Η έκτη ημέρα
Τη συζήτηση άρχισε ο Ηρακλής:
- Χθες το βράδυ και σήμερα το πρωί, πριν έρθεις, είχα χρόνο να σκεφτώ για όλα αυτά που άκουσα αυτές τις ημέρες. Νομίζω πως κατάλαβα ότι η διαφορά μεταξύ σκέψης και Διαλογισμού είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατον ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα να κατανοήσει τον άνθρωπο του τριακοστού πρώτου αιώνα. Παρ' όλα αυτά η σκέψη μου έδωσε τη δυνατότητα να καταλάβω μερικά πράγματα: τα κατορθώματά σας που φαίνονται ως οπισθοδρόμηση, τελικά, είναι πρόοδος. Δεν πρόκειται να εντυπωσιασθώ με τίποτα, γιατί αντιλήφθηκα το πολύ υψηλό επίπεδο των ικανοτήτων σας και το τελευταίο που μου απέμεινε είναι να ικανοποιήσω την περιέργεια και την φιλομάθειά μου.
Κάποτε έγραψα ένα ποίημα με τίτλο "Ανησυχία":
Είμαστε μόλις ενός έτους.
Όλοι μαζί είμαστε ενός έτους.
Όλη η ανθρωπότητα είναι ακόμη
στην βρεφική ηλικία ενός έτους.
Το ανθρώπινο γένος σαν μωρό
που τα 'κανε πάνω του
και βρώμισε την κοιτίδα του τη Γη,
μες στις ακαθαρσίες και την μπόχα
αμέριμνα διασκεδάζει
με τα θορυβώδη μπιχλιμπίδια του.
Νομίζω πως κατάλαβες ότι κι εμάς τους ανθρώπους του εικοστού πρώτου αιώνα απασχολούσε η οικολογική κατάσταση του πλανήτη μας. Πρέπει να ομολογήσω ότι με θαυμασμό…και απογοήτευση κοιτούσα τη Γη. Το κόστος της λύσης του οικολογικού προβλήματος είναι η τόσο! μονότονη και α-νιαρή Γη; Μόνο τα "πτώματα" των πυραμίδων και τα ερείπια του παρελθόντος κατά κάποιο τρόπο "στολίζουν" την πράσινη Γη. Κι όλα αυτά σου
τα λέγω εγώ, ένας άνθρωπος που ποτέ δεν αγαπούσε τα ταξίδια, τις εκδρομές και συνήθως προτιμούσε τη μοναξιά του σπιτιού. Οι συγγενείς μου με έκπληξη ρωτούσαν γιατί δε θέλω να δω άλλα μέρη, τις ομορφιές της φύσης. Συνήθως καλούσα να τους απαντήσει ο αγαπημένος μου Σωκράτης που κάποτε είπε: "Πήγαινε να δεις ένα ακρωτήρι, ένα βουνό, μια θάλασσα κι ένα ποτάμι και τα είδες όλα!"
