HOME

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

 

Κωνσταντίν Σλουτσέφσκι

1837 – 1904

       Σε μια απ’ τις επιστολές του ο ποιητής προσπαθεί να εξηγήσει ότι οι στίχοι του βρίσκονται “έξω απ’ οποιοδήποτε κομματισμό”, ότι ο στόχος των στίχων του είναι να ελαφρύνουν όσο είναι δυνατόν την περιπλάνηση του ανήσυχου ανθρώπινου πνεύματος.

Εβγκένι Γεφτουσένκο

 

Κ’ εγώ, κ’ εσύ
Αφού...

 

 

Упала молния в ручей.
Вода не стала горячей.
А что ручей до дна пронзен,
Сквозь шелест струй не слышит он.

Зато и молнии струя,
Упав, лишилась бытия.
Другого не было пути...
И я прощу, и ты прости.

   Κ’ εγώ, κ’ εσύ

Έπεσε στο ρυάκι το αστροπελέκι, το πυρρό,
Μα το νερό δεν έγινε ζεστό
Κι ότι τρυπώθηκε μέχρι το βυθό
Δεν άκουσε μες στο κελάρυσμα το δροσερό.

Αλλά και το αστροποβόλι αιχμηρό
Πέφτοντας, χάθηκε μέσα στο νερό,
Και δεν υπήρχε άλλος δρόμος ελαφρύς...
Κ’ εγώ θα συγχωρέσω, κ’ εσύ να συγχωρείς.

 

 

 

За то, что вы всегда от колыбели лгали.
А может быть, и не могли не лгать;
За то, что, торопясь, от бедной жизни брали
Скорей и более, чем жизнь могла вам дать;

За то, что с детских лет в вас жажда идеала
Не в меру чувственной и грубою была,
За то, что вас печаль порой не освежала,
Путем раздумия и часу не вела;

Что вы не плакали, что вы не сомневались,
Что святостью труда и бодростью его
На новые труды идти не подвизались,-
Обманутая жизнь - не даст вам ничего!

 

   Αφού...

Αφού διαρκώς από μικρό παιδί ψευδολογούσατε,
Και σαν συνέπεια τώρα δεν πιστεύετε σε τίποτα και σε κανέναν.
Αφού βιαστήκατε από την μίζερη ζωή ν’ αντλούσατε,
Γοργά και περισσότερο παρά ό,τι αυτή μπορεί να δώσει σ’ έναν.

Αφού η δίψα σας για το ιδανικό από τα νιάτα
Ήταν πέραν του δέοντος ηδυπαθής και αγενής.
Αφού η μαύρη θλίψη, ποτέ δεν σας είχε ανανεώσει
Και δεν κατάφερε στο δρόμο σκέψεων εσάς να υποκινεί.

Αφού από την ιερότητα και ηθική ισχύ του κόπου
Δεν εμπνευστήκατε· και αποφεύγετε τον κόπο τον χειρονακτικό.
Αφού δεν ξέρετε αμφιβολίες και δεν ξέρετε να κλαίτε
Η προδομένη η ζωή δε θα σας δώσει τίποτα καλό.