των δυτικών.

Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο όπου το «περισσότερο» συχνά
σημαίνει «χειρότερο», και ίσως θα ήταν καλή ιδέα να επανακαθορίσουμε
τι σημαίνει ανάπτυξη. Συνήθως μετριέται ως ΑΕΠ (ακαθάριστο εθνικό
προϊόν). Αλλά το ΑΕΠ είναι ένας παραπλανητικός οδηγός όσον αφορά
στο οικολογικό επίπεδο μιας χώρας ή την ευημερία των πολιτών της.
Για παράδειγμα, το ΑΕΠ ανεβαίνει όταν έχουμε περισσότερα
αυτοκινητιστικά δυστυχήματα (μιας και νοσοκομεία, συνεργεία αυτοκινήτων κλπ.
έχουν δουλειά εξαιτίας αυτών) - ή όταν τα προϊόντα είναι τόσο κακής
ποιότητας ή είναι τόσο δύσκολο να επισκευαστούν ώστε ο κόσμος
πρέπει να αγοράζει συνεχώς καινούργια.
Σε αυτή την περίπτωση, η οικονομία μπορεί να ζωντανεύει, αλλά
με τι κόστος για το περιβάλλον και για εμάς;

"Η ύπαρξη είναι μια πνευματική υπόθεση. Η κερδοσκοπία είναι μια υλική πράξη. Παραδοσιακά, οι Ινδιάνοι της Αμερικής προσπαθούσαν πάντοτε να είναι όσο το δυνατό καλύτεροι άνθρωποι. Μέρος αυτής της πνευματικής στάσης ήταν -και είναι- το ότι απαρνούνται τον πλούτο, τον μοιράζουν, έτσι ώστε να μην κερδίζουν. Μεταξύ των παραδοσιακών λαών, το υλικό κέρδος είναι ένας δείκτης ότι κάτι δεν πάει καλά' αντίθετα, για τους Ευρωπαίους είναι «σημάδι ότι το σύστημα λειτουργεί»...
"Το σημαντικότερο εδώ είναι το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι μέσα σ' όλα τούτο δεν έχουν κανένα αίσθημα απώλειας. Άλλωστε, οι φιλόσοφοι τους έχουν κατορθώσει να αποπνευματοποιήσουν την πραγματικότητα, ώστε είναι ανίκανοι πια να αισθάνονται ικανοποίηση παρατηρώντας απλώς το θαύμα ενός βουνού, μιας λίμνης ή της ίδιας της ύπαρξης τους. Η ικανοποίηση μετριέται με όρους υλικού κέρδους - έτσι, βουνό γι' αυτούς σημαίνει αμμοχάλικο, και λίμνη ψυκτικό υγρό για τα εργοστάσια...
Ένας Ινδιανός

Η χαιρεκακία υπάρχει…. Αλλά οι έξυπνοι άνθρωποι με όλες τους τις δυνάμεις πολεμάνε αυτό το ένστικτο. Γνωρίζουν την αλήθεια του παλιού αποφθέγματος: όταν σβήνει το κερί του άλλου, το δικό τους κερί δεν αρχίζει να φωτίζει περισσότερο, ενώ και μέσα στο δωμάτιο μεγαλώνει το σκοτάδι.
Τζ. Ουέλτς*

Πάντα διαλέγουμε: να είναι η ζωή μου πλούσια και μαρτυρική, ή φτωχή και «ασφαλισμένη»; Η νιότη πάντα επέλεγε το πρώτο. Έτσι διαιωνίστηκε ο άνθρωπος και οι τέχνες του, από την παρόρμηση, τον εσωτερικό πλούτο και το μαρτύριο.
Μ. Βαμβουνάκη

Ο ιδανικός άνδρας πρέπει να μιλάει με τις γυναίκες σαν να είναι θεές και να συμπεριφέρεται μαζί τους σαν να είναι μικρά παιδιά. Πρέπει να απορρίπτει τις σοβαρές παρακλήσεις των γυναικών και να ικανοποιεί όλες τις ιδιοτροπίες και τα καπρίτσια τους. Κοντά στις γυναίκες πρέπει να λέει όχι αυτό που σκέφτεται και να σκέφτεται όχι αυτό που λέει. Πρέπει συνέχεια να θαυμάζει τα προσόντα που δεν έχουν οι γυναίκες. Όμως πρέπεί να είναι σκληρός κριτικός των αρετών που ποτέ δεν έχει η γυναίκα. Πρέπει να τους κάνει δώρα πράγματα εντελώς άχρηστα. Ο ιδανικός άνδρας πρέπει συνεχώς να εκθέτει τη γυναίκα μέσα στην κοινωνία και να την κολακεύει όταν είναι μόνοι τους.
Και η ανταμοιβή για όλα αυτά θα είναι η δυνατότητα συνεχώς να ελπίζει.
Ό. Ουάϊλντ*

Η Σοφία και η σοφία της καθημερινότητας είναι δυο πολύ διαφορετικές έννοιες, θα έλεγα αντίθετες έννοιες. Διαφέρουν σαν ο ουρανός και η γη. Η Σοφία είναι μεγάλη σαν το άπειρο, σαν το σύμπαν, ενώ η σοφία της καθημερινότητας είναι κάτι πολύ μικρό και γήινο. 
Η πρώτη ακόμη δεν άγγιξε και ίσως δεν πρόκειται να κατέβει και να επιρεάζει ποτέ τα γήινα πράγματα. Η δεύτερη τρέφετε και μεγαλώνει από την ανελευθερία, φόβο και πονηριά, στενά συνδέεται με την θρησκεία (όχι θρησκευτικότητα) και εξουσία. 
Μάθε! καλέ μου φίλε να ξεχωρίζεις την δεύτερη από την πρώτη.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Η απόλαυση εξαρτάται από τον άλλον. Αν αγαπάς μια γυναίκα κι εκείνη είναι η απόλαυση σου, τότε εκείνη η γυναίκα γίνεται ο αφέντης σου. Αν αγαπάς έναν άντρα κι εκείνος είναι η απόλαυση σου και αισθάνεσαι δυστυχισμένη, στενοχωρημένη, απελπισμένη χωρίς εκείνον, τότε έχεις κάνει τον εαυτό σου σκλάβο. Έχεις φτιάξει μια φυλακή. Δεν είσαι πια ελεύθερος άνθρωπος.
Όσσο

Η παιδεία μας, ο πολιτισμός, η θρησκεία, όλα τους στηρίζονται σε αυτή τη βασική ιδέα, ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι φιλόδοξος. Μόνο ο φιλόδοξος άνθρωπος θα είναι σε θέση να πετύχει την ολοκλήρωση, την ικανοποίηση. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, όμως η άγνοια είναι τόσο βαθιά, που εξακολουθούμε να πιστεύουμε αυτή την ανοησία.
Όσσο

