Παρωδία: σκωπτική ή σατιρική μίμηση του ύφους, του θέματος ή χαρακτήρα ενός σοβαρού έργου με υπερτονισμό των αδυναμιών του.

Μιμούμαι σκωπτικά και σατιρικά και το ύφος, και το θέμα, και τον χαρακτήρα του ποιήματος του Τάκη Βαρβιτσιώτη. 
Προσπάθησε να καταλάβεις ποιο απ’ αυτά τα δυο ποιήματα είναι του γνωστού ποιητή και ποιο είναι παρωδία, γιατί το ανακάτωμα των λέξεων δεν άλλαξε και πολύ ούτε το ύφος, ούτε το νόημα του έργου.

Συγχορδία 1

Υπακούοντας τον ουρανό 
Σκαρφαλώνω
Στον χαμογελαστό λόφο.

Ταξιδεύω με τον ατμό
Εκεί που τρέμουν τα φύλλα
Μιας διάφανης χλόης.

Εκεί που τρέμει ο ίσκιος
Ενός φιλιού
Πριν απ’ το χρόνο

Εκεί που το φως 
Έγινε μνήμη
Των πιο ωραίων ματιών

Ενώ βαθιά μες στα σύννεφα
Βλέπω ν’ ανθίζουν
Κάτασπρες φτερούγες.

Συγχορδία 2

Υπακούοντας τον λόφο
Σκαρφαλώνω
Στον χαμογελαστό ουρανό.

Ταξιδεύω με τα φύλλα
Ενός διαφανούς ατμού
Εκεί που τρέμει η χλόη.

Εκεί που το φιλί
Ενός ίσκιου
Τρέμει πριν απ' το χρόνο.

Εκεί που τα μάτια
Έγιναν φως
Της πιο ωραίας μνήμης.

Ενώ βαθιά μες στις φτερούγες
Βλέπω τα κάτασπρα σύννεφα
Ν' ανθίζουν.