Ακροστιχίδα: στιχουργικό παιχνίδι κατά το οποίο τα αρχικά κυρίως αλλά και τα τελικά γράμματα μιας σειράς στίχων ή στροφών ποιήματος σχηματίζουν λέξη ή φράση.

                             Ζωή
               (διπλή ακροστιχίδα)

Ζαριά κακή μου έπεσε το αηδές κι ανίατο, το έιτζ
Ωκεανός από τα δάκρυα, όπου πνίγομαι, μα ξαναπλέω
Ήρωας πάντα να 'σαι χρειάζεται στην κοινωνία μας φρικτή.

21.4.2000

 

                                                Φανατισμός
                                            (διπλή ακροστιχίδα)

Φρικτή   ασθένεια   που    μπορεί    να    εκτονωθεί   με   βόμβες   μολότοφ.

Από τα πιο θανατηφόρα  χόμπι που  καλλιέργησαν  η κοινωνία και η  θρησκεία.

Ναρκισσισμός που ονειρεύεται το είδωλό του μες στη λίμνη αίματος των εχθρών.

Ακλόνητη   πίστη   ότι    ξέρεις   την   αλήθεια,   και   μάχεσαι   να   τη   δώσεις   στα   ανόητα    όντα. *

Ταφόπετρα της ελευθερίας  από  τα  ανθρωπάκια  με  κοσμοθεωρία  του  ρομπότ.

Ιδέα η οποία  όσο  περισσότερο  προοδεύει  η  σύνεση  τόσο  τα δόντια της τρίζει. **

Σπερματοζωάριο  απ’  το  οποίο  τελικά  γεννιέται  και  ο καβγάς  και  ο πόλεμος.

Μανία  των  σκοτεινών  ψυχών  που  έχουν  την  τάση  να  οργανώσουν πογκρόμ.

Όταν   διπλασιάζεις    της    προσπάθειες     ταυτόχρονα   ξεχνώντας  τον   στόχο. ***

Συνήθως    ομαδική    υστερική     εκδήλωση    με    επιθετικότητα    και     με   καταστροφικές   τάσεις. ****

 

 Κατά την κατασκευή της ακροστιχίδας χρησιμοποιήθηκαν γνωμικά και όροι (έγινε η παράφρασή τους) του Σωκράτη Γκίκα* και ****, του Βολτέρου**, του Σανταγιάνα***.

 

              Tα «κατορθώματά» του
                      (ακροστιχίδα)

Έχυσα το φαρμάκι μου πάνω σε χίλια συλλαλητήρια,
Ράντισα με το σάλιο μου το διαβρωτικό μικρόφωνα εκατομμύρια,
Ίδρυσα εκατόν φυλακές, πενήντα δικαστήρια,
Ζήλο γεμάτος, είκοσι νόμους σφυρηλάτησα,
Ώθησα τόσους μηχανισμούς,
                                       και τελικά αυτοί με πάτησαν.

19.4.2000