Η ευτυχία βρίσκεται εκεί που είσαι — όπου κι αν βρίσκεσαι, η ευτυχία βρίσκεται εκεί. Σε περιβάλλει, είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Είναι σαν τον αέρα, σαν τον ουρανό. Η ευτυχία δεν είναι κάτι που χρειάζεται να το αναζητήσεις. Είναι το ίδιο το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το σύμπαν. Η χαρά είναι το ίδιο το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το σύμπαν. Πρέπει όμως να κοιτάξεις ευθεία μπροστά σου. Αν κοιτάζεις στο πλάι, τότε τη χάνεις.
Όσσο

Για την ώρα, υποστηρίζεις τους ίδιους σου τους εχθρούς. Πηγαίνεις και ψηφίζεις τους ίδιους σου τους εχθρούς. Είναι σαν να σου έχουν δώσει την ελευθερία να επιλέξεις σε ποια φυλακή θέλεις να πας — στη ρεπουμπλικανική ή στη δημοκρατική. Κι εσύ ψηφίζεις ευχαριστημένος. «Εγώ πιστεύω στη ρεπουμπλικανική φυλακή.» — «Εγώ πιστεύω στη δημοκρατική φυλακή.» Και τα δύο όμως είναι φυλακές. Και από τη στιγμή που υποστηρίζεις τη φυλακή, τότε δεν σου επιτρέπεται να έχεις καμία γεύση ελευθερίας.
Όσσο

Παντού στον κόσμο, σε Ανατολή και Δύση, αυτοί οι Λεγόμενοι πολιτικοί είναι κατά βάθος όλοι τους αδύναμοι άνθρωποι, που υποφέρουν από σύμπλεγμα κατωτερότητας και φοβούνται ότι αν δεν γίνουν ισχυροί πολιτικοί, τότε κάποιος πρόκειται να τους εκμεταλλευτεί, οπότε γιατί να μην εκμεταλλεύονται εκείνοι, αντί να αφήνουν τους άλλους να τους εκμεταλλεύονται;
Όσσο

Το παιδί ήθελε να κοιτάξει μέσα στο ρολόι, να δει τι είναι αυτό που κάνει τικ. Είχε επιστημονική περιέργεια. Και το ρολόι δεν είναι τόσο πολύτιμο, όσο η περιέργεια του, ο ερευνητικός του νους. Το ρολόι δεν έχει καμία αξία. Ακόμη κι αν καταστραφεί, δεν χάθηκε τίποτα. Από τη στιγμή όμως που καταστρέφεται ο ερευνητικός νους, έχουν χαθεί πολλά! Τότε, δεν θα ερευνήσει ποτέ για την αλήθεια.
Όσσο

Το χρήμα είναι ένα σύμβολο. Η πολιτική δύναμη είναι ένα σύμβολο. Το κοινωνικό κύρος είναι ένα σύμβολο. Αυτά δεν είναι πραγματικότητες. Αυτά είναι ανθρώπινες προβολές. Αυτά είναι απλώς όνειρα, που τα προβάλλει ένας στενάχωρος, μίζερος και δυστυχισμένος νους.
Όσσο

Η δυστυχία σε κάνει να τραβάς την προσοχή των ανθρώπων. Όποτε είσαι δυστυχισμένος, σε προσέχουν, σε συμπαθούν, σ' αγαπούν. Οι πάντες σε φροντίζουν. Ποιος θέλει να πληγώσει έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Ποιος ζηλεύει έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Ποιος θέλει να είναι ανταγωνιστικός με έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Αυτό θα ήταν πολύ πρόστυχο.
Τον δυστυχισμένο άνθρωπο τον φροντίζουν, τον αγαπούν, τον προσέχουν. Υπάρχει μεγάλη επένδυση στη στενοχώρια και τη δυστυχία.
Μη δείχνεις τόσο πολλή συμπάθεια στους ανθρώπους που είναι στενοχωρημένοι και δυστυχισμένοι. Αν κάποιος είναι δυστυχισμένος, βοήθησε τον, αλλά μην του δείχνεις συμπάθεια.
Μην του δίνεις την ιδέα ότι η δυστυχία είναι κάτι που αξίζει να την έχει.
Όσσο

Θα παρατηρήσεις μερικά πράγματα. Το να είσαι στενοχωρημένος, δυστυχισμένος και μίζερος, σε βολεύει. Η κοινωνία σ' αγαπάει, οι άνθρωποι σε σέβονται. Μέχρι και άγιος μπορείς να γίνεις! Γι’ αυτό και οι άγιοι σου είναι όλοι τους στενοχωρημένοι και μίζεροι. Η μιζέρια είναι γραμμένη φαρδιά πλατιά στο πρόσωπο τους, στα μάτια τους.
Επειδή είναι μίζεροι, εναντιώνονται σε κάθε χαρά. Επικρίνουν τη χαρά ως ηδονισμό. Επικρίνουν κάθε δυνατότητα χαράς ως αμαρτία. Είναι μίζεροι και θα προτιμούσαν να βλέπουν όλο τον κόσμο στενοχωρημένο, δυστυχισμένο και μίζερο. Για την ακρίβεια, μόνο μέσα σε ένα μίζερο κόσμο μπορούν να θεωρούνται άγιοι! Σε έναν ευτυχισμένο κόσμο, θα νοσηλευόταν στο ψυχιατρείο. Είναι άρρωστοι άνθρωποι, νευρωτικοί, παθολογικές περιπτώσεις!
Όσσο

Αν όμως είσαι στενοχωρημένος, κανένας δεν πρόκειται να σε ρωτήσει γιατί είσαι στενοχωρημένος. Το να είσαι στενοχωρημένος και δυστυχισμένος μοιάζει κάτι φυσικό — οι πάντες αυτό είναι.
Ασυνείδητα, αυτή η ιδέα εδραιώνεται μέσα σου, ότι η στενοχώρια και η δυστυχία είναι φυσικά πράγματα κι ότι η ευτυχία είναι κάτι αφύσικο. Η ευδαιμονία πρέπει να αποδειχθεί.
Η στενοχώρια, η δυστυχία και η μιζέρια δεν χρειάζονται καμία απόδειξη. Αυτό, σιγά-σιγά βυθίζεται μέσα σου – μέσα στο αίμα σου, μέσα στα κόκαλα σου, μέσα στο μεδούλι σου – αν και φυσικά εναντιώνεται στον ίδιο σου τον εαυτό, στην ίδια σου τη φύση.
Όσσο

