|
Валентину
Никулину Я устал от двадцатого века, От его окровавленных рек. И не надо мне прав человека, Я давно уже не человек. Я давно уже ангел, наверно, Потому что, печалью томим, Не прошу, чтоб меня легковерно От земли, что так выглядит скверно, Шестикрылый унес серафим. |
Κουράστηκα
όμως ... Στον Β. Νικούλιν Με κούρασε ο εικοστός αιώνας Με τα ποτάμια του τ’ αιματηρά Διόλου δε θέλω τα δικαιώματα τ’ ανθρώπου Γιατί δεν είμαι άνθρωπος από καιρό, Αφού βουβά σαν ζώο υποφέρω. Όμως μην είστε τόσο εύπιστοι Γιατί κι εμένα η ζωή ενδιαφέρει Και δε ζητώ να με απάγει Κάποιο εξαπτέρυγο από τη γη Που φαίνεται σαν ανοιχτή πληγή.
|
