51 κείμενα του Multa paucis από τις 31 Ιουλίου  2002

34a. Μύθοι και παραβολές

Ένα όμορφο ελάφι θαύμαζε τα κέρατά του και μισούσε τα άσχημα πόδια του. Μια μέρα όμως, παρουσιάστηκε ένας κυνηγός και τα άσχημα πόδια του ελαφιού του επέτρεψαν να το σκάσει και να σωθεί.
Αργότερα, τα όμορφα κέρατά του μπλέχτηκαν μέσα στους θάμνους και ,πριν μπορέσει να ξεφύγει, το πυροβόλησαν.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Κάποτε ένας ταξιδιώτης καθόταν κάτω από ένα δέντρο. Ένιωθε πολύ κουρασμένος και ήθελε να πιει κάτι. Έτσι, σκέφτηκε ένα καθαρό ρυάκι, κι αμέσως άκουσε το κελάρυσμα του νερού δίπλα του. Αφού ήπιε νερό, σκέφτηκε ότι θα ήθελε να έχει λίγο φαγητό για να ικανοποιήσει την πείνα του, κι αυτό εμφανίστηκε επίσης δίπλα του. Μετά, καθώς ένοιωθε κουρασμένος και σκέφτηκε ότι θα ήθελε να ξεκουραστεί, εμφανίστηκε εκεί μπροστά του ένα ωραίο κρεβάτι, κι έτσι πήγε για ύπνο.
Ο ανόητος άνθρωπος δεν ήξερε ότι έχει πάει να αναπαυθεί κάτω από το Δέντρο της Εκπλήρωσης των Επιθυμιών. Το βράδυ όταν ξύπνησε, ο ήλιος είχε κιόλας δύσει κι είχε πέσει η νύχτα. Σηκώθηκε και ήλθε στο νου του η σκέψη: "Ω, τι τρομερό σκοτάδι, μπορεί να έλθουν οι τίγρεις και να με φάνε". 
Κι έτσι έγινε…
Παραμχάμσα Σατυανάντα

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο και από εκείνη την ημέρα, ο ήλιος τρέχει πίσω από το σκοτάδι ενώ το σκοτάδι δεν έχει κάνει τίποτε κακό στον ήλιο ούτε που του έχει μιλήσει, δεν τον έχει καν συναντήσει ποτέ και όμως η ήλιος συνεχώς το παρενοχλεί.
Ύστερα από παρενόχληση εκατομμυρίων ετών, το σκοτάδι κουράστηκε και πήγε στο Θεό και του είπε:
- Είναι έλλειψη ευγνωμοσύνης να παραπονιέμαι, αλλά σε όλα υπάρχει ένα όριο. Ταλαιπωρούμαι εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο ήλιος εξακολουθεί να με διώχνει από παντού. Ούτε μια ανάσα δεν μπορώ να πάρω από την αγωνία. Έχω να κοιμηθώ εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Μ' έχει φάει η αγωνία. Ο ήλιος με βασανίζει συνεχώς και χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Ο Θεός είπε:
- Έπρεπε να είχες έρθει νωρίτερα. Δεν υπήρχε λόγος να περιμένεις τόσο πολύ. Αυτό είναι μεγάλη αγένεια εκ μέρους του ήλιου. Θα τον καλέσω αμέσως, για να απολογηθεί.
Κάλεσε, λοιπόν, τον ήλιο κι εκείνος ρώτησε με απορία:
- Μα, τι έκανα; Δεν έχω κάνει κανένα κακό! Κάθε μέρα κάνω το ίδιο δρομολόγιο. Από τότε που μ' έφτιαξες, δεν κάνω τίποτε άλλο.
Τη στιγμή, όμως που ο ήλιος μπήκε στο σπίτι του Θεού το σκοτάδι εξαφανίστηκε.
Ο Θεός με αυστηρό ύφος λέει:
- Γιατί συνέχεια παρενοχλείς, ταλαιπωρείς και βασανίζεις αυτό το κακόμοιρο παιδί, το σκοτάδι. Μα, που πήγε; Τώρα εδώ ήταν!
- Θεέ μου, ούτε που έχω ακούσει γι' αυτό το σκοτάδι. Δεν το έχω δει ποτέ μου!
Εκατομμύρια χρόνια πέρασαν και πάλι το σκοτάδι παρουσιάστηκε και είπε:
- Δεν έκανες τίποτα και το μαρτύριό μου συνεχίζεται.
- Είσαι πολύ παράξενο! είπε ο Θεός, όταν ήταν εδώ ο ήλιος, εσύ που πήγες;
Του λέει το σκοτάδι:
- Συμπεριφέρεσαι σαν χαζούλιακας. Όταν είναι εδώ ο ήλιος, δεν μπορώ να είμαι κι εγώ εδώ. Αν είμαι εγώ εδώ, δεν μπορεί να είναι εδώ κι ο ήλιος. Δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλον. Πρέπει ν' ακούσεις χωριστά τις ιστορίες μας και ν' αποφασίσεις.
Λέει ο Θεός: 
- Δεν είναι αυτός ο δικός μου τρόπος. Πρέπει να είστε εδώ παρόντες και οι δύο, για να είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν λέει ψέματα.
- Τότε, λέει το σκοτάδι, είναι προτιμότερο να πάρω πίσω την καταγγελία μου.
Από τότε, το σκοτάδι δεν ξαναεμφανίστηκε. Πότε-πότε έρχεται ο ήλιος και ρωτάει:
- Τι απέγινε εκείνο το παιδί, το σκοτάδι; Θέλω να ξεκαθαρίσω το θέμα, γιατί με πιάνει πονοκέφαλος στην ιδέα ότι κάποιος έχει πάθει κακό από μένα, έστω και χωρίς να το ξέρω.
Ο Θεός είπε:
- Μην ανησυχείς! Το πρόβλημα είναι τέτοιο, που δεν μπορεί να λυθεί. Εσύ όλα καλά τα κάνεις! Και το παιδί δεν πρόκειται να σου ξανακάνει μήνυση. Ο φάκελος της υπόθεσης έκλεισε.
Οσσό

