Μιλάνε τα μικρά παιδιά της
Ιστορίας
Πτολεμαίος, 10 ετών
Ο μεγάλος Ευκλείδης παρέδιδε μια μέρα μάθημα
και μιλούσε για τον κόσμο. Ο μικρός τότε
Πτολεμαίος — ο καλύτερος μαθητής στην τάξη —
σήκωσε το χέρι και τον ρώτησε που στηριζόταν ο
κόσμος.
— Στηρίζεται στους ώμους ενός τεράστιου γίγαντα,
του απάντησε ο Ευκλείδης.
Ένα λεπτό αργότερα, ο Πτολεμαίος ξαναρώτησε, πάνω
σε τι ακουμπούσε ο γίγαντας.
Ακουμπάει στο καβούκι μιας τεράστιας χελώνας,
είπε ο Ευκλείδης και βλέποντας ότι ο Πτολεμαίος
άνοιξε το στόμα του για την επόμενη ερώτηση,
ύψωσε τη φωνή του και αυστηρά ξεστόμισε:
— Κι από κάτω το μόνο που υπάρχει είναι χελώνες.
|
Τσάρλι Τσάπλιν, 7ετών
Μια φορά ο μικρός και άτακτος Τσάρλι άθελα έσπασε τη βιτρίνα ενός μαγαζιού. Φοβισμένος τράπηκε σε φυγή, αλλά ο καταστηματάρχης τον έφτασε και έπιασε από τη γιακά και του λέει:
- Ένα λεπτό, κοπρίτη! Δεν ξέρεις ότι πρέπει να πληρώσεις για το σπασμένο γυαλί.
- Βεβαίως ξέρω, απάντησε ο Τσάρλι, γι' αυτό και τρέχω στο σπίτι να πάρω τα λεφτά.
Ολιβιέ Ρίτσαρντ (γιός του Σερ Λόρενς Ολιβιέ), 5 ετών, Νέα
Υόρκη
Ήταν μαζί με τον φιλοξενούμενο στο σπίτι τους Νόελ Κάουαρντ, όταν έκπληκτος έιδε δυο σκυλιά να ζευγαρώνουν. Ο μικρός Ρίτσαρντ στράφηκε στον Κάουαρντ και τον ρώτησε:
-Τι κάνουν, θείε Νόελ;
Κι εκείνος, ατάραχος, του απάντησε:
-Το μπροστινό είναι τυφλό και το πίσω είχε την καλοσύνη να το σπρώξει προς το δρόμο.
Άλμπερτ Αϊνστάιν, 5 ετών
Όταν στον μικρό Αλμπέρτ δείξανε την μόλις γεννημένη αδελφή του και του είπανε πως θα μπορέσει να παίζει μαζί της, εκείνος κατάλαβε πως είναι ένα παιχνίδι και με απορία ρώτησε:
- Και πού είναι οι ρόδες της;
Μότσαρτ (7ετών) και Γκαίτε (14
ετών)
Μια φορά όταν ο επτάχρονος Μότσαρτ έδινε συναυλίες στην Φρανκφούρτη, μετά από παράσταση τον πλησίασε ένα αγόρι πού ήταν γύρο στα 13 – 15 ετών.
– Παίζεις τόσο υπέροχα, είπε το αγόρι, εγώ δεν πρόκειται ποτέ να μάθω έτσι…
– Τι λες! είπε ο μικρός Βόλφγκανγκ, είναι τόσο απλό. Δοκίμασε να γράφεις νότες και θα δεις, Εννοώ να γράφεις μελωδίες που έρχονται στο μυαλό σου…
– Δεν ξέρω… Εμένα στο μυαλό μου έρχονται μόνο στίχοι…
– Τι ωραία! Με θαυμασμό είπε ο μικρός Μότσαρτ. Σίγουρα, να γράφεις ποιήματα είναι πολύ δύσκολο;
– Όχι, όχι! Είναι πολύ απλό. Δοκίμασε και θα δεις…
Ο συνομιλητής του Μότσαρτ ήταν ο νεαρός Γκαίτε.
|