Ακόμη κι αν πρόκειται για δυστυχία, το Εγώ δεν θέλει μια συνηθισμένη δυστυχία, θέλει μια εξαιρετική δυστυχία! Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, θέλει κανείς να είναι ο πρώτος. Γι' αυτό και κάνουμε βουνό τα μικροπράγματα.
Όσσο

Έρχεσαι σ' εμένα αναζητώντας γνώση. Εσύ θέλεις έτοιμες συνταγές, ώστε να μπορέσεις να προσκολληθείς πάνω τους, εγώ όμως δεν σου δίνω καμία. Για την ακρίβεια, αν έχεις έτοιμες συνταγές, πέταξε τις! Σιγά-σιγά, καταστρέφω τη βεβαιότητα σου. Σιγά-σιγά, σε κάνω όλο και πιο διστακτικό. Σιγά-σιγά, σε κάνω όλο και πιο ανασφαλή. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να γίνει. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνει ένας δάσκαλος — το να σε αφήσει μέσα σε πλήρη ελευθερία. Μέσα σε πλήρη ελευθερία, με όλες τις δυνατότητες ανοιχτές, χωρίς να είναι τίποτα προκαθορισμένο, θα πρέπει να έχεις επίγνωση.
Όσσο

Η αποβλακωμένη ευφυΐα είναι αυτό που ονομάζεται διανόηση. Οι λεγόμενοι διανοούμενοι δεν είναι πραγματικά ευφυείς, απλώς σκέφτονται συνεχώς. Η διανόηση είναι ένα πτώμα. Μπορείς να το στολίσεις µε µεγάλα µαργαριτάρια, µε διαμάντια, µε σμαράγδια, ένα πτώμα όμως εξακολουθεί να είναι πτώμα. 
Όσσο

Οι άνθρωποι έχουν 'καλλιεργημένη' εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη έχει γίνει πίστη, όχι βίωμα. Έχουν διδαχθεί να πιστεύουν, δεν έχουν διδαχθεί να γνωρίζουν μέσα από τα βιώματα τους. Εκεί έχει χάσει η ανθρωπότητα.
Τη ζωή μπορείς να τη ζήσεις μόνο επικίνδυνα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τη ζήσεις. Μόνο μέσα από τον κίνδυνο, η ζωή μεγαλώνει και ωριμάζει. Χρειάζεται να είναι κανείς περιπετειώδης, πάντοτε έτοιμος να ρισκάρει το γνωστό για το άγνωστο.
Και από τη στιγμή που έχεις γευτεί τις χαρές τής περιπέτειας και τής ελευθερίας, δεν μετανιώνεις ποτέ — επειδή τότε ξέρεις τι σημαίνει να ζεις στο μέγιστο. Τότε, ξέρεις τι σημαίνει να καις τη δάδα τής ζωής σου και από τις δυο μεριές μαζί. Κι ακόμη και μία στιγμή τέτοιας έντασης είναι πιο ικανοποιητική από μια ολόκληρη αιωνιότητα ασήμαντης ζωής.
Όσσο

Ο νους επεμβαίνει και προσπαθεί να κατέχει τον άνθρωπο και τότε η αγάπη καταστρέφεται. Ο νους είναι πολύ άπληστος. Ο νους είναι η ίδια η απληστία.
Ο νους είναι πολύ δηλητηριώδης. Έτσι, εκείνος που θέλει να μπει μέσα στον κόσμο της αγάπης, πρέπει να εγκαταλείψει το νου και να ζήσει χωρίς τις παρεμβάσεις του.
Ο νους είναι καλός για την αγορά. Εκεί είναι αναγκαίος. Στην αγάπη όμως, δεν είναι καθόλου αναγκαίος. Είναι αναγκαίος για τα μαθηματικά, για το διαλογισμό όμως δεν είναι καθόλου αναγκαίος.
Ο νους έχει χρησιμότητα, όμως η χρησιμότητα αφορά μόνο τον εξωτερικό κόσμο. Στον εσωτερικό κόσμο, δεν έχει καμία χρησιμότητα.
Όσσο

Μπορεί να έχεις παρατηρήσει πως όταν φοβάσαι, όταν αισθάνεσαι αγωνία, όταν κάτι σε στενοχωράει, ο νους δουλεύει υπερβολικά πολύ και είναι τρομερά επικεντρωμένος στο θέμα που σε απασχολεί. Όταν δεν έχεις αγωνίες και στενοχώριες, ο νους δεν δουλεύει και τόσο πολύ.
Όσσο

Αν υπάρχει αγάπη, τα σύνορα θα εξαφανιστούν. Αν υπάρχει αγάπη, τότε ποιος θα είναι χριστιανός και ποιος θα είναι Εβραίος; Αν υπάρχει αγάπη, οι θρησκείες θα εξαφανιστούν.
Αν υπάρχει αγάπη, τότε ποιος πρόκειται να πηγαίνει στο ναό; Για ποιο λόγω; Επειδή λείπει η αγάπη, αναζητάς το Θεό. Ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο παρά το υποκατάστατο τής αγάπης που σου λείπει.
Όσσο

Διαλογισμός είναι απλώς το θάρρος να είσαι σιωπηλός και μόνος σιγά-σιγά, αρχίζεις να αισθάνεσαι μια καινούρια ποιότητα τον εαυτού σου, μια καινούρια ζωντάνια, μια καινούρια ομορφιά, μια καινούρια ευφυΐα, που δεν είναι δανεισμένη από κανέναν, αλλά που μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέσα σου, που έχει ρίζες μέσα σου. Κι αν δεν είσαι δειλός, θα ανθίσει και θα δώσει καρπούς.
Όσσο

Όταν το παιδί είναι άρρωστο, φρόντισε το σώμα του, αλλά ποτέ μην του δίνεις υπερβολική προσοχή. Αυτό είναι επικίνδυνο, επειδή έτσι συνδέει την αρρώστια με την προσοχή — πράγμα που είναι αναπόφευκτο να συμβεί, αν αυτό επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.
Όσσο

Γεννήθηκες, ήρθες στον κόσμο με ζωή, με συνειδητότητα, με τρομερή ευαισθησία.
Κοίταξε απλώς ένα μικρό παιδί. Κοίταξε τα μάτια του, τη φρεσκάδα του. Δυστυχώς όλα αυτά θα έχουν καλυφθεί από την ψεύτικη προσωπικότητα.
Όσσο