Μια γυναίκα μέσης ηλικίας έπαθε έμφραγμα. Ενώ ο γιατροί μες στο χειρουργείο παλεύανε για τη ζωή της, εκείνη είδε μπροστά της τον Θεό.
- Είναι το τέλος μου; ρώτησε η γυναίκα. Ο Θεός άνοιξε το Τετράδιο της Ζωής και την ανακοίνωσε ότι θα πεθαίνει ύστερα από 40 χρόνια και 3 μέρες.
Όταν η γυναίκα συνήλθε μετά από την νάρκωση, ήταν πολύ χαρούμενη, φώναξε τον γιατρό και του ζήτησε, αφού βρίσκεται στο νοσοκομείο να τις κάνουν όλες τις πλαστικές εγχειρίσεις: λίφτινγκ προσώπου, ανόρθωση και μεγέθυνση του στήθους, λιποαναρρόφηση στους γλουτούς και στην κοιλιά,…
Πριν να πάρει εξιτήριο απ' το νοσοκομείο κάλεσε την καλλυντική και έκανε μανικιούρ, πεντικιούρ, άλλαξε το χρώμα των μαλλιών της…
Δεν πρόλαβε η ευτυχισμένη γυναίκα να βγει από την πύλη του νοσοκομείου πως παρασύρθηκε απ' το ασθενοφόρο και πέθανε.
- Κύριέ μου! φώναξε η αγανακτισμένη γυναίκα όταν παρουσιάστηκε μπροστά στο Θεό, δεν μου είπες πως θα ζήσω άλλα 40 χρόνια.
- Ωχ! Συγνώμη… δε σε αναγνώρισα!*