- Ο Σωκράτης είχε δίκιο, πράγματι η ομορφιά της Φύσης συγκεντρώνεται μέσα σ' ένα Δημιούργημα του Πλάστη και όχι στα "στολίδια", που στην ουσία είχαν τον προορισμό να εξυπηρετήσουν τα θελήματα του σώματος, να εξασφαλίσουν τις ανέσεις στον άνθρωπο. Σου φάνηκε η Γη μονότονη και ανιαρή; Εμείς τη βλέπουμε ως
τον ομορφότερο πλανήτη του Σύμπαντος, και αντίθετα τη Γη του εικοστού πρώτου αιώνα την είδαμε σαν πληγωμένο και αγανακτισμένο πλανήτη έτοιμο να
απαλλαγεί από τα άπληστα όντα, τους ανθρώπους. Χτίζοντας μέγαρα και ναούς, μεγαλουπόλεις και χωριά, φράγματα και τεχνητές λίμνες νομίζατε ότι δημιουργείτε, ενώ στην πραγματικότητα, στερημένοι το μεγάλο αγαθό του Διαλογισμού προσπαθούσατε να γεμίσετε το κενό της ψυχής με καταστροφική δράση ταλαιπωρώντας το Πνεύμα της Γης. Πραγματικά η ανθρωπότητα ήταν σε ηλικία που δεν της επέτρεπε να έχει τις Καθαρές Γνώσεις που απέκτησε μετά από αιώνες. Τώρα έχουμε τη Γνώση ότι η Γη μπορεί να αντέξει την δική της πνευματική και σωματική βρώμα μόνο μέχρι ενός σημείου. Στις αρχές του εικοστού τέταρτου αιώνα οι πυρκαγιές εξαφάνιζαν τα δάση που έδιναν οξυγόνο, το μπετόν και η άσφαλτος έκλειναν τους πόρους του Σώματος της Γης, οι πόλεμοι και οι βιομηχανίες γέμιζαν πληγές το κορμί της Γης και δηλητηρίαζαν την αναπνοή της. Η ζηλοφθονία και ο εγωισμός των ανθρώπων προκαλούσαν καρκινiκό όγκο που συνέχεια μεγάλωνε μέσα στο Πνεύμα της Γης. Η Γη ήταν έτοιμη ν' αλλάξει την τοποθεσία του άξονά της. Θα σου περιγράψω τι συμβαίνει, όταν η Γη αλλάζει τον άξονά της, αυτό ήδη έχει συμβεί τέσσερις φορές. Με μια κίνηση αγανάκτησης της Γης ο άξονας αλλάζει τη γωνιά περιστροφής σε 60 μοίρες και ο βόρειος και ο νότιος πόλος μετατοπίζονται σε απόσταση 6666 χιλιόμετρα. Και τότε… ο ωκεανός με κύματα ύψους περίπου ένα χιλιόμετρο πέφτει πάνω στη ξηρά και την καλύπτει…
- Σελήνα! Συγνώμη που σε διακόπτω, είμαι έκπληκτος! Μου περιγράφεις την εικόνα που ο μεγάλος Ρώσος ποιητής Φιόντορ Τιούτσεφ απεικονίζει σ' ένα από τα μικρά αριστουργήματά του. Τώρα βλέ-πω πως ήταν και προφητικό αυτό το τετράστιχο!
Όταν θα φτάσει η στερνή στιγμή της πλάσης,
Ο ουρανός θα πέσει και η Γη θα διασπαστεί,
Το παν θα καλυφθεί απ' τον ωκεανό με άπειρες διαστάσεις,
Και του Θεού η κάρα θ' απεικονισθεί εκεί!
- Πραγματικά εντυπωσιάζει η διορατικότητα του ποιητή. Αργότερα θα σου πω και για τον Φιόντορ Τιούτσεφ…τώρα ας συνεχίσουμε. Με την αλλαγή του άξονα, αναταράζεται το μάγμα της Γης και εμφανίζονται νέα ηφαίστεια, ο ουρανός θα γίνει μαύρος από τη στάχτη των ηφαιστείων και από τις εξατμίσεις των ωκεανών. Πάνω στη Γη θα επικρατήσει φοβερό κρύο. Θα επιζήσουν πολύ λίγοι οι οποίοι χάνοντας όλα τα συνηθισμένα αγαθά και αναγκασμένοι μερικά χρόνια να ζουν μες στις σπηλιές πολύ γρήγορα θα ξεχάσουν την προηγούμενη ζωή τους, θα χάσουν όλες τις γνώσεις και θα γίνουν άγρια όντα. Η "ζωή" μες στις σκοτεινές, κρύες και υγρές σπηλιές είχε πολλούς κινδύνους. Οι πιο τρομεροί και αποκρουστικοί εχθροί του ανθρώπου εκείνα τα χρόνια ήταν τα δηλητηριώδη φίδια και οι αράχνες, που (σαν να ήξεραν ποιος φταίει για την κατάσταση πάνω στη Γη) συνέχεια κυνηγούσαν τον άνθρωπο και τον δάγκωναν όπου τον έβρισκαν. Η φρίκη του ανθρώπου μπροστά στα ερπετά ήταν τόσο μεγάλη που αποτυπώθηκε στον γενετικό κώδικα του, και μόνο στον εικοστό πέμπτο αιώνα ο Διαλογισμός λύτρωσε τον άνθρωπο από τον φόβο για τα φίδια και τις αράχνες. Όταν η Γη θα επιτρέψει στους ανθρώπους να βγουν από τις σπηλιές, θα δούνε μια σκληρή και αφιλόξενη Γη. Η προσαρμογή στις νέες συνθήκες θα είναι πολύ δύσκολη και οδυνηρή, και πρέπει να περάσουν πολλοί αιώνες για να μεταμορφωθεί ο εντελώς άγριος άνθρωπος σε συνετό άνθρωπο. Ο Άλεξ Σουίφτ κυριολεκτικά έσωσε τη Γη, δίνοντας στους ανθρώπους τον Διαλογισμό. Ο Διαλογισμός γαλήνεψε το Πνεύμα της Γης, τώρα οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι Συμφορά από τη Φύση, δε γνωρίζουν σεισμούς και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα που βλάπτουν τους ανθρώπους.