Από την παιδική σου ηλικία, ακούς ότι «το τριαντάφυλλο είναι όμορφο». Έτσι, όταν βλέπεις ένα τριαντάφυλλο, επαναλαμβάνεις απλώς σαν κομπιούτερ ότι «το τριαντάφυλλο είναι όμορφο». Το νιώθεις αυτό πραγματικά; Αν δεν το νιώθεις, μην το λες.
Όταν κοιτάζεις το φεγγάρι, μη λες πως είναι όμορφο αν αυτό δεν το νιώθεις μέσα σου. Θα εκπλαγείς με το ότι το ενενήντα εννέα τοις εκατό τού υλικού που κουβαλάς μέσα στο νου σου, είναι όλο δανεισμένο.
Και μέσα σ' αυτό το ενενήντα εννέα τοις εκατό τού υλικού, που είναι άχρηστα σκουπίδια, χάνεται το ένα τοις εκατό τής εσωτερικής αίσθησης — πνίγεται. Παράτα εκείνη τη γνώση. Ανακάλυψε τη δική σου εσωτερική αίσθηση.
Όσσο

Ο διαλογισμός δεν είναι τίποτε άλλο από την ανακάλυψη τής εσωτερικής άίσθησης.
Ο μεγαλύτερος φόβος στον κόσμο είναι για τη γνώμη των άλλων. Και τη στιγμή που παύεις να φοβάσαι το πλήθος, δεν είσαι πια πρόβατο, γίνεσαι λιοντάρι, μέσα στην καρδιά σου εμφανίζεται ένας μεγάλος βρυχηθμός — ο βρυχηθμός τής ελευθερίας.
Ο Βούδας το έχει ονομάσει αυτό 'βρυχηθμό τού λιονταριού." Όταν ένας άνθρωπος φτάνει σε μια κατάσταση απόλυτης σιωπής, βρυχάται σαν λιοντάρι. Για πρώτη φορά, γνωρίζει τι είναι ελευθερία, επειδή τώρα δεν υπάρχει κανένας φόβος για τη γνώμη των άλλων. Το τι λένε οι άνθρωποι, δεν μετράει καθόλου. Είτε σε λένε άγιο είτε σε λένε αμαρτωλό, δεν έχει καμία σημασία. Ο μοναδικός κριτής σου είναι ο θεός. Και ο Θεός δεν είναι κάποιος άνθρωπος. Θεός σημαίνει ολόκληρο το σύμπαν.
Όσσο

Το να ζεις επικίνδυνα σημαίνει ότι ζεις. Αν δεν ζεις επικίνδυνα, δεν ζεις. Η ζωή ανθίζει μόνο μέσα στον κίνδυνο. Η ζωή δεν ανθίζει ποτέ μέσα στην ασφάλεια. Ανθίζει μόνο μέσα στην ανασφάλεια.
Όσσο

Να ερωτεύεσαι, αλλά μην αφήνεις τον έρωτα σου να υποβιβάζεται σε γάμο. Να εργάζεσαι, αλλά μην αφήνεις τη δουλειά σου να γίνει όλη σου η ζωή. Η ζωή σου, το κέντρο τής ζωής σου, πρέπει να παραμείνει το παιχνίδι.
Η εργασία πρέπει να είναι απλώς ένα μέσο για παιχνίδι. Να εργάζεσαι, αλλά να έχεις χρόνο, να έχεις ευκαιρία να παίζεις. Μην αφήνεις τη ζωή σου να περιορίζεται μέσα σε μια εργασιακή ρουτίνα — επειδή ο σκοπός τής ζωής είναι το παιχνίδι!
Παιχνίδι σημαίνει να κάνεις κάτι για την ίδια τη χαρά που παίρνεις κάνοντας το. Αν σου δίνουν χαρά περισσότερα πράγματα, τότε θα έχεις μεγαλύτερη ζωντάνια. Ασφαλώς, η ζωή σου θα διακυβεύεται πάντοτε, θα βρίσκεται πάντοτε σε κίνδυνο. Έτσι όμως πρέπει να είναι η ζωή.
Το ρίσκο είναι κομμάτι τής ζωής. Για την ακρίβεια, το ρίσκο είναι το καλύτερο κομμάτι τής ζωής, το πιο όμορφο κομμάτι τής ζωής. Κάθε στιγμή είναι ένα ρίσκο. Μπορεί να μην το έχεις συνειδητοποιήσει... Όταν εισπνέεις και εκπνέεις, παίρνεις ένα ρίσκο: Ποιος ξέρει αν η εισπνοή επιστρέψει ή όχι; Δεν υπάρχει καμία εγγύηση γι' αυτό, καμία βεβαιότητα.
Όσσο

Εμείς φτιάχνουμε πολλών ειδών φυλακές: σχέσεις, πεποιθήσεις, θρησκείες - όλα τους είναι φυλακές. Αισθάνεται κανείς άνετα, επειδή εκεί δεν φυσάνε άγριοι άνεμοι.
Όσσο

Το εγώ είναι το αυγό και θα πρέπει να βγεις έξω απ' αυτό. Να είσαι εκστατικός! Βγες έξω από κάθε προστασία και κάθε κέλυφος και κάθε ασφάλεια. Τότε, θα φτάσεις στον ευρύτερο κόσμο, στον απέραντο, στο άπειρο. Μόνο τότε ζεις και ζεις με αφθονία.
Όσσο

Όπως υπάρχουν αλκοολικοί, έτσι υπάρχουν και εργασιομανείς. Κρατούν συνεχώς τον εαυτό τους απασχολημένο με κάποια εργασία. Δεν μπορούν να σταματήσουν να εργάζονται. Οι αργίες είναι τρομακτικές. Δεν μπορούν να καθίσουν σιωπηλά. Μπορεί να αρχίσουν να ξαναδιαβάζουν την εφημερίδα που μόλις διάβασαν. Θέλουν να παραμένουν συνεχώς απασχολημένοι, επειδή αυτή η απασχόληση γίνεται κουρτίνα ανάμεσα στον εαυτό τους και το θάνατο.
Όσσο

Οι επιτυχίες ήταν και αποτυχίες επίσης. Οι αποτυχίες ασφαλώς ήταν αποτυχίες και οι απολαύσεις δεν ήταν παρά εναύσματα για να υποφέρεις πόνο.
Όσσο

Και οι δύο αυτοί τρόποι ζωής έχουν αποτύχει. Η Ανατολή έχει αποτύχει επειδή επιχείρησε το διαλογισμό χωρίς την αγάπη. Η Δύση έχει αποτύχει επειδή επιχείρησε την αγάπη χωρίς το διαλογισμό. Όλη μου η προσπάθεια είναι να σου δώσω μια σύνθεση, το όλο — που σημαίνει διαλογισμό συν αγάπη.
Πρέπει κανείς να είναι σε θέση να είναι ευτυχισμένος όταν είναι μόνος του και να είναι επίσης σε θέση να είναι ευτυχισμένος και μαζί με τους ανθρώπους.
Πρέπει να είναι κανείς ευτυχισμένος μέσα του και να είναι επίσης ευτυχισμένος και μέσα στις σχέσεις.
Όσσο