34b. Ανέκδοτα και ιστορίες

Κάποτε, ζούσε ένας γέροντας που στεκόταν στο πηγάδι του χωριού του και χαιρετούσε τους κουρασμένους ταξιδιώτες που περνούσαν από κει. Και όταν κάποιος τον ρωτούσε, "τι άνθρωποι ζουν εδώ;" αυτός τους απαντούσε με μια άλλη ερώτηση: "τι ανθρώπους βρήκες στο τελευταίο μέρος όπου έμεινες;" 
Αν ο ταξιδιώτης του έλεγε ότι στο προηγούμενο μέρος απ' όπου είχε περάσει οι άνθρωποι ήταν κεφάτοι και χαρούμενοι, φιλικοί και γλεντζέδες, ο γέροντας απαντούσε με σιγουριά ότι έτσι είναι οι άνθρωποι και στο χωριό του.
Αλλά αν ο ταξιδιώτης παραπονιόταν ότι στο τελευταίο μέρος απ' όπου πέρασε οι άνθρωποι ήταν κακοί, καβγατζήδες και στριμμένοι, ο γέροντας κουνούσε λυπημένα το κεφάλι του κι έλεγε, "αλίμονο, τους ίδιους ανθρώπους θα βρεις κι εδώ".
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Ο Αϊνστάιν δε θυμόταν ούτε τον αριθμό του τηλεφώνου του. 
- Γιατί να το κάνω, έλεγε, αφού υπάρχει στον κατάλογο; Το μελάνι είναι καλύτερο κι από την πιο ισχυρή μνήμη.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Σ' ένα δάσος, κοντά σε μια πόλη, ζούσαν δυο ζητιάνοι. Φυσικά, ήταν εχθροί, όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα, με δυο γιατρούς, δυο καθηγητές, δυο άγιους. Ο ένας ήταν τυφλός, κι ο άλλος ήταν κουτσός. Όλη μένα, στην πόλη, ο ένας ανταγωνιζόταν τον άλλον.
Μια μέρα, όμως, οι καλύβες τους έπιασαν φωτιά, καθώς μια πυρκαγιά έκαιγε ολόκληρο το δάσος. Ο τυφλός είχε την ικανότητα να τρέξει, για να βγει απ' το δάσος, αλλά δεν μπορούσε να δει και ο κουτσός που είχε την ικανότητα να δει, δεν μπορούσε να τρέξει.
Η φωτιά προχωρούσε με ταχύτητα και οι δυο ζητιάνοι κατάλαβαν πως είχαν ο ένας την ανάγκη του άλλου, αλλιώς του περίμενε ο θάνατος. Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή, ξεχνώντας τον προηγούμενο ανταγωνισμό τους, εγκατέλειψαν κάθε ανόητη εχθρότητα και αποφάσισαν να μεταφέρει ο τυφλός στους ώμους του τον κουτσό. Έτσι, θα λειτουργούσαν σαν ένας άνθρωπος, αφού ο κουτσός μπορούσε να δει και ο τυφλός μπορούσε να τρέξει. Δημιούργησαν μια σπουδαία σύνθεση και τα κατάφεραν να βγουν απ' τις φλόγες και να σώσουν τη ζωή τους. Και επειδή ο ένας έσωσε τη ζωή του άλλου έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να μη ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο.
Οσσό

Μια φορά ο φιλόσοφος Αρίστιππος, που απέκτησε περιουσία εγκωμιάζοντας τον βασιλιά, είδε τον Διογένη να πλένει τη φακή και του είπε:
- Εάν θα είχες εγκωμιάσει τον βασιλιά, δε θα υπήρχε ανάγκη να φας φακή.
Ο Διογένης έφερε αντίρρηση:
- Εάν θα είχες μάθει να φας φακή, δε θα υπήρχε η ανάγκη να εγκωμιάσεις τον βασιλιά.*

Όταν ο Όλιβερ Κρόμβελ (1599-1658) μπήκε με το στρατό του στο Λονδίνο μαζεύτηκε ένα μεγάλο πλήθος να δουν τον ήρωα της Επανάστασης. Ένας από τους συνοδούς του του είπε:
- Κοιτάξτε, πόσο κόσμος σας χαιρετάει!
Ο Κρόμβελ με ηρεμία παρατήρησε:
- Αυτοί οι χάχες θα είναι πιο πολλοί, όταν θα με πάνε για κρεμάλα.*