- Ήμουν ανόητος, όταν είπα πως δεν πρόκειται να εντυπωσιασθώ με τίποτα. Κατάλαβα, ότι οι Κα-θαρές Γνώσεις από μόνες τους επιφέρουν μεγάλες εκπλήξεις. Ελπίζω πως κάποια στιγμή θα μου πεις τι ακριβώς είναι αυτές οι Καθαρές Γνώσεις. Σε παρακαλώ Σελήνα, συνέχισε!
- Θα σου πω, τι είναι Καθαρή Γνώση, είναι εύκολο να το καταλάβεις, και μετά θα συνεχίσουμε. Εί-ναι δική μου παράλειψη που δεν το γνωρίζεις ακόμα: Καθαρή Γνώση είναι Γνώση που σε φέρνει πιο κοντά στον Θεό, είναι βαθιά Γνώση που δείχνει το μονοπάτι προς την Ύψιστη Δύναμη…
- Δε συνήθισα ν' ακούω από σένα κοινοτοπίες, αγαπητή Σελήνα. Το πρόβλημα είναι, πώς να ξεχωρίσεις την Καθαρή από τη "βρώμικη" Γνώση; Οι καημένοι επιστήμονες-φυσικοί νόμιζαν πως βρήκανε την ανεξάντλητη πηγή ενέργειας για την πρόοδο της ανθρωπότητας, όταν ανακαλύψανε την αλυσιδωτή αντίδραση…
- Δεν ολοκλήρωσα τη φράση μου: μόνο εκείνος που γνωρίζει την επιστήμη του Διαλογισμού μπορεί να ξεχωρίσει και ν' αναγνωρίσει την Καθαρή Γνώση από τον ωκεανό γνώσεων και σκέψεων.
Ο πρώτος άνθρωπος που το 2468 ανακάλυψε και μετέδωσε την Τέχνη του
Διαλογισμού για καθορισμό των Καθαρών Γνώσεων ήταν η Ρωσίδα Τατιάνα Εμελιάνοβα. Απ' αυτήν τη στιγμή οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν την διαφορά μεταξύ Γνώσης και γνωσούλας, γνώριζαν ακριβώς πια Γνώση θα οδηγήσει προς τη Σωτηρία της Ζωής, και έπαψαν πια να είναι τα "τυφλά γατάκια". Στη μνήμη των ανθρώπων του τριακοστού πρώτου αιώνα το όνομα της Τατιάνα Εμελιάνοβα είναι δεύτερο μετά από το όνομα του Άλεξ Σουίφτ.
- Σελήνα, πες μου σε παρακαλώ πώς καταφέρατε να απαλλαγείτε από το θόρυβο. Είναι αθόρυβα τα σφαιροπλάνα, τα αυτοκίνητα, ούτε εσείς οι άνθρωποι ακούγεστε όταν μιλάτε. Έχω την εντύπωση πως η ίδια η Φύση αναζητάει τη σιγή και τη σιωπή.
