??????? ????????

Φιόντορ Τιούτσεφ

1803 – 1873

Ο Τιούτσεφ είδε με αμείλικτη διαφάνεια το ασυμβίβαστο της ποίησης — στην οποία ήταν αφοσιωμένος — και της νέας αστικής πραγματικότητας. Τότε ο ποιητής με τίμημα την απάρνηση από τον «μεγάλο κόσμο», ο οποίος έγινε ξένος γι’ αυτόν έκανε προσπάθεια να σώσει το δικό του «μικρό» εσωτερικό ρομαντικό κόσμο με την ενδόμυχη σιωπή του «Silentium!», με αυτήν την πανηγυρική χειρονομία μη συμμετοχής στον εξωτερικό θόρυβο της ιστορίας και έκκληση για ευλαβή εσωτερική απομόνωση.

Α. Ταρχόφ

Последний катаклизм

Когда пробьет последний час природы,
Состав частей разрушится земных:
Всё зримое опять покроют воды,
И божий лик изобразится в них!

Ο τελευταίος κατακλυσμός

Όταν θα φτάσει η στερνή στιγμή της πλάσης,
Ο ουρανός θα πέσει και η γη θα διασπαστεί,
Το παν θα καλυφθεί απ’ τον ωκεανό με άπειρες διαστάσεις,
Και του Θεού το πρόσωπο θ’ απεικονισθεί εκεί!

1829

SILENTIUM!

Молчи, скрывайся и таи
И чувства и мечты свои -
Пускай в душевной глубине
Встают и заходят оне
Безмолвно, как звёзды в ночи, -
Любуйся ими - и молчи.

Как сердцу высказать себя?
Другому как понять тебя?
Поймет ли он, чем ты живешь?
Мысль изреченная есть ложь.
Взрывая, возмутишь ключи, -
Питайся ими - и молчи.

Лишь жить в себе самом умей -
Есть целый мир в душе твоей
Таинственно-волшебных дум;
Их оглушит наружный шум,
Дневные разгонят лучи, -
Внимай их пенью - и молчи!..

SILENTIUM! *

Σώπα, κρύψε και φύλαξε τους κοχλασμούς
Συναισθημάτων, τους καημούς.
Ας ανατέλλουν, λάμπουν, δύουν συνεχείς
Εκεί στο βάθος της ψυχής,
Σαν μέσα στο σκοτάδι τ’ άστρα σιγηλά·
Θαύμασε τα σιωπηλά.

Πώς θα μπορέσει η καρδιά να εκφραστεί;
Ο άλλος πώς μπορεί ν’ αντιληφθεί;
Τι ειν’ αυτά με τα οποία ζεις;
Η σκέψη εκφρασμένη γίνεται ψευδής.
Βγάζοντας λόγο θα θολώσεις τα πηγάδια τα δροσερά.
Να πίνεις απ’ αυτά σιωπηρά.

Να ζεις ζωή αστείρευτη και εσωτερική,
Μες στην ψυχή σου υπάρχει οικουμένη μαγική.
Από γλυκούς, ευφρόσυνους, μυστηριώδες στοχασμούς.
Η εξωτερική βοή θα ξεκουφαίνει αυτούς,
Της μέρας οι αχτίδες θα τους διώξουν φθονερά.
Ν’ ακούς τη μελωδία τους σιωπηρά.

1830

*SILENTIUM - σιωπή

Не рассуждай, не хлопочи!..
Безумство ищет, глупость судит:
Дневные раны сном лечи,
А завтра быть чему, то будет.

Живя, умей всё пережить:
Печаль, и радость, и тревогу.
Чего желать? О чем тужить?
День пережит - и слава Богу!

Μην αγχώνεσαι

Μην αγχώνεσαι από τις σκέψεις!...
Η τρελά ψάχνει, η βλακεία κρίνει,
Και της ημέρας τις πληγές με ύπνο να γιατρέψεις,
Και αύριο αυτό που πρόκειται ας γίνει.

Να μάθεις στη ζωή το παν να ξεπερνάς:
Τη θλίψη, τη χαρά, το παρελθόν.
Και τι σε τρώει; Τι στριφογυρνάς;
Η μέρα πέρασε, και δόξα το Θεό!

Ιούλιος 1850

Φιόντορ Τιούτσεφ

Ο τελευταίος κατακλυσμός SILENTIUM! * Μην αγχώνεσαι Αδύνατον Δάκρυα Όταν ο γερασμένος

Ο τελευταίος κατακλυσμός
SILENTIUM! *
Μην αγχώνεσαι
Αδύνατον
Δάκρυα
Όταν ο γερασμένος