Μοντέρνα ποίηση

Όπως και η μοντέρνα μουσική και η μοντέρνα ζωγραφική, η μοντέρνα ποίηση ακολουθεί παράλληλους δρόμους με τη ομορφιά και το νόημα. Η γεωμετρία όμως λέει ότι οι παράλληλες γραμμές δεν αγγίζουν η μία την άλλη

Γιώργος Σοϊλεμεζίδης

 

Περί γάμου...
Συγχορδία
Αίμα
Ζωή
Δυνατότητες 
Δράκα λαγαρή
Ο νήδυμας

 

 

 

             Περί γάμου...

Φεγγάρι αδέσποτο 
με άσπρα γάντια. 
Μπήκες στο κλουβί της τύχης, 
που φτερουγίζουν 
                         τα ερπετά της λαγνείας. 
Σου φέρω μήνυμα 
από την σταυρωμένη μοναξιά 
ξαπλωμένη μες στα βουνά 
                                         του διαβόλου. 
Έδωσα το τελευταίο μου 
τρισδιάστατο ρεσιτάλ. 
Λιντσάρω τους παλιόφιλους αγαπητούς 
                                                           και κλαίω. 
Αγναντεύει τις λυγερές 
με το μαύρο μάτι του το ρεβόλβερ. 
Νήματα σερπαντίνας 
πετάνε πάνω από 
                           τους ευνουχισμένους. 
Ζητάει ηδονή η λευκόδοντη σάτιρα. 
Ναι, 
      λέει η ιερόδουλη του Ναού 
                                            της Τυπολατρίας. 
Δώρο της Μοίρας το χρυσό φιαλίδιο 
με δηλητήριο 
                    της συνύπαρξης. 
Από την μικροκαμωμένη λαοθάλασσα 
φτάνει το χαμπάρι. 
Σιλουέτα ασπρόμαυρη και δικέφαλη 
έχει η σκλαβωμένη ελευθεριά. 
Πρώτα ήρθαν τα πάθη, 
                      νάνος ήταν ο γάμος που ήρθε μετά. 
Στην αρχή μ' έκαψε η φωτιά, 
                                 ύστερα μ' έπνιξε ο καπνός. 
Λουλούδι μαραμένο και αγκαθερό 
                                                ο αιώνιος δεσμός.

άνω

 

 

         Συγχορδία

Υπακούοντας τον λόφο 
Σκαρφαλώνω 
Στον χαμογελαστό ουρανό.

Ταξιδεύω τα φύλλα
Ενός διαφανούς ατμού
Εκεί που τρέμει η χλόη.

Εκεί που το φιλί 
Ενός ίσκιου 
Τρέμει πριν απ' το χρόνο.

Εκεί που τα μάτια
Έγιναν φως
Της πιο ωραίας μνήμης.

Ενώ βαθιά μες στις φτερούγες
Βλέπω τα κάτασπρα σύννεφα
Ν' ανθίζουν.

(Με τη βοήθεια του Τ. Βαρβιτσιώτη)

άνω

 

 

                         Αίμα

Κατεβάζοντας τα λάβαρα-ντεκολτέ
                           μέχρι την Ντροπή,
οι εραστές της Μιζέριας
ανεβάζουν με πολλά μηδενικά
                                              το πριμ.
Αρκούδα αχόρταγη 
                           ο ανθρωπάκος,
στήνει παντού γκρι και καφέ χρηματοκιβώτια
στους Ναούς του φερέγγυου και
                                            αξιόπιστου Θεού.
Το αίμα της οικονομίας
                              τρέχει ασταμάτητα, 
κυκλοφορεί έξ' απ' τα χέρια
                                      των ανθρώπων,
κλέβοντας το Νόημα με λάγνο-ερωτικό 
                                           και αγενές βλέμμα 
από τη ζωή-παζλ.
Ό,τι πλεκτάνη και να σκαρώνουν
το δήθεν ευγενικό μέταλλο 
                          και το χαρτί-βίβλος 
των δήμιων της ψυχής, 
δεν παύει να τρέχει το αληθινό,
                                      το κόκκινο,
υπακούοντας σε κέλευσμα ηθικών αξιών
στους πλειστηριασμούς 
                                   των μυαλωμένων.
Μόνο οι πλαδαρές ψυχές 
                                και τα κολασμένα σώματα
πιστεύουν πως έπεσε τάχα 
                                       η τιμή της τιμής.

άνω

 

 

                            Ζωή

Απόψε μάλλον, 
               κάτω από μεταφυσικό πρίσμα
της κουραστικής διαδικασίας,
σύμφωνα με τη θεωρία 
                 της πανσπερμίας
θα γεμίζει με τη φλόγα της Ζωής 
                 ο θαυματουργός αναφλεκτήρας.

Τα νιάτα και τα γεράματα 
         ανεβήκανε στο καράβι ακυβέρνητο,
που πελαγοδρομεί μέσα στα υψηλά κύματα της ζωής.

Με έξι όργανα των αισθήσεων
                                κοίτα μέσα σου
και πάρε μαζί σου επιπλέον έξι αγαπητούς:
τη δουλειά και την Τέχνη,
                 την οικογένεια και τον φίλο,
                                     το παιχνίδι και το σεξ.
Ουσιαστικά αυτά είν' τα δεκανίκια 
που μας βοηθάνε να βαδίζουμε προς το θάνατο 
                               σιγοτραγουδώντας συνάμα.

Θεία λειτουργία η κουβέντα 
                    που έχουν το σώμα και το κορμί.
Sos! εκπέμπει η Ζωή μες στο ναυάγιο 
                     και η όχθη της ανθρώπινης ύπαρξης
είναι γεμάτη από τα συντρίμμια: 
                                              φιλία, 
                                                      δόξα, 
                                                             έρωτας…

άνω

 

 

                Δυνατότητες 

Φτιάχνω μια καρεκλοπόδαρη καραβέλα
στην φτερωτή καρδιά μου
που φτερουγίζει σαν καρακάξα
μες στους καρχαρίες και καραγκιόζηδες
στο καρναβάλι της φτωχής και φτηνής ζωής.
Και φτύνω καρκινογεννής καραμέλες
παραγεμισμένες με ψιλά καρφιά.

άνω

 

 

                Δράκα λαγαρή 

Βιδάνιο αχείμαντο ακόμη αυθωρεί
στην φράντζα που η πέρκνα ονειδίζει,
μόλις το χουνέρι οικουρεί
δράκα λαγαρή θα χλαπακίζει.

Όμως θάλλει η κόνξα αυχμηρή
σαν ευωχία το ζούδι βυσσοδομεί
και μινυρίζει η ζαβάδα νοτερή
φρυάζοντας την πάρεση που αντιγνωμεί.

 

 

 

              Ο νήδυμας 

Εδώ οθνείος πρατιγάρει με κνίσα,
όταν οι ζορμπαλήδες
διαρρήδην ερανίζονται.
Σ’ του όμορου τη στρούγκα υπομειδιάει
ο νήδυμας με τσερβέλο χθόνιο.
Η παραστιά νέτα καθεύδει
διαγουμίζοντας αλάργα
και υποτονθορύζοντας κατά του ρέκτη.