- Μέχρι τον εικοστό πέμπτο αιώνα η ανθρωπότητα περισσότερο εκτιμούσε το θόρυβο παρά τη σιγή. Τη Γνώση την είχαν οι λίγοι:
"Στους ανθρώπους είναι απαραίτητο να βρούνε τον Θεό, όμως είναι αδύνατον να τον βρεις μες στο σούρτα-φέρτα και το θόρυβο. Ο Θεός είναι φίλος της γαλήνης. Κοιτάξτε την φύση, πως τα δέντρα, τα λουλούδια, τα χόρτα μεγαλώνουν μες στη σιγαλιά, κοιτάξτε τα άστρα, το φεγγάρι, τον ήλιο που αιωρούνται μες στη μεγάλη Σιωπή… Για ν' αγγίξουμε την ψυχή πρέπει ν' αποκτήσουμε τη σιωπή",
"Ο θόρυβος είναι ο πιο αυθάδης απ' όλες τις μορφές διακοπής. Δεν είναι μόνο διακοπή, αλλά και διάρρηξη της σκέψης".
Θα σου πω για την ίσως μοναδική παράδοση που έχουν οι άνθρωποι του τριακοστού πρώτου αιώνα. Οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με πρωτόγονο Διαλογισμό υπέφεραν πάρα πολύ απ' το θόρυβο εκείνης της εποχής. Ήταν αναγκασμένοι να φύγουν απ' τις πόλεις και τα χωριά στα δάση και στα βουνά. Μόνο εκεί μπορούσαν ν' απαλλαγούν από το θόρυβο του ανθρώπου και να βρούνε το "θόρυβο" της φύσης.
Το 2653 από το Συμβούλιο της Γης υιοθετήθηκε η Αρέσκεια Σιγής πάνω στον Πλανήτη.
Μάλιστα, Ηρακλή, "ακούω" την ερώτησή σου. Η λέξη "Αρέσκεια" αντικατέστησε τη λέξη "νόμος", γιατί ο νόμος ήταν γραπτός κανόνας που με κατηγορηματικό τρόπο εξέφραζε τη βούληση του κράτους και ρύθμιζε τις κακές σχέσεις των πολιτών με την πολιτεία, ενώ η λέξη "Αρέσκεια" ήταν μια προφορική αρχή που με πιο ευγενικό τρόπο εξέφραζε τις μοναδικές επιθυμίες των ελεύθερων πολιτών που ποτέ δεν έχουν κακές σχέσεις μεταξύ τους και με την πολιτεία. Οι νόμοι είχαν την ιδιορρυθμία να παραβιάζονται, ενώ οι Αρέσκειες έχουν τη συνήθεια να τηρούνται.
Η Σιγή ήταν μεγάλη Καθαρή Γνώση που ριζικά άλλαξε και τη Φύση και τον Άνθρωπο. Οι αλλαγές έφεραν πολλές δυσκολίες, ο άνθρωπος ήταν αναγκασμένος να στερηθεί πολλά "αγαθά". Ο αγώνας ενάντια στο θόρυβο ήταν αθόρυβος και αποτελεσματικός. Σε διάρκεια εκατόν σαράντα ετών ο κό-σμος απαλλάχθηκε από θορυβώδες μηχανές και συσκευές, είχε ανακαλύψει άλλου είδους ενέργειες. Οι άνθρωποι άλλαξαν ακόμη και τη γλώσσα τους, επινόησαν μια αθόρυβη γλώσσα που "ακούγεται" και μέσα στο νερό.
Τώρα οι άνθρωποι μπορούν άνετα να ζουν και μέσα στα χωριά, όμως οι περισσότεροι ακολουθούν την παράδοση των προγόνων. Μες στα χωριά ζούνε συνήθως εκείνοι που δεν κατάφεραν ακόμη να αναγνωρίζουν την Καθαρή Γνώση.