Το να εκθέτεις συνεχώς τον εαυτό σου, θα σου φανεί στην αρχή πολύ τρομακτικό, σύντομα όμως θα αρχίσεις να δυναμώνεις, επειδή από τη στιγμή που εκτίθεται η αλήθεια, γίνεται πιο δυνατή και το ψεύτικο πεθαίνει, Και με το να γίνει η αλήθεια πιο δυνατή, εσύ ριζώνεις και κεντράρεσαι. Αρχίζεις να γίνεσαι άτομο. Η προσωπικότητα εξαφανίζεται και εμφανίζεται η ατομικότητα.
Η προσωπικότητα είναι κάτι ψεύτικο, κάτι ανυπόστατο, η ατομικότητα είναι ουσιώδης.
Όσσο

Οι τεμπέληδες εραστές της ζωής: οι πολιτικοί, οι παπάδες, οι επιχειρηματίες, οι συγγραφείς, οι δάσκαλοι, οι δημοσιογράφοι… τόσο συχνά, πειστικά και επίμονα υμνούν τη χειρονακτική δουλειά, ώστε ο κοσμάκης ακόμα και με όρεξη τρώει το κουτόχορτο της δημιουργικής, ωφέλιμης και θεάρεστης δουλείας.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Και ποιοι είναι, δηλαδή, όλοι αυτοί οι μπουρτζόβλαχοι που έχουνε μαζευτεί μέσα στη Βουλή; Τι κάνουν ακριβώς; Τι μας χρειάζονται; Να μας αφήσουν ήσυχους και να φύγουν. Δεν τους χρειαζόμαστε.
Γ. Ξανθούλης

Οι σοφές κουβέντες δεν έχουν καμία αξία, απολύτως καμία, όταν μας απομακρύνουν από τον εσωτερικό μας κόσμο. Η απομάκρυνση αυτή είναι αμαρτία. Πρέπει κανείς να συγκεντρώνεται στον εαυτό του, όπως η χελώνα στο καβούκι της.
Χ. Έσσε

Ομολογώ πως δε μπορώ να βρω μια τίμια απάντηση στο ερώτημα: γιατί χρειάζεται αλήθεια για τον πόλεμο;
Ίσως η μοναδική απάντηση είναι κάπως έτσι: εάν στους ανθρώπους έλεγαν, έδειχναν, έχωναν τη μούρη τους σ’ αυτή την ΑΠΌΛΥΤΗ ΦΡΊΚΗ, χωρίς την χολιγουντιανή λάμψη και ποδοσφεροπατριοτική ψευτιά, ίσως τότε κάτι θα άλλαζε στη συνείδησή τους. Και οι άνθρωποι (η πλειοψηφία των απλών ανθρώπων) θα υπερπηδούσαν πάνω απ’ τους ανόητους, παιδικούς, ηρωικούς μύθους και θα πλησίαζαν την κατανόηση του ΠΑΣΙΦΙΣΜΟΎ ως μοναδικό, φυσικό κανόνα της ανθρώπινης ζωής. Εδώ που τα λέμε, ο πασιφισμός θα έπρεπε να υπερνικήσει όχι μόνο τον καιρό του πολέμου, αλλά και στις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις.
Λ. Ραντζιχόφσκι*

Από το «Δικαίωμα στην τεμπελιά» του Πωλ Λαφάργκ

Μία αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις στα οποία βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή συμβαδίζει με ατομικά και κοινωνικά δεινά, που, δύο αιώνες τώρα, ταλαιπωρούν την δύστυχη ανθρωπότητα. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Αντί να καταπολεμήσουν αυτήν τη διανοητική διαστροφή, παπάδες, οικονομολόγοι και ηθικολόγοι έχουν καθαγιάσει τη δουλειά.

Στη δική μας κοινωνία, ποιοι αγαπούν τη δουλειά ως αυτοσκοπό; Οι μικρογεωργοί και οι μικροαστοί, οι μεν σκυμμένοι στα χωραφάκια τους και οι δε φυλακισμένοι στα μαγαζάκια τους, ζουν σαν τους τυφλοπόντικες μέσα στην τρύπα τους και ποτέ δεν βγαίνουν να δουν πώς τεμπελιάζει η φύση.
Κι όμως, το προλεταριάτο —η μεγάλη τάξη που αγκαλιάζει όλους τους παραγωγούς των πολιτισμένων εθνών, η τάξη που με απελευθέρωση της θ' απελευθερώσει όλη την ανθρωπότητα από την δουλική εργασία και θα κάνει το ανθρώπινο ζώο ελεύθερο πλάσμα—, το προλεταριάτο, προδίδοντας τα ένστικτα του, παραγνωρίζοντας την ιστορική του αποστολή, άφησε να το διαφθείρει το δόγμα της δουλειάς. Σκληρή και φοβερή ήταν η τιμωρία του, όλα τα ατομικά και κοινωνικά δεινά γεννήθηκαν από το πάθος του για δουλειά.

…οι Έλληνες της κλασικής αρχαιότητας έβλεπαν τη δουλειά με περιφρόνηση: μόνο στους δούλους επιτρεπόταν να δουλεύουν, οι ελεύθεροι πολίτες ήξεραν μόνο τη γυμναστική και τα πνευματικά παιχνίδια. Εκείνα τα χρόνια, περπατούσες κι ανάσαινες μέσα σε έναν λαό από Αριστοτέληδες, Φειδίες και Αριστοφάνηδες. Οι φιλόσοφοι της αρχαιότητας δίδασκαν την περιφρόνηση για τη δουλειά, για τον εξευτελισμό του ελεύθερου πολίτη. Οι ποιητές υμνούσαν την τεμπελιά, την υπαρκτή θεότητα:
«Ω Μέλιβε, ο Θεός μας έπλασε τούτη την αργία!».
Ο Χριστός, στην Επί του όρους ομιλία, κήρυξε την τεμπελιά:
Μη μεριμνάτε λοιπόν δια το αύριον, διοτι η αυριανή ημέρα θα φροντίση δια τα δικά της πράγματα (Κατά Ματθαίον. Στ' 6.34)

Πού είναι οι ξένοιαστες κυράδες, που μονίμως χόρευαν, μονίμως μαγείρευαν, μονίμως τραγουδούσαν, που έσπερναν μονίμως στη ζωή τη χαρά, που γεννούσαν χωρίς πόνους κατάγερα και σφριγηλά παιδιά; ... Σήμερα, έχουμε τις κοπέλες και τις γυναίκες του εργοστασίου, μαραμένα λουλούδια με ξεθωριασμένα χρώματα, με νερωμένο αίμα, με χαλασμένο στομάχι, με ξεχαρβαλωμένα μέλη! 