Ο γνωστός Αμερικάνος δραματουργός Ευγένιος Ο' Νηλ (1888-1953) ταξίδευε πάνω σ' ένα μεγάλο βαπόρι στη Μεσόγειο και ανέβηκε πάνω στη γέφυρα του καπετάνιου. Ο ναύτης της υπηρεσίας του είπε πως δεν επιτρέπεται σε κανέναν να ανεβαίνει εδώ. Ο Ο' Νηλ με ύφος του είπε:
- Ξέρετε ότι μιλάτε με πιο διάσημο δραματουργό της σύγχρονης εποχής.
Ο ναύτης κουνώντας το κεφάλι, απάντησε:
- Συγνώμη, κύριε Μπέρναντ Σω, αλλά παρ' όλα αυτά πρέπει να κατεβείτε από την γέφυρα.*

Ο διάσημος Γερμανός ηθοποιός Λουδοβίκος Ντεβριέν (1784-1832) με μεγάλη επιτυχία έπαιζε το ρόλο του Ριχάρντου Γ/ στην ομώνυμη τραγωδία του Σαίξπηρ. Μια φορά στη διάρκεια της παράστασης μετά από τη φράση:
- Άτι! Άτι! Μισό βασίλειο για άτι! απ' την αίθουσα ακούστηκε μια θρασύς φωνή:
- Μήπως σου κάνει και ένας γάιδαρος;
Ο ηθοποιός δεν τα 'χασε:
- Γιατί, όχι! Σε παρακαλώ, ανέβα στη σκηνή για να σε καβαλικέψω.*

Η μεγάλη ηθοποιός Σάρα Μπερνάρ (1844-1923) έτυχε να παίξει μια φορά ρόλο ζητιάνας. Ο ρόλος της τελείωνε με λέξεις: 
- Δεν έχω άλλες δυνάμεις να περπατήσω. Πεθαίνω από την πείνα.
Οι θεατές όμως είδαν στο χέρι της χρυσό βραχιόλι, το οποίο η ηθοποιός ξέχασε να βγάλει ανεβαίνοντας στη σκηνή. Κάποιος φώναξε:
- Να πουλήσεις το βραχιόλι σου.
Η Σάρα αμέσως βρήκε διέξοδο από τη δύσκολη κατάσταση και με αδύνατη φωνή τελείωσε το μονόλογό της:
- Προσπάθησα να πουλήσω το βραχιόλι, όμως αποδείχθηκε ψεύτικο.
Ακολούθησαν θυελλώδεις χειροκροτήματα.*


34c. Σκέψεις

Όσο λιγότερο πιστεύω στην εποχή μας και όσο πιο άγονη και διεφθαρμένη παρουσιάζεται η ανθρωπότητα στα μάτια μου, τόσο λιγότερο βλέπω την επανάσταση σαν λύση και τόσο περισσότερο πιστεύω στη μαγική δύναμη της αγάπης.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ορισμένοι άνθρωποι θεωρούν τους εαυτούς τους τέλειους, αλλά μόνο επειδή ζητούν πολύ λίγα από τον εαυτό τους.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Δεν ξέρω αν ο κόσμος έγινε ποτέ καλλίτερος. Ξέρω όμως αυτό: ότι αν ποτέ ο κόσμος έγινε καλλίτερος, αν ποτέ έγινε πιο πλούσιος, πιο ζωντανός, πιο ευτυχισμένος, πιο διασκεδαστικός, αυτό δεν ήταν ποτέ η δουλειά των αναμορφωτών και των βελτιωτών, αλλά των αληθινών αναζητητών του εαυτού τους που δεν έχουν προορισμό και σκοπούς, που είναι ευχαριστημένοι να ζουν και να είναι ο εαυτός τους.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ο Θεός δεν μας στέλνει την απελπισία για να μας σκοτώσει, τη στέλνει για να μας δώσει τη δυνατότητα να βρούμε έναν καινούργιο τρόπο ζωής.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ο κόσμος συχνά έχει κατηγορηθεί ως αποτρόπαιος επειδή κάποιος κοιμήθηκε άσχημα ή έφαγε πάρα πολύ. Ο κόσμος συχνά έχει εξυμνηθεί επειδή κάποιος μόλις φίλησε ένα όμορφο κορίτσι.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ο άνθρωπος δεν είναι καθορισμένος, ξεκάθαρα προσδιορισμένος μια για πάντα, είναι κάτι εν εξελίξει: ένα πείραμα, ένας υπαινιγμός του μέλλοντος, ή αναζήτηση και η νοσταλγία της φύσης για νέες μορφές και δυνατότητες.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Τα καλλίτερα όπλα ενάντια στις συμφορές της ζωής είναι το κουράγιο, το ανεξάρτητο μυαλό, και η υπομονή. Το κουράγιο μας δίνει δύναμη, το ανεξάρτητο μυαλό μας διασκεδάζει, και η υπομονή μας χαρίζει τη γαλήνη.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ο λόγος ύπαρξης των προβλημάτων δεν είναι το να λυθούν, αποτελούν απλώς τους πόλους που δημιουργούν την απαραίτητη ένταση για τη ζωή.
Χ.Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Κάθε δυνατός άνθρωπος πετυχαίνει πάντα αυτό για το οποίο μια αυθεντική ώθηση μέσα μας του τον κάνει να παλεύει. Χωρίς το κτήνος μέσα μας θα ήμαστε ευνουχισμένοι άγγελοι.
Χ. Έσσε (απ' την συλλογή του Β. Σιώπη)