Ένα μέρος της Σιγής είναι η Σιωπή. Όταν οι πρώτοι άνθρωποι έμαθαν να μιλάνε πήρανε
φόρα και δεν ήξεραν πώς να σταματήσουνε. Ο κόσμος νόμιζε ότι η Ομιλία μεταδίδει Γνώσεις, όμως στην πραγματικότητα μετέδιδε γνωσούλες. Πολύ γρήγορα η Ομιλία έγινε εχθρός της ανθρωπότητας, γιατί η Ομιλία της Ψευτιάς, της Ανειλικρίνειας, της Παραπλάνησης εκμηδένισε την Ομιλία της Αλήθειας. Μες από την Ομιλία εμφανίστηκε το σιχαμερό πρόσωπο του Εγωισμού: για ό,τι και να μιλούσε, για όποιον και να μιλούσε ο άνθρωπος, συνήθως μιλούσε για τον εαυτό του. Η επίδραση του Εγωισμού πάνω στις καλές τέχνες ήταν καταστροφική. Οι σοφοί παρατηρούσαν:
"Η γλώσσα της Αλήθειας είναι απλή, κατανοητή, σαφέστατη. Ενώ η γλώσσα της μοντέρνας ποίησης είναι η γλώσσα της Ψευτιάς και της Απάτης είναι περίτεχνη και προσποιητή",
"Η μοντέρνα ποίηση παρέδωσε το θερμό επανωφόρι της Σκέψης στην φιλοσοφία και το κομψό φου-στάνι της Απλότητας στο τραγούδι και έμεινε σαν μισόγυμνη ξεπεσμένη κυράτσα των Ελεύθερων Ήχων προσιτή για τον καθένα που έχει δυο φράγκα",
"Να γράφεις απλά και καθαρά είναι το ίδιο δύσκολο, όπως και να είσαι ειλικρινής και καλός",
"Ν' αποφεύγεις τη λεπτότητα στη γλώσσα. Η γλώσσα πρέπει πάντα να έχει την κομψότητα της απλότητας".
Τώρα για τη Σιωπή. Εδώ αγαπητέ Σιωπηρέ θα κάνω μια δική μου παρατήρηση. Μες στο βιβλίο σου ομολογείς πως σου αρέσει πολύ ο Φιόντορ Τιούτσεφ και γράφεις ότι το αγαπημένο σου ποίημα είναι το "SILENTIUM!" (Σιωπή!). Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι τον ποιητή Φιόντορ Τιούτσεφ η Ιστορία της Ανθρωπότητας
τον αναγνώρισε ως Φωτισμένο. Είναι εκπληκτική αυτή η σύμπτωση πως ο άνθρωπος που λατρεύει τη Σιωπή έχει επώνυμο Σιωπηρός το οποίο κληρονόμησε απ' τους προγόνους. Στο βι-βλίο σου γράφεις: "Το επώνυμο μου επέβαλλε στη ζωή μου την κατάρα της σιγής. Νομίζω ύστερα από σαράντα χρόνια ζωής άρχισα να παρατηρώ πως βαριέμαι να μιλάω, ακόμη και ν' ακούω. Όταν κάποιος με ρωτούσε, γιατί δε μιλάω, αστειευόμουν: απαντούσα πως το επίθετό μου επιβάλλει τη δύναμή του. Τελικά ήταν ευλογημένη αυτή η "κατάρα", γιατί μου χάρισε τη μοναχικότητα, τη σκέψη και τη σιωπή. Το πιστεύω μου έγινε ένα απόφθεγμα: "Δεν είναι ανάγκη να βγεις από το σπίτι. Μείνε στο τραπέζι σου και αφουγκράσου. Ή μην αφουγκράζεσαι, περίμενε μόνο. Ή μην περιμένεις, κάθισε εντελώς ήσυχος και μόνος. Ο κόσμος θα σου προσφερθεί για αποκάλυψη, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, εκστατικός θα κουλουριαστεί μπροστά σου".