Δουλεύετε, προλατάριοι, δουλεύετε, για να αυξήσετε τον κοινωνικό πλούτο και την ατομική σας δυστυχία, δουλεύετε, δουλεύετε ώστε, όσο φτωχότεροι γίνεστε, τόσο περισσότερους λόγους θα έχετε για να δουλεύετε και να δυστυχείτε. Αυτός είναι ο αδυσώπητος νόμος της καπιταλιστικής παραγωγής.
Πιστεύοντας τις ψευτιές των οικονομολόγων, οι προλετάριοι παραδίδονται ψυχή τε και σώματι στη διαστροφή της δουλειάς και βυθίζουν την κοινωνία ολόκληρη στις κρίσεις υπερπαραγωγής της βιομηχανίας που σπαράσσουν τον κοινωνικό οργανισμό. Τότε, αφού υπάρχει περίσσεια εμπορευμάτων και έλλειψη αγοραστών, τα εργοστάσια κλείνουν και η πείνα μαστιγώνει τους εργάτες με τον βούρδουλα με τις χίλιες ουρές. Οι προλετάριοι, αποκτηνωμένοι από το δόγμα της δουλειάς, δεν καταλαβαίνουν ότι η υπερεργασία που προσφέρουν κατά την περίοδο της δήθεν ευημερίας είναι το αίτιο της τωρινής αθλιότητας…

Τα κεφάλαια πλεονάζουν όπως τα εμπορεύματα. Οι κεφαλαιούχοι δεν ξέρουν πια πού να τα επενδύσουν. Πηγαίνουν τότε στα ευτυχισμένα έθνη, εκεί που οι άνθρωποι απολαμβάνουν το τσιγάρο τους ξαπλωμένοι στη λιακάδα, εκεί στρώνουν σιδηροδρομικές γραμμές, χτίζουν εργοστάσια και εισάγουν την κατάρα της δουλειάς.

Αυτές οι ατομικές και κοινωνικέ; αθλιότητες, όσο μεγάλες και αμέτρητες κι αν είναι, όσο αιώνιες κι αν φαίνονται, θα σκορπίσουν, όπως οι ύαινες και τα τσακάλια στο πλησίασμα του λιονταριού, όταν το προλεταριάτο πει: «Το θέλω». Αλλά για να συνειδητοποιήσει τη δύναμη του το προλεταριάτο πρέπει ν’ απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις της χριστιανικής, οικονομικής και φιλελεύθερης ηθικής. Πρέπει να ξαναβρεί τα φυσικά του ένστικτα και να διακηρύξει τα Δικαιώματα της τεμπελιάς, που είναι χίλιες φορές πιο υψηλόφρονα και ιερά από τα Δικαιώματα του ανθρώπου, τα οποία μαγείρεψαν οι μεταφυσικοί δικηγόροι της αστικής επανάστασης.

Αφού οι εργάτες είναι κατακυριευμένοι από μία διπλή τρέλα – αφ’ ενός να σκοτώνονται στη δουλειά και αφ' ετέρου να φυτοζωούν μέσα στην ανέχεια— το μεγάλο πρόβλημα της καπιταλιστικής παραγωγής δεν είναι πια να βρει παραγωγούς που θα τους δεκαπλασιάσει την παραγωγικότητα, αλλά να ανακαλύψει καταναλωτές που θα τους ανοίξει την όρεξη και θα τους δημιουργήσει ψεύτικες ανάγκες.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η αληθινή επαναστατική δύναμη. Πιστεύουμε πως οι θεσμοί μας θα πρέπει να στείλουν όλους τους άλλους στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας... Αντίθετα με τους περισσότερους παραδοσιακούς κατακτητές δεν μας ικανοποιεί να καταπιέζουμε απλώς τους άλλους: επιμένουμε να μας μοιάζουν. Φυσικά, για το καλό τους. Είμαστε οι πιο επίμονοι προσηλυτιστές του κόσμου. Ο κόσμος πρέπει να είναι δημοκρατικός. Πρέπει να είναι καπιταλιστικός. Πρέπει να συνδέεται με τα ανατρεπτικά μηνύματα του Ίντερνετ. Δεν είναι περίεργο που πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι απειλούνται απ' όλα αυτά... 
Ρ. Στιλ

Ποιος είναι τυφλός; Εκείνος που δεν μπορεί να δει έναν άλλο κόσμο.
Ποιος είναι βουβός; Εκείνος που δεν μπορεί να πει μια ευγενική κουβέντα τη σωστή στιγμή.
Ποιος είναι φτωχός; Εκείνος που πελαγώνει από τις δυνατές επιθυμίες.
Ποιος είναι πλούσιος; Εκείνος που έχει καρδιά ευχαριστημένη.
Ας προσπεράσουμε τον θυμωμένο με ευγένεια, το κακό με καλοσύνη, το μίζερο με γενναιοδωρία, το ψεύτη με αλήθεια.
Ο ήλιος και το φεγγάρι δεν καθρεφτίζονται στα αγριεμένα νερά. Έτσι κ ο Παντοδύναμος δεν μπορεί να καθρεπτιστεί σε μια καρδιά γεμάτη από την ιδέα του ''εγώ''.
Μόνον ο αμαθής θυμώνει, ο σοφός κατανοεί.
Από τα κοάν του ζεν 

Ψηφοφόρος, δηλαδή ψυφοδελτιορίχτης με κυρίαρχο κριτήριο: ο ψήφος στην «ομάδα» που κατά τη γνώμη του θα νικήσει και θα έχει (ο ψηφοφόρος) τουλάχιστον την ευκαιρία να «χαρεί» για λίγο. Μόνο έτσι εξηγείται η επανειλημμένη αναζωογονανάσταση του ανικανοδιευθαρξοφλιμένου δικομματισμού. 
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Γιατί, άραγε, εξυμνούμε τόσο την εργασία, ενώ στηλιτεύουμε την τεμπελιά; Γιατί, άραγε, στο σύνολό τους οι τεμπέληδες είναι επονείδιστοι, φέρουν τη σφραγίδα της τεμπελιάς, ενώ και ο τελευταίος εργαζόμενος είναι προορισμένος για τη δόξα, τις τιμές, τους επαίνους; 
Πάντοτε σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε να ίσχυε το εντελώς αντίθετο: καταραμένη πρέπει να είναι η δουλειά, όπως το διδάσκουν οι θρύλοι για τον παράδεισο, ενώ η τεμπελιά πρέπει να ‘ναι ο βασικός σκοπός του ανθρώπου. Γιατί, άραγε;;;
Κ. Μαλέβιτς*