Ο άνθρωπος θα γίνει ημίθεος όταν η οσμή του ψημένου κρέατος θα του προκαλεί εμετό.
Ο άνθρωπος θα γίνει θεός όταν την έλξη προς το αντίθετο φύλο θα έχει μόνο όποτε θα πρέπει να αναπαράγει το είδος του.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Η μεγάλη αμαρτία της Εκκλησίας είναι που τόσο πολύ ύψωσε τον Θεό, ταυτόχρονα μειώνοντας τον άνθρωπο, ενώ το Έργο της θα έπρεπε να είναι: να πείσει τον άνθρωπο πόσο σημαντικός είναι και πώς μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό.
Γ. Σοϊλεμεζίδης

Αυτοί που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο μεταφέρουν την βία και είναι τόσο αγριεμένοι οι ίδιοι με αποτέλεσμα να μεταφέρουν σ' εμάς όλα αυτά τα κακά που έχουν μέσα τους, τα οποία προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούν νέα, πολλαπλάσια φυτώρια του κακού και της βίας.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Γι' αυτό και όλοι οι αφυπνισμένοι επιμένουν: "Εγκαταλείψου!" Μην ανταγωνίζεσαι την ύπαρξη γιατί δεν ξέρεις τι είναι αυτό που κάνεις, δεν ξέρεις ποιόν πολεμάς. 
Με απλά λόγια: Αφού δεν μπορείς να κατασκευάσεις ένα μήλο, ένα αχλάδι, ένα πορτοκάλι γιατί επεμβαίνεις γενετικά στην εξέλιξη του, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι το κάνεις για το καλό μου όπως μου είναι το ίδιο δύσκολο να πιστέψω ότι ξέρεις τι επεκτάσεις θα πάρει αυτό που κάνεις…
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Η επιστροφή στη φύση είναι ένα ταξίδι προόδου και όχι ένα ταξίδι οπισθοχώρησης, είναι ένα βήμα μπροστά!!!
Μου είπαν ότι θα μου φέρουν δροσιά και μου έφεραν το κλιματιστικό, όμως μου αφαίρεσαν την υγρασία και με γέμισαν αρρώστιες.
Μου είπαν ότι θα μου φέρουν τροφή, όμως την γέμισαν συντηρητικά και κάνανε διάφορες παρεμβάσεις αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σ' εμένα και τις επόμενες γενιές, με μοναδικό τους γνώμονα το δικό τους κέρδος σκοτώσανε τις τροφές και τις γέμισαν με χημικά και συντηρητικά και κάνανε γενετικές παρεμβάσεις με σκοπό να μου προκαλέσουν εθισμό και να κερδοσκοπήσουν.
Μου είπαν θα μου φέρουν την γνώση και την μόρφωση και μου έφεραν την τηλεόραση την παραπληροφόρηση και την πνευματική αποβλάκωση.
Πηγαίνω τώρα που μπορώ, για να σώσω τα παιδιά μου. Γιατί αν γεννηθούν στις συνθήκες αυτές της πόλης θα νομίζουν ότι αυτό είναι το φυσικό τους περιβάλλον και δεν θα μπορούν ψυχικά και σωματικά να έλθουν σε επαφή με την φύση…Την φύση τους.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Τα ένστικτα επιβίωσης του "πολιτισμένου" ανθρώπου έχουν διαβρωθεί και υποστεί παθολογικές διαταραχές που απειλούν να τον καταστρέψουν. 
Υπάρχει άραγε ακόμα καιρός να αναστείλουμε τη δύναμη έλξης που μας ωθεί προς τον γκρεμό;