Ηρακλή! Οι άνθρωποι του τριακοστού πρώτου αιώνα δεν μπορούν να φανταστούν, πώς ζούσανε στον εικοστό πρώτο αιώνα. Χάρη σ' εσένα ήμουνα αναγκασμένη να γνωρίσω τόσο βαθιά το άγριο Παρελθόν. Εμείς συνήθως ασχολούμαστε με το
Μέλλον. Ομολογώ πως είναι οδυνηρό και τραγικό να βλέπεις από το μέλλον το μεγάλο κοπάδι της ανθρωπότητας να παίρνει το δρόμο της αυτοκτονίας, να βλέπεις με πόση ανούσια βαναυσότητα τσαλαπατάει τα βλαστάρια της σοφίας στο πέρασμά του:
"Περπάτησα ένα μίλι με τη Χαρά. Φλυαρούσε σ' όλο το δρόμο, αλλά πολλά από τα λόγια της δεν μ' έκαναν περισσότερο σοφό απ' ό,τι ήμουν. Περπάτησα ένα μίλι με τη Λύπη και δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα της. Πόσα πράγματα έμαθα όμως, τότε που περπάτησα με τη Λύπη!",
"Όταν ο άνθρωπος εξαναγκάζεται να σωπάσει, αρχίζει να σκέφτεται",
"Όσο υψηλότερη η φωνή, τόσο χαμηλότερη η διάνοια",
"Οι κουβέντες επινοήθηκαν για να μην αφήνουν τον άνθρωπο να σκέφτεται",
"Η ομιλία και η γραφή είναι φτιαγμένες από παραμορφώσεις και ακρωτηριασμούς της σκέψης",
"Όλες οι αληθινές απολαύσεις είναι σιωπηλές",
"Οι λέξεις είναι απλώς το δοχείο. Η σιωπή είναι το περιεχόμενο",
"Η συζήτηση διδάσκει, η σιωπή μορφώνει",
"Όλοι μιλούν. Κανένας δεν μιλά για τη σιωπή. Γι' αυτό έχουν χάσει την αξία τους τα λόγια".
Η Ομιλία έδωσε στην ανθρωπότητα τη δύναμη να καταστρέψει τη Φύση δημιουργώντας την ποικιλία των Άχρηστων Πραγμάτων. Η Σιωπή έδωσε στην ανθρωπότητα τον Διαλογισμό που απέτρεψε την καταστροφή της Φύσης και απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την Σκλαβιά της Ύλης.
- Μη μου ξύνεις τις πληγές, Σελήνα. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε δύναμη να σταματήσει την Φλυαρία και να κάνει τον άνθρωπο να Σκέφτεται για τον προορισμό της Ζωής, προτιμούσε να μιλά-ει, να βλέπει, και ν' ακούει. Καλύτερα πες μου, γιατί τα σπίτια των κατοίκων του χωριού δεν έχουν παράθυρα;
- Είναι απαιτήσεις του Διαλογισμού του τριακοστού πρώτου αιώνα. Μόνο μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και με θερμοκρασία τέσσερις βαθμούς Κελσίου πάνω από το μηδέν μπορεί να γίνει ο τέλειος Διαλογισμός.
- Στην εποχή μου ίσως το ένα τέταρτο των ανθρώπων δούλευαν και ασχολούνταν με το πώς να ντύσουν, να κάνουν πιο όμορφη τη γυναίκα και ευπαρουσίαστο τον άνδρα. Τώρα όλοι σας φοράτε ένα γκρίζο φόρεμα ίδιας κοψιάς με κουκούλα που περιβάλλει το κεφάλι, κάτι παρόμοιο φορούσαν οι καλόγριες στα μοναστήρια μας. Δηλαδή, διαλύσατε και τη μόδα;
- Εδώ και πέντε αιώνες οι άνθρωποι δεν προσπαθούν να ξεχωρίζουν ο ένας από τον άλλον, η μόδα ήταν ένα από τα αποκρουστικά πρόσωπα του Εγωισμού. Το φόρεμα που φοράμε τώρα, είναι επίτευγμα των δυο τελευταίων αιώνων. Η συμπλήρωση του περιοδικού πίνακα στοιχείων με έξι νέα χημικά στοιχεία μας έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε Ύφασμα που έχει πολλές δυνατότητες και λειτουργίες: είναι πολύ ελαφρό, μαλακό και ανθεκτικό, το φοράμε μερικά χρόνια, δημιουρ-γεί γύρω από το σώμα ένα πεδίο που απωθεί κάθε είδους σκόνη από το σώμα, αντιδρά στην αλλαγή θερμοκρασίας και αυτόματα ελέγχει τη θερμοκρασία, μες στο νερό προμηθεύει το σώμα με οξυγόνο το οποίο αποσπάει από το θαλασσινό νερό και δημιουργεί μαζί με το βαθυσκάφος υδατοστεγές πε-δίο για είσοδο και έξοδο στο βαθυσκάφος και τελικά είναι η κεραία για επικοινωνία (έχει πολύ περιορισμένη χρήση) των κατοίκων της Γης μεταξύ τους και με ανθρώπους άλλων πλανητών.