Το χρήμα είναι το σύμβολο που θα γοητεύσει γιατί θα προσφέρει την ευδαιμονία της τεμπελιάς που, στην πραγματικότητα, ο καθένας ονειρεύεται. Για να πούμε την αλήθεια, αυτός είναι και ο μόνος λόγος που τοποθετούμαστε υπέρ της απόκτησης χρήματος: το χρήμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομματάκι τεμπελιάς. Όσο περισσότερο έχουμε τόσο περισσότερο θα γνωρίσουμε την ευδαιμονία της τεμπελιάς.
Κ. Μαλέβιτς*

Οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη Φύση και από την φύση τους με τα υποδήματα, με την ενδυμασία, με τα σπίτια, με το Κυνήγι των Ανέσεων, με την Βλακώδη Περιέργεια τους, καταστρέφοντας τη Φύση κα τον εαυτό τους.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

 Λαμβάνοντας υπόψη τη ζωή της ανθρωπότητας, όπως την ξέρουμε ιστορικά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ανθρωπότητα κινείται εντός συγκεκριμένου κύκλου. Μέσα σε έναν αιώνα, καταστρέφει τα πάντα που δημιούργησε στον άλλο και η πρόοδος στη μηχανική κατά τον τελευταίο αιώνα είχε επιτευχθεί εις βάρος των πολλών άλλων, πολύ πιο σημαντικών πραγμάτων. Γενικά, υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε στασιμότητα, 
και ως εκ τούτου - απευθείας οδεύει προς την πτώση και εκφυλισμό. Στασιμότητα σημαίνει ότι η διαδικασία βρίσκεται σε ισορροπία. Η εμφάνιση μιας νέας ιδιότητας αμέσως προκαλεί την εμφάνιση άλλης, της αντήθετης. Η ανάπτυξη της γνώσης σε έναν τομέα οδηγεί στην αύξηση της άγνοιας στην άλλη, την λεπτότης σε έναν τομέα εναντιώνεται η χυδαιότητα σε έναν άλλο, η ελευθερία σε μία από τις σχέσεις τον ανθρώπων γεννάει τη δουλείας σε μια άλλη, η εξαφάνιση ορισμένων προλήψεων συνοδεύεται από την εμφάνιση και την ανάπτυξη των άλλων - και ούτω καθεξής.
Г.Гκουρντζιεφ*

Ο άνθρωπος που φοβάται να αναλάβει κινδύνους είναι αξιολύπητος. Ίσως ο άνθρωπος αυτός να μην απογοητευτεί ή να μην αποκαρδιωθεί ποτέ, μπορεί να μην υποφέρει όπως υποφέρουν όσοι κυνηγούν ένα όνειρο. Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω στη ζωή του, το μόνο που θα εξακολουθεί να έχει θα είναι οι χτύποι της καρδιάς του.
Αγνώστου

Σήμερα συχνά μπερδεύουν την ευτυχία με ευχαρίστηση. Η ευχαρίστηση είναι μόνο μια ψευδαίσθηση της ευτυχίας, η σκιά της ευτυχίας, και με αυτήν την ψευδαίσθηση οι άνθρωποι περνάνε , ίσως όλη τη ζωή, ψάχνοντας την ευτυχία και ποτέ δεν βρίσκουν ικανοποίηση. Υπάρχει μια ινδική παροιμία που λέι ότι ο άνθρωπος επιδιώκει την απόλαυση και βρίσκει τον πόνο. Κάθε ευχαρίστηση, η οποία φαίνεται ως ευτυχία, υπόσχεται την ευτυχία απ’ έξω, όπως είναι η σκιά της ευτυχίας, αφού είναι η σκιά της ευτυχίας, αλλά μια και η σκιά του ανθρώπου δεν είναι άνθρωπος, και, παρ 'όλα αυτά, δείχνει το σχήμα του ανθρώπου, έτσι και μια απόλαυση δείχνει την ευτυχία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.
Χαζράτ Ιναγιάτ Χαν

"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
Χαλίλ Γκιμπράν (από την Καλιρρόη Παπακώστα)

Θα σας πω ένα μυστικό: Δε διαβάζουμε και δε γράφουμε ποίηση επειδή είναι ωραία. Διαβάζουμε και γράφουμε ποίηση επειδή ανήκουμε στην ανθρώπινη φυλή, και η ανθρώπινη φυλή είναι γεμάτη πάθος. Η ιατρική, η νομική, το εμπόριο, η μηχανολογία… είναι επαγγέλματα ευγενή και αναγκαία για να τιμούν την ανθρώπινη ζωή. Όμως η ποίηση, η ομορφιά, ο ρομαντισμός, ο έρωτας είναι αυτά που μας κρατάνε ζωντανούς.
Κ. Κίτινγκ

Οι άνθρωποι του κόσμου περπατάνε πολύ. Όμως να ξέρεις πως για ένα
μεγάλο και σπουδαίο βήμα ίσως χρειάζονται περισσότερα από χίλια μικρά.
Γι’ αυτό μη σταματάς πότε να περπατάς σωστά, μα να είσαι σίγουρος ότι
βαδίζεις στ' αλήθεια.
Αθ. Σλιάκας

Στην αρχή ήταν ένα όνειρο. Όμως κάποια στιγμή μέσα στο όνειρο, πάνω
σε μια σκηνή αγωνίας, τρόμου και πανικού, ξεχάστηκες και είπες: 'Θεέ
μου! Κάνε να είναι όνειρο!' και το όνειρο έγινε αλήθεια..."
Αθ. Σλιάκας

Οι σκέψεις μας κάποιες φορές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την
κατάσταση των πραγμάτων περισσότερο από τις πράξεις μας τις ίδιες...
Γιαυτό πρόσεχε τι σκέφτεσαι."
Αθ. Σλιάκας

Όλοι οι άνθρωποι του κόσμου είναι οι αντικατοπτρίσεις του ίδιου σου
του εαυτού. Αν είναι κάποιος που δεν σου αρέσει και που δεν συμπαθείς
είναι επειδή δεν έχεις νικήσει το πρόβλημα του εγώ σου...
Αθ. Σλιάκας

Μην κυνηγάς και μην περιμένεις την ημέρα εκείνη να έρθει. Φρόντισε
απλά να είσαι έτοιμος για τότε και η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει...
Αθ. Σλιάκας

Ήρθε και το διαδίκτυο στον κόσμο και καταλάβαμε ξαφνικά αμέσως όλοι
που να ξοδέψουμε τον πολύτιμο χρόνο της ανάπαυσης μα και όλο το χρόνο
της ζωής μας γενικά. Μπράβο κόσμε! Πάρε τώρα 5 να έχεις Mb !
Αθ. Σλιάκας

Τα όνειρα μου αναιρούν το σκοπό μου...
Αθ. Σλιάκας

Έπρεπε και έπρεπε και έπρεπε και θα ήταν καλύτερα, όμως την ώρα
εκείνη αδυνατείς να το σκεφτείς.
Αθ. Σλιάκας