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Θα αντιμετωπίζω τον κόσμο γελώντας.
Γιατί όλα είναι στην πραγματικότητα παροδικά!
Όταν η θλίψη βαραίνει την καρδιά μου, θα παρηγορώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι θα περάσει κι αυτό. Όταν είμαι φουσκωμένος από τη χαρά της επιτυχίας, θα προειδοποιώ τον εαυτό μου πως κι αυτό θα περάσει. Όταν η φτώχεια με συνθλίβει, θα λέω στον εαυτό μου πως κι αυτό θα περάσει. Όταν είμαι χωμένος μέσα στα πλούτη, θα λέω στον εαυτό μου πως κι αυτό θα περάσει. Αλήθεια, πού είναι αυτός που έχτισε την πυραμίδα; δεν είναι κι αυτός θαμμένος κάτω από τις πέτρες της; κι η πυραμίδα δεν θα θαφτεί κάποια μέρα κάτω από την άμμο; αφού όλα θα περάσουν, γιατί να με ανησυχούν σήμερα;
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Είναι απίστευτο, χτίζουμε τεράστια σπίτια, δουλεύουμε σαν τρελοί, υποτίθεται για τα παιδιά μας. 
Και τελικά τι κάνουμε, τα βάζουμε μέσα σ' αυτά τα ωραία σπίτια με τα ωραία έπιπλα και δεν τα αφήνουμε να ζήσουν.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Το τυπικό και η γλώσσα της εκκλησίας αν είναι ακατανόητα, είναι χρήσιμα και απευθύνονται σε ανθρώπους χαμηλού επιπέδου. Και αντίθετα όταν απευθύνονται σε ανθρώπους πνευματικού και υψηλού επιπέδου πρέπει να είναι κατανοητά.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Δεν χωράει αμφιβολία, ο θεός έκανε όλα τα καλά και ο διάβολος όλα τα κακά.
Ο θεός έκανε τις ευκολίες ο διάβολος τις δυσκολίες. Ο θεός θέσπισε το γάμο, ο διάβολος το διαζύγιο. Ο θεός έδωσε τον ορθό λόγο ο διάβολος έμπηξε τις προλήψεις. Ο θεός είπε "αυξάνεστε και πληθύνεστε" ο διάβολος είπε "ναι στην αγαμία του κλήρου". Ο θεός είπε "δωρεάν λάβατε δωρεάν δώστε" ο διάβολος έκανε τους κεφαλαιοκράτες. Ο θεός έκανε τον παράδεισο ο διάβολος έκανε την κόλαση. Ο θεός δημιούργησε την εκκλησία ο διάβολος έβαλε μέσα τους παπάδες. 
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Αγάπησε τον τέλειο δρόμο της αλήθειας και της ζωής.
Βάλε το καλό ως θεμέλιο του σπιτιού σου, την δικαιοσύνη ως μέτρο της ζωής σου, την αγάπη ως στολίδι, την σοφία ως τοίχο της άμυνας, την αλήθεια ως το φως.
Μόνον τότε θα φτάσεις να με γνωρίσεις και θα σου αποκαλύψω τον εαυτό μου.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)


34e. Δίστιχα και τετράστιχα

Θέλω! υπαγορεύει το Πάθος της Εξουσίας,
γεμίζοντας με κόσμο των αντικειμένων τη Ζωή,
που παρασύρουν προς τον πόλο της Δυστυχίας,
μες από των μικρών χαρών την βρώμικη πηγή.
Φεανό*

Μέσα σε άγνωστη σελίδα
μια σκέψη μαγική αγκαλιάζω ζεστά,
βουτώ στον πυθμένα της με κεφάλι-οβίδα
και έρχεται το βάθος πιο κοντά.
Φεανό*

Είναι απόφθεγμα ή λέξεων κοινών ο χορός;
Φυλάγει την αλήθεια ο αμίλητος φρουρός.
Φεανό*

Νερό ωκεανού δεν υπάρχει χωρίς αλάτι, 
έτσι και η ζωή είναι πόνο γεμάτη.
Φεανό*

Να βρες της μοίρας σου το μονοπάτι είναι τέχνη,
μην βιάζεσαι να πατάς του αλλουνού τα ίχνη.
Φεανό*

Πάντα μόνος, σαν ήλιος, 
του εαυτού σου κύριος.
Φεανό*

Γιατί ανθίζει το δέντρο;
Για να προλάβει ο καρπός να ωριμάσει.
Γιατί μας δόθηκαν τα νιάτα;
Για να προλάβεις τα γηρατειά να δοκιμάσεις.
Φεανό*

Τι είναι πιο τρομερό από το θάνατο;
Πιο φοβερό είναι να ζεις σαν ανθρωπάκι,
μέσα στη καθημερινότητας τη δίνη,
της αμμουδιάς κινούμενης το γκριζωπό ρυάκι.
Φεανό*

Χαρά και πόνος περπατάνε πάντα δίπλα, 
και η ευτυχία τελειώνει από το βέλος μυτερό,
φαρμακωμένο με δηλητήριο πιο φοβερό,
κι εκτοξευμένο με το χέρι…το αγαπητό.
Φεανό*

Δεν ομοιοκαταληκτούν τυχαία στους στοίχους:
ο Θεός και ο λαός, το φως και ο σοφός,
ο φόβος και ο πόνος, το χρήμα και το θύμα,
η ζωή και η βοή, η τύχη και τα τείχη,
η γη και η σφαγή, τα λάθη και τα πάθη.
Φεανό*

Είναι η πιο μεγάλη πλάνη των ανθρώπων,
σαν φρένο για τυφλούς και τους κωφούς,
τον εαυτό μας να μη βλέπουμε μιλώντας για τους άλλους,
στην εσφαλμένη πορεία των συλλογισμών.
Φεανό*

Τι μας εξαπατά χαριτωμένα χαμογελώντας;
Η διαφήμιση χυδαία για το κέρδος πολεμώντας.
Φεανό*

Ο δρόμος που με παίρνει μακριά, 
δεν γράφει πουθενά το όνομα σου,
μα θα έρχομαι τις νύχτες σαν φωτιά,
θα ζω χωρίς ντροπή στα όνειρα σου
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Εγώ θα κάνω όνειρα, 
κι' ας τα γκρεμίσει ο χρόνος. 
Όσο τα κάνω χαίρομαι 
και μου περνά ο πόνος.
Αγνώστου (αποστολέας Π. Κριαράς)

Πιο δύσκολα απορροφάμε των λέξεων σοφών τη διδαχή, 
παρά των πράξεων κακών την βάναυση ισχύ.
Γ. Σοϊλεμεζίδης


34g. Ευχές και προσευχές

Όσα στη (Κρήτη) έρχονται, χιλιάδες χελιδόνια,
τόσα και 'γω σου εύχομαι, ευτυχισμένα χρόνια.
Αγνώστου (αποστολέας Π.Κριαράς)


35. Τα δικά μου 

Ο άνθρωπος θα γίνει ημίθεος όταν η οσμή του ψημένου κρέατος θα του προκαλεί εμετό.
Ο άνθρωπος θα γίνει θεός όταν την έλξη προς το αντίθετο φύλο θα έχει μόνο όποτε θα πρέπει να αναπαράγει το είδος του.

Η μεγάλη αμαρτία της Εκκλησίας είναι που τόσο πολύ ύψωσε τον Θεό, ταυτόχρονα μειώνοντας τον άνθρωπο, ενώ το Έργο της θα έπρεπε να είναι: να πείσει τον άνθρωπο πόσο σημαντικός είναι και πώς μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό.

Πιο δύσκολα απορροφάμε των λέξεων σοφών τη διδαχή, 
παρά των πράξεων κακών την βάναυση ισχύ.