- Φανταστικό! Νομίζω και στον εικοστό πρώτο αιώνα αν υπήρχε παρόμοια ενδυμασία ίσως και τότε ο άνθρωπος θα πετούσε όλα τα ρούχα του έξω από την γκαρνταρόμπα.
Σελήνα από τη συζήτηση που είχαμε με τον Μιγκέλ κατάλαβα ότι οι άνθρωποι των χωριών ακόμη κρατάνε κατοικίδια ζώα, αλλά εγώ είδα μόνο μια γάτα. Τι γίνεται γενικά με τα ζώα;
- Οι μεγάλες αλλαγές στη ζωή του ανθρώπου αναπόφευκτα έφεραν μεγάλες και οδυνηρές αλλαγές στη ζωή των κατοικίδιων ζώων. Η αδιαφορία του ανθρώπου απομάκρυνε σιγά σιγά όλα τα ζώα, ε-κτός από κάποια μερίδα γατών που ακόμη ζουν δίπλα στον άνθρωπο που επιθυμεί να ασχολείται μ' αυτά. Εδώ και παραπάνω από τέσσερις αιώνες ο άνθρωπος γνωρίζει των τρόπο επικοινωνίας με όλα τα είδη της πανίδας της Γης. Τα ζώα γνωρίζουν την ψυχική δύναμη του ανθρώπου, γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να τον ενοχλούν και αποφεύγουν τον άνθρωπο. Τα ζώα ζουν μια ελεύθερη και αρμονική ζωή μες στη Φύση.
- Τι είναι για τον σύγχρονο άνθρωπο η αστρονομία; Είναι χόμπι ή ανάγκη να παρακολουθεί τ' άστρα;
- Ο έναστρος ουρανός είναι η πιο θεαματική, η πιο αξιοθαύμαστη εικόνα που μπορούν να δουν τα ανθρώπινα μάτια. Μέχρι τον εικοστό τέταρτο αιώνα με τον ωκεανό των άστρων ασχολήθηκαν μόνο οι επιστήμονες και λίγοι ερασιτέχνες. Τον άνθρωπο τότε δεν τον άφηναν να σηκώσει το κεφάλι του τα γήινα: η προσκόλληση στα αντικείμενα, οι αμέτρητες επιθυμίες και τα πάθη του σώματος. Τότε μόνο μερικοί γνώριζαν την ευνοϊκή επίδραση των άστρων πάνω στην ανθρώπινη ψυχή. Η παρακολούθηση των άστρων ακόμα και με γυμνό μάτι είναι ένας τρόπος "επικοινωνίας" με την Ύψιστη Δύναμη.
Στο βιβλίο σου "Ελλάδα, έτος 2500", έχεις μια σωστή παρατήρηση-σκέψη: "Κάθομαι μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και ταραγμένος παρακολουθώ την παρδαλή, πολύχρωμη κενότητα της ζωής μας και η οθόνη με κοιτά σαν θανατηφόρα κάννη που εκτοξεύει τις ανθρώπινες συμφορές και τα ελαττώματά μας. Στέκομαι και με θαυμασμό κοιτάζω την ασπρόμαυρη οθόνη της Νύχτας και αισθάνομαι πως η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη και μεγαλοπρέπεια και ο έναστρος ουρανός με κοιτάει με τα μάτια του Δημιουργού και νιώθω την απέραντη αγάπη και την καλοσύνη Του".
Για τον σύγχρονο άνθρωπο η παρακολούθηση των άστρων είναι ανάγκη, γιατί μόνο βλέποντας τ' άστρα, μέσω των ματιών αντλεί κανείς τη Δύναμη του Σύμπαντος, μόνο τ' άστρα του δείχνουν το στενό μονοπάτι προς την κορυφή του Διαλογισμού.