Για τέτοιες απλές και μεγαλοφυής σκέψεις (παρακάτω) δεν τον μελετήσαμε κατά τη σοβιετική εποχή, και πολλοί ούτε έχουν ακούσει το όνομά του...
Χρειάστηκαν εβδομήντα χρόνια να περπατήσουμε πάνω σε άθλιο δρόμο των ηλίθιων ιδεών…

Όπως σημειώνεται από τον εξέχοντα Ρώσο φιλόσοφο Νικολάι Μπερντιάεφ, «η ελευθερία είναι το δικαίωμα για ανισότητα. Η ισότητα (αν αντιλαμβάνεται ως πιο ευρύτερο από την καθαρά τυπικο-νομική ισότητα) και η ελευθερία είναι πράματα ασυμβίβαστα.
Από τη φύση τους οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι, για να επιτευχθεί η ισότητα πρέπει να ασκηθεί βία, και αυτή η ευθυγράμμιση θα είναι πάντα «στο κάτω επίπεδο»
Είναι δυνατόν να εξισορροπήσουμε τους φτωχούς με τους πλούσιους μόνο με την αρπαγή του πλούτου από τον πλούσιο.
Είναι δυνατόν να εξισορροπηθεί ο αδύναμος με τον ισχυρό, μόνο με τη στέρηση της ισχύς από τον δυνατό.
Είναι δυνατόν να εξισορροπηθεί ο ηλίθιος με τον έξυπνο, αλλά μόνο μεταμορφώνοντας το νου από την αρετή σε ένα ελάττωμα.
Η κοινωνία της καθολικής ισότητας είναι μια κοινωνία των φτωχών, αδύναμων και ηλίθιων, βασισμένη στη βία".

Και συμπληρώνοντας τον μεγάλο φιλόσοφο θέλω να πω πως οι βλαβερές ιδέες στην κοινωνία ακώμη ζουν και βασιλεύουν.
Τι άλλο είναι το κόμμα, όπου μια χούφτα ισχυρών, αλλά πονηρών ανθρώπων ξεδιάντροπα εκμεταλλεύεται τους αδύναμους της πλειοψηφίας

 

Διαβάστε και πικροχαμογελάστε
Είμαστε άνω των 50 ετών.

Αποφάσισα να πλένω το αυτοκίνητό μου, αλλά όταν πήγα στο γκαράζ, είδα μια επιστολή πάνω στο τραπέζι στην αίθουσα και αποφάσισα να το διαβάσω πριν πάω στο αυτοκίνητο μου.
Έβαλα τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο τραπέζι, κοίταξα την επιστολή, που είχε λογαριασμό μαζί με διαφήμιση την οποία ήθελα να ρίξω στο σκουπιδοτενεκέ κάτω από το τραπέζι, αλλά το βρήκα γεμάτο. Τότε αποφάσισα να θέσω τον λογαριασμό πίσω στο τραπέζι και πρώτα να πετάξω τα σκουπίδια, αλλά σκέφτηκα ότι όταν θα βρεθώ έξω από το σπίτι, θα περάσω δίπλα από το γραμματοκιβώτιο και θα μπορέσω να στείλω το προπληρωμένο λογαριασμό. Έτσι πήρα απ’ το τραπέζι το καρνέ επιταγών, αλλά ήταν μόνο μια λευκή επιταγή εκεί.
Οι συμπληρωματικές επιταγές βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου και πήγα εκεί, αλλά πάνω στο τραπέζι βρήκα ένα μπουκάλι Coca-Cola, το οποίο δεν ήταν τελειωμένο.
Πήγα να ψάξω τις επιταγές, αλλά πρώτα έπρεπε να τοποθετήσω το
μπουκάλι κάπου μακριά, για να μην κατά λάθος το ρίξω από το τραπέζι.
Το μπουκάλι ήταν ζεστό και αποφάσισα να το βάλω στο ψυγείο, όταν
μπήκα στην κουζίνα, παρατήρησα ότι στο ράφι είναι ένα βάζο με λουλούδια που πρέπει να ποτίσω.
Έβαλα το μπουκάλι στο ράφι και ξαφνικά βρέθηκαν τα γυαλιά ανάγνωσης που είχα ψάξει όλο το πρωί. Αποφάσισα ότι θα ήταν ορθό, να τα πάω πίσω στο γραφείο, αλλά πρώτα θα πρέπει να ποτίσω ταλουλούδια.
Επέστρεψα τα γυαλιά πίσω στο ράφι, γέμισα το ποτιστήρι, αλλά ξαφνικά είδα το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης. Κάποιος το άφησε στο τραπέζι της κουζίνας. Εγώ συνειδητοποίησα, ότι απόψε όταν θα πάμε για να παρακολουθήσουμε την τηλεόραση, θα αρχίσουμε να ψάξουμε το τηλεχειριστήριο, αλλά κανείς δεν θα θυμάται ότι ήταν στην κουζίνα, γι 'αυτό θα πρέπει να το βάζω στη θέση του, αλλά πρώτα πρέπει να ποτίσω τα λουλούδια.
Έριξα νερό σε βάζο, αλλά το περισσότερο είχε χυθεί στο πάτωμα. έτσι έβαλα το τηλεχειριστήριο πίσω στο τραπέζι, πήρα ένα ζευγάρι χαρτοπετσετών και σκούπισα το νερό. Στη συνέχεια πήγα στην αίθουσα, προσπαθώντας να θυμηθώ τι ήθελα να κάνω.
Λοιπόν! Το αποτέλεσμα της ημέρας: το αυτοκίνητο δεν πλύθηκε, ο λογαριασμός έμεινε απλήρωτος, το μπουκάλι της Coca-Cola έμεινε στο ράφι, τα λουλούδια έμειναν απότιστα, στο καρνέ επιταγών μου ακόμα υπάρχει μια λευκή επιταγή, δεν μπορώ να βρω τα γυαλιά μου, δεν μπορώ να βρω το τηλεχειριστήριο και δεν θυμάμαι τι έκανα με τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Όταν προσπάθησα να καταλάβω γιατί σήμερα δεν κατάφερα να κάνω κάτι και έφτασα στο αδιέξοδο. Κατανόησα, ότι όλη την κουραστική μέρα ήμουν απασχολημένος και κουράστηκα. Κατάλαβα ότι αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και χρειάζομαι βοήθεια, αλλά πρώτα θα πρέπει να δω το ταχυδρομείου στο Διαδίκτυο.
Μπορείτε να μου κάνετε μια χάρη; Παρακαλώ προωθήστε αυτό το
μήνυμα σε όλους όσους ξέρετε, γιατί δεν θυμάμαι σε ποιόν το έστειλα.
Αγνώστου
 